↧
Μικρός ο πρώτος αριθμός Κινέζων τουριστών στο Ελευθέριος Βενιζέλος!
↧
Mεγάλη έκρηξη στην Σαλαμίνα....τραυματίες!!!!!!
Κατεστράφη η ιστορική ταβέρνα "Κουρολίμπιζα"
Οι τελευταίες πληροφορίες που έρχονται στο Salamina-Press μιλάνε για ολοκληρωτική καταστροφή - ισοπέδωση της ιστορικής ταβέρνας "Κουρολίμπιζα". Πιθανή αιτία της έκρηξης οι μπουκάλες γκαζιού που υπήρχαν στο υπόγειο της ταβέρνας.
Συνέβη πριν λίγο μεγάλη έκρηξη στην περιοχή Αγ. Δημητρίου.
από salamis-news
Κατεστράφη και μέρος του διπλανού κτιρίου ως και μέρος του πνευματικού κέντρου του Ιερού Ναού. Η πρώτη αποτίμηση μιλά για τραυματισμό μίας γυναίκας κι ελπίζουμε να μην έχουμε συνέχεια.
Οι πρώτες φωτογραφίες από το σημείο της έκρηξης
↧
↧
Στηρίζουμε τώρα και τον ΑΠΟΛΛΩΝΑ...καιρός είναι φίλοι ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ!!!!!!!
Ετοιμάζουν μια ΑΕΚ πρωταθλήτρια
Η νέα ΑΕΚ, αυτή που θα αγωνίζεται την επόμενη σεζόν στη Γ’ Εθνική, μόνο ομάδα τρίτης κατηγορίας δεν θα...
θυμίζει. Στόχος του Δημήτρη Μελισσανίδη είναι να θέσει από τώρα τις βάσεις για τη δημιουργία μίας ομάδας που θα εξασφαλίσει με συνοπτικές διαδικασίες την άνοδο αρχικά στη Football League κι εν συνεχεία στη Σούπερ Λίγκα, αλλά και που με την επιστροφή της στη μεγάλη κατηγορία θα είναι πρωταγωνίστρια και δεν θα παλεύει για τη σωτηρία της όπως έγινε φέτος.
Ο Τραϊανός Δέλλας σε συνεργασία με τους Ντούσαν Μπάγεβιτς και Νίκο Λυμπερόπουλο έχουν αναλάβει το σχεδιασμό της ομάδας και πρώτο τους μέλημα είναι να ξεκαθαρίσει το τοπίο με τους παίκτες που ανήκαν και φέτος στο ρόστερ. Σίγουροι θεωρούνται οι Φέτσης, Τσούπρος, Γροντής, Κουρέλλας και Νικολόπουλος, που εκπροσωπούνται από τον Βασίλη Τσιάρτα κι ο ίδιος διαβεβαίωσε για την παραμονή τους. Παυλής και Αρκούδας επίσης αναμένεται να συνεχίσουν, ενώ πιθανή είναι και η παραμονή για τους Αραμπατζή, Κατσικοκέρη, Μοσχονά, Μακρυωνίτη, Τσουκαλά, Καραλή και Ρίκκα.
Πιο δύσκολες είναι οι περιπτώσεις των Φούντα, Μητρόπουλου, Κουτρουμπή, Ανάκογλου, Βλάχου και Πετρόπουλου, δεδομένου ότι υπάρχουν αρκετοί… μνηστήρες. Άγνωστο είναι το μέλλον για τους Σταματή, Τσίτα, Αναστασόπουλο και Τσουμάγκα. Πρόθεση της ΑΕΚ είναι να κρατήσει και τον Κορδέρο, ο οποίος δεν είναι αρνητικός, αλλά ακόμη είναι ασαφές αν θα επιτραπεί η συμμετοχή ξένων (ή έστω κοινοτικών) στις ομάδες της τρίτης κατηγορίας. Αυτό που γίνεται, πάντως, σαφές από πλευράς «Ένωσης» είναι πως παρότι επιθυμία είναι να παραμείνουν αρκετοί παίκτες, η ΑΕΚ δεν θα παρακαλέσει κανέναν να το κάνει.
Όσοι παραμείνουν θα πλαισιωθούν από τουλάχιστον πέντε παίκτες με εμπειρία από τη Σούπερ Λίγκα και ταλαντούχους από χαμηλότερες κατηγορίες. Άλλωστε ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας δεν μπορεί να ανέβει πολύ και μάλλον διατηρείται ο κανονισμός. Ήδη έχει γίνει επαφή για να επιστρέψουν στην ομάδα παίκτες που γνωρίζουν τα κατατόπια και μπορούν να προσφέρουν αγωνιστικά και όχι μόνο, όπως οι Νίκος Γεωργέας και Παντελής Καφές.
Πηγή: sport-fm
Ο Τραϊανός Δέλλας σε συνεργασία με τους Ντούσαν Μπάγεβιτς και Νίκο Λυμπερόπουλο έχουν αναλάβει το σχεδιασμό της ομάδας και πρώτο τους μέλημα είναι να ξεκαθαρίσει το τοπίο με τους παίκτες που ανήκαν και φέτος στο ρόστερ. Σίγουροι θεωρούνται οι Φέτσης, Τσούπρος, Γροντής, Κουρέλλας και Νικολόπουλος, που εκπροσωπούνται από τον Βασίλη Τσιάρτα κι ο ίδιος διαβεβαίωσε για την παραμονή τους. Παυλής και Αρκούδας επίσης αναμένεται να συνεχίσουν, ενώ πιθανή είναι και η παραμονή για τους Αραμπατζή, Κατσικοκέρη, Μοσχονά, Μακρυωνίτη, Τσουκαλά, Καραλή και Ρίκκα.
Πιο δύσκολες είναι οι περιπτώσεις των Φούντα, Μητρόπουλου, Κουτρουμπή, Ανάκογλου, Βλάχου και Πετρόπουλου, δεδομένου ότι υπάρχουν αρκετοί… μνηστήρες. Άγνωστο είναι το μέλλον για τους Σταματή, Τσίτα, Αναστασόπουλο και Τσουμάγκα. Πρόθεση της ΑΕΚ είναι να κρατήσει και τον Κορδέρο, ο οποίος δεν είναι αρνητικός, αλλά ακόμη είναι ασαφές αν θα επιτραπεί η συμμετοχή ξένων (ή έστω κοινοτικών) στις ομάδες της τρίτης κατηγορίας. Αυτό που γίνεται, πάντως, σαφές από πλευράς «Ένωσης» είναι πως παρότι επιθυμία είναι να παραμείνουν αρκετοί παίκτες, η ΑΕΚ δεν θα παρακαλέσει κανέναν να το κάνει.
Όσοι παραμείνουν θα πλαισιωθούν από τουλάχιστον πέντε παίκτες με εμπειρία από τη Σούπερ Λίγκα και ταλαντούχους από χαμηλότερες κατηγορίες. Άλλωστε ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας δεν μπορεί να ανέβει πολύ και μάλλον διατηρείται ο κανονισμός. Ήδη έχει γίνει επαφή για να επιστρέψουν στην ομάδα παίκτες που γνωρίζουν τα κατατόπια και μπορούν να προσφέρουν αγωνιστικά και όχι μόνο, όπως οι Νίκος Γεωργέας και Παντελής Καφές.
Πηγή: sport-fm
Ο Απόλλων Σμύρνης γνωρίζει ότι τίποτα δεν έχει κριθεί και ουσιαστικά υπάρχει πιθανότητα ακόμα και να μην κατακτήσουν οι παίκτες της ομάδας όχι μόνο το πρωτάθλημα αλλά και την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία.
Η «Ελαφρά Ταξιαρχία» βρίσκεται εδώ και 18 αγωνιστικές στην πρώτη θέση αλλά αυτό δεν τους εξασφαλίζει τίποτα ειδικά και μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό Βόλου και το δύσκολο πρόγραμμα που έχουν μέχρι και τη λήξη του πρωταθλήματος.
Στόχος της ομάδας του Αλέκου Βοσνιάδη δεν είναι απλά η άνοδος στη Σούπερ Λίγκα αλλά και η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Άλλωστε, ο Απόλλωνας έχει αποδείξει φέτος ότι διαθέτει την ποιότητα που χρειάζεται μία ομάδα για να σταθεί στην πρώτη κατηγορία.
Επόμενη αναμέτρηση για τον Απόλλωνα είναι αυτή κόντρα στον Παναιτωλικό, στο Αγρίνιο. Ένα ματς που θα καθορίσει εν πολλοίς την άνοδο της Αθηναϊκής ομάδας στην κατηγορία αφού και ο Παναιτωλικός έχει τους ίδιους στόχους με τον Απόλλωνα.
Στα αγωνιστικά, συνεχίζεται η προετοιμασία για το συγκεκριμένο παιχνίδι και όπως όλα δείχνουν μοναδικός απών θα είναι ο Ντιαλό.
↧
Άχ Ελλάδα μου!!!!!!!
↧
Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ «Εμφύλιος» για τη διάλυση των συνιστωσών – Γλέζος κατά Τσίπρα: άτοπη και ανούσια η απόφασή του
↧
↧
Η πιο συγκινητική φωτογραφία!
Έζησαν μαζί στη μήτρα της μαμάς τους για εννέα μήνες.
Τα διδυμάκια της φωτογραφίαςτα συνδέει κάτι περισσότερο από τη...
«συγκατοίκηση» στον αμνιακό σάκο.
Ήρθαν στη ζωή, πιασμένα χέρι – χέρι. Μια φωτογραφία λίγα λεπτά μετά τη γέννα που μόνο συγκίνηση μπορεί να προκαλέσει. Συγκίνηση και ένα γλυκό χαμόγελο.
Την ανέβασε στο facebook o Dr Άρης Τσιγκρής, Μαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος.
Την ανέβασε στο facebook o Dr Άρης Τσιγκρής, Μαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος.
↧
Βίλα Μαργαρίτα
που έλεγαν οι παλιοί Αθηναίοι. Παραμυθένιο κτίσμα στη συμβολή Β. Σοφίας και Μεσογείων, ήταν μια αρχιτεκτονική φαντασία με κόκκινη πελεκητή πέτρα, κωνικό τρούλο και στέγες καλυμμένες από μολυβδόφυλλα. Ο κήπος της ήταν κατάφυτος. Την είχε σχεδιάσει Άγγλος αρχιτέκτονας κατά παραγγελία Ελληνοαμερικανού επιχειρηματία.
Το σπίτι όμως το αγόρασε ο Ευστάθιος Λάμψας, πλούσιος επιχειρηματίας κι ιδιοκτήτης του κεντρικού ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία». Παντρεμένος με τη Γαλλίδα Παλμύρας Παλφρουά,
το ζευγάρι είχε μια θετή κόρη, τη Μαργαρίτα. Από εκεί προήλθε και το όνομα της βίλας,
η οποία κατεδαφίστηκε λίγο πριν το 1970.
πηγή
↧
Στην οδό Ίωνος (σήμερα Μαρίκας Κοτοπούλη Ομόνοια)
Ίωνος μέσα στο στενό, στο Μάριο το Συριανό
πήγαινανε να πιουν ρακί οι καλλιτέχνες οι λαϊκοί.
Ο Στράτος ο "τεμπέλης" με το "βραχνό" το Μάρκο
που χάλαγε ο κόσμος σαν βγαίνανε στο πάλκο,
ο "Βλάχος" ο Τσιτσάνης κι η Νίνου η Μαρίκα,
η Σωτηρία Μπέλλου με μια παρέα γλύκα.
Ίωνος μέσα στο στενό, στο Μάριο το Συριανό
επήγαινε κι ο "σερ Μπιθί" πινάκλ να παίξει και ραμί,
ο Παπαϊωάννου ο "ψηλός" κι ο Καζαντζίδης ο ντροπαλός,
ο Μπάτης που ’ταν παλιατζής και ο "κομψός" ο Κυριαζής.
Τα πιο καλά μπουζόυκια ο "Ντίλιγκερ" κι ο "Σπόρος",
εδώ κι ο Τσαουσάκης, κάθε τραγούδι ντόρος.
Χρυσίνης, Περιστέρης, οι δυο μαέστροι τότες,
αυτοί στις εταιρείες σού άνοιγαν τις πόρτες.
Ίωνος μέσα στο στενό, στο Μάριο το Συριανό
η Ευτυχία μας η "Γριά" πουλούσε στίχους μπιρ παρά.
Να κι ο "Κοριός" με τον Πετσά και το Νταράλα το Λουκά,
ο Χατζηχρήστος ο "γλυκός" κι ο Δερβενιώτης ο "χοντρός".
Ο Χιώτης ο Μανώλης, ο "Γκραν Αριστοκράτης"
μαζί κι η Μαίρη Λίντα με τα γουναρικά της.
Ο Τόλιος ο Καλδάρας καθόταν στη γωνία,
τον πήρε το μπουζούκι απ’ τη Γεωπονία.
"Τσάντας ο Λόγιας" πάντα εδώ, Βασιλειάδης το σωστό,
ο Λαύκας και ο "Μπιρ Αλλάχ" κι η όμορφη "Χανούμ Σεβάχ".
Να κι ο Ζαμπέτας προσπαθεί στις εταιρείες για να μπει,
η Γκρέυ και ο Γαβαλάς που τότες ήτανε ψαράς.
Το Γκόγκο τον Δημήτρη τον λέγαν "Μπαγιαντέρα"
γιατί για μπαγιαντέρες τραγούδησε μια μέρα.
Ο Σταύρος Τζουανάκος κι ο Γιώργος ο Μητσάκης,
να κι ο Κολοκοτρώνης και ο Καραπατάκης.
Ταλέντο φωτεινό, που λες, μα πούλαγε τις μουσικές.
Ίωνος μέσα στο στενό επήγαινα παιδί κι εγώ,
επήγαινα παιδί κι εγώ Ίωνος μέσα στο στενό.
Κώστας Βίρβος
↧
Οι άγνωστες ιστορίες στα 166 χρόνια της ελληνικής Βουλής
Η Ιστορία γραμμένη από τις συνεδριάσεις, τα θεωρεία, τα κλιμακοστάσια, τους διαδρόμους, το περιστύλιο και το προαύλιο
Συνυφασμένη με τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία είναι η Βουλή. Στα πρακτικά των συνεδριάσεών της έχει αποτυπωθεί η πολιτική, οικονομική και κοινωνική πορεία του έθνους.
Θρίαμβοι και καταστροφές. Συζητήσεις και ψηφοφορίες που σφράγισαν εποχές ολόκληρες. Ομως η Ιστορία δεν γράφτηκε μόνο στις αίθουσες συνεδριάσεων. Γράφτηκε και στα θεωρεία, στα κλιμακοστάσια, στους διαδρόμους, στο περιστύλιο, στο προαύλιο.
Τον Νοέμβριο του 1856 από τα σκαλιά των θεωρείων της Παλιάς Βουλής έπεσε και τραυματίστηκε θανατηφόρα ο Εμμανουήλ Ξάνθος.
Τον Μάιο του 1894 από το δημοσιογραφικό θεωρείο ο σοσιαλιστής Σταύρος Καλλέργης διάβασε το ψήφισμα της Πρωτομαγιάς.
Τον Μάιο του 1902 μπροστά στη Βουλή της οδού Σταδίου, στο προαύλιο, δολοφονήθηκε ο πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Ετσι φτάνει κανείς στα χρόνια κοντά στη δικτατορία του 1967, όταν μαγκουροφόροι τραμπούκοι εισέβαλαν στον χώρο του Κοινοβουλίου για να δείρουν βουλευτές. Και μετά έρχεται στον νου η εικόνα με τα τανκς παραταγμένα στις εισόδους της λεωφόρου Αμαλίας ή της Βασιλίσσης Σοφίας.
ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΟΝΤΟΣΤΑΥΛΟΥ ΣΤΑ ΠΑΛΑΙΑ ΑΝΑΚΤΟΡΑ
Η Ψωροκώσταινα και ο Σακουλές
Η Ψωροκώσταινα και ο Σακουλές
Τέσσερα διαφορετικά κτίρια έχουν χρησιμοποιηθεί για τις συνεδριάσεις της Βουλής στα 166 χρόνια συνταγματικού βίου.
Μετά τις πρώτες εκλογές, που πραγματοποιήθηκαν μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, η Συντακτική Εθνοσυνέλευση εγκαταστάθηκε στο ευρύχωρο σπίτι του τραπεζίτη Αλέξανδρου Κοντόσταυλου, στον χώρο όπου βρίσκεται η Παλιά Βουλή της οδού Σταδίου. Μόνο που τότε η είσοδος ήταν από την οδό Κολοκοτρώνη. Εκεί παρουσιάστηκε ο Οθωνας για να δώσει τον όρκο ως συνταγματικός πλέον βασιλιάς των Ελλήνων.
Τον Οκτώβριο του 1854 μια πυρκαγιά, που ξεκίνησε από την αρχειοθήκη, κατέστρεψε ολόκληρο σχεδόν το κτίριο. Τότε Βουλή και Γερουσία στεγάστηκαν προσωρινά σε πτέρυγα του νεόδμητου Πανεπιστημίου.
Το 1857 η κυβέρνηση αποφάσισε να ανεγερθεί καινούργιο κοινοβουλευτικό μέγαρο στο οικόπεδο του Α. Κοντόσταυλου, στην οδό Κολοκοτρώνη, με προέκταση έως τη Σταδίου. Το έργο ανατέθηκε στον Γάλλο αρχιτέκτονα Φρανσουά Μπουλανζέ και στη συνέχεια στον Παναγιώτη Κάλκο. Ολοκληρώθηκε το 1875 και έκτοτε στέγασε τη Βουλή μέχρι το 1935. Τότε μετακόμισε στα Παλιά Ανάκτορα, όπου στεγάζεται μέχρι σήμερα.
Στην είσοδο της Παλιάς Βουλής αντάμωνε κανείς, τις βραδινές κυρίως ώρες, τη Ναυπλιώτισσα κυρά Κώσταινα να ζητιανεύει. Οι Αθηναίοι της κόλλησαν το παρατσούκλι Ψωροκώσταινα κι έμεινε το όνομα αυτό στο ελληνικό λεξιλόγιο με συγκεκριμένη νοηματική έννοια.
Στην άλλη γωνία καθόταν ένας άλλος ζητιάνος, ο αθυρόστομος Σακουλές. Ψάρευε τους περαστικούς με το στρογγυλό χερούλι της ομπρέλας του και απαιτούσε την πεντάρα. Αν του αρνούνταν, έβαζε τις φωνές. Ελεγε πως τόσοι νοικοκυραίοι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να θρέψουν έναν τεμπέλη.
Τα Ανάκτορα της πλατείας Συντάγματος καταστράφηκαν από πυρκαγιά και εγκαταλείφθηκαν από τη βασιλική οικογένεια. Το 1922 εγκαταστάθηκαν εκεί πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.
Το 1929 η κυβέρνηση αποφάσισε να εγκαταστήσει τη Βουλή και τη Γερουσία στο μέγαρο των Παλαιών Ανακτόρων. Εγιναν οι αναγκαίες μετατροπές και την 1η Ιουλίου 1935, ημέρα Δευτέρα, έγινε η μετακόμιση.
ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΗΛΙΓΙΑΝΝΗ
Μαχαιρώθηκε για τις χαρτοπαικτικές λέσχες
Μαχαιρώθηκε για τις χαρτοπαικτικές λέσχες
Εξω από τη Βουλή της οδού Σταδίου, στο προαύλιο, δολοφονήθηκε ο πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης, 31 Μαϊου 1905, λίγο μετά τις πέντε το απόγευμα.
Δράστης ήταν ο Αντώνιος Γερακάρης, 38 ετών, καταγόμενος από τη Λάγια της Λακωνίας. Ηταν παντρεμένος και είχε πέντε παιδιά, ηλικίας 1 έως 12 ετών.
Δούλευε σε χαρτοπαιχτική λέσχη ως «κράχτης», «μπράβος» ή «κόφτης». Στους κύκλους τον φώναζαν «Κωσταγερακάρη» από το όνομα του πατέρα του. Εμενε στην οδό Αρείου Πάγου και η οικογένειά του ήταν η φτωχότερη στη γειτονιά.
Πριν από λίγους μήνες ο Δηλιγιάννης είχε κερδίσει πανηγυρικά τις εκλογές και προχωρούσε στην εφαρμογή της πολιτικής του.
Σ αυτό το πλαίσιο ζήτησε από τις αστυνομικές διευθύνσεις της Αθήνας και του Πειραιά να εφαρμόσουν αυστηρά τα διατάγματα για τη λειτουργία των χαρτοπαικτικών λεσχών.
Μεταξύ των λεσχών που έκλεισαν συγκαταλεγόταν και εκείνη στην οποία δούλευε ο δράστης.
Ο Γερακάρης εκείνο το απόγευμα στάθηκε τάχα αμέριμνος έξω από τη Βουλή και περίμενε να έρθει ο Δηλιγιάννης. Στην τσέπη του σακακιού είχε μαχαίρι.
Με καλπασμό τα άλογα που έσερναν την πρωθυπουργική άμαξα έφτασαν στο Κοινοβουλευτικό Μέγαρο.
Ο δολοφόνος έσπευσε πρόθυμα να ανοίξει ο ίδιος την πόρτα της άμαξας. Ο Δηλιγιάννης χαιρέτησε τον άγνωστο με το ημίψηλο καπέλο του και ετοιμάστηκε να κατευθυνθεί προς την είσοδο του Βουλευτηρίου.
Η περιγραφή που ακολουθεί προέρχεται από την «Ακρόπολη» του Βλάση Γαβριηλίδη:
«Ο άγνωστος τότε, ο μαυριδερός, ο υψηλός, ο κακοντυμένος, ο απαίσιος την μορφήν και την ψυχήν εξήγαγεν την δολοφόνον μάχαιραν και την εβύθισε» στην κοιλιακή χώρα του πρωθυπουργού. «Ητοιμάζετο να καταφέρει και νέον χτύπημα.
Ο Δηλιγιάννης κλονισθείς έπεσε προς τα οπίσω, εγονάτισε στηριχθείς επί του εδάφους διά της αριστεράς χειρός του».
Μεταφέρθηκε στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου εξέπνευσε.
Ο Γερακάρης δικάστηκε από το Κακουργιοδικείο Αθηνών και του επιβλήθηκε η θανατική ποινή. Καρατομήθηκε στο Παλαμήδι του Ναυπλίου.
ΜΠΟΜΠΑ ΤΟ... ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣΔυναμική εκδήλωση μέσα στη Βουλή οργάνωσε το 1894 ο πρωτοπόρος σοσιαλιστής Σταύρος Καλλέργης. Ανέγνωσε «στεντορεία τη φωνή εκ του θεωρείου τα ψηφίσματα των συγκεντρώσεων της 1ης Μαϊου». Ηταν η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στο Παναθηναϊκό Στάδιο.
Ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος περιγράφει όσα ακολούθησαν:
«Αμα ακούστηκε η φωνή του (Καλλέργη) μέσα στην ιερά αίθουσα, αστραπή διαδόθηκε πως οι αναρχικοί θα ρίξουν μπόμπες.
- Ου, οι αναρχικοί!
- Μπόμπες!
- Φευγάτε! -Θε μ, Παναγιά μ!
«Τέτοιες κραυγές απόγνωσης ακούστηκαν στη Βουλή. Και πατείς με, πατώ σε, όλοι οι πατέρες του έθνους, σαν παλαβοί καβαλίκεψαν τα καθίσματα και τρέχανε να βγουν έξω».
Η «μπόμπα» ήταν το ίδιο το ψήφισμα της Πρωτομαγιάς. Ο Καλλέργης συνελήφθη. Το θάρρος δεν τον εγκατέλειψε ούτε εκείνη τη στιγμή. Χτύπησε δυνατά το πόδι του στο πάτωμα και φώναξε: «Ζήτω ο σοσιαλισμός». Γι αυτή του την αποκοτιά έκανε 12 μέρες φυλακή.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
Ο Σύνταγμας και τα κατοικίδια
Ο Σύνταγμας και τα κατοικίδια
Σύνταγμα και κατά προέκταση Κοινοβούλιο απέκτησε η χώρα με την Επανάσταση του 1843.
Είχαν προηγηθεί και άλλες εξεγέρσεις τόσο επί Οθωνος όσο και επί Καποδίστρια. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρει ο Γιάννης Βλαχογιάννης:
Στην εξέγερση των Μεγάρων, στα τέλη του 1831, βοηθούσανε λίγοι Τουρκαρβανίτες με επικεφαλής τον Ταφίλ Μπούζη, στρατολογημένοι για... αγάπη του Συντάγματος. Οι Αρβανίτες ρωτούσανε:
«Τι είναι αυτός ο Σύνταγμας;»
Δύσκολα καταλάβαιναν τίποτε άλλο από το πλιάτσικο (τη λαφυραγωγία). Γι αυτό ήταν περισσότερο απαιτητικοί από τους άλλους.
«Ο Σύνταγμας θέλει να τρώει», λέγανε.
Μα και ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε πολλά πράγματα για το Σύνταγμα, παρόλο που οι αντικαποδιστριακοί το είχαν συνέχεια στο στόμα τους. Στις Σπέτσες (αντικαποδιστριακοί και οι Σπετσιώτες, δυσαρεστημένοι από τα ναυτικά δικαιώματα που γύρευαν από τον φτωχό Καποδίστρια και το ακόμα πιο φτωχό κράτος) ο λαός τραγούδαγε:
«Τιριρί, μπωμπώ/ βίβα συνταματικό!»...
Τελικά επί Οθωνος η λέξη Σύνταγμα κατάντησε να σημαίνει επανάσταση:
«Να γίνει κι ένα Σύνταμα/ κι ένα κακό σεφέρι».
Ο σεβασμός του χώρου του Κοινοβουλίου από τους ίδιους τους εθνοπατέρες προβάλλει ανάγλυφα από κείμενο της εφημερίδας «Ελπίς» (2 Σεπτεμβρίου 1848), που αποθησαύρισε ο Βλαχογιάννης. Αναφέρει:
Μερικοί από τους βουλευτές, κοντά στα άλλα πλεονεκτήματα του συρμού, όπως ματογυάλια, χειρόκτια και κομπολόγια, έχουν μαζί τους και μικρά σκυλάκια. Τα έχουν μάθει να τους ακολουθούν στους δρόμους, στα καφενεία, ακόμα και στο ίδιο το Βουλευτήριο.
Εξωφρενικός ήταν κάποιες φορές ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονταν την άσκηση των δικαιωμάτων τους ορισμένοι πολίτες της εποχής. Ο Βλαχογιάννης αντιγράφει από την εφημερίδα «Αιών» δημοσίευμα με ημερομηνία 2 Φεβρουαρίου 1841, ειδησάριο για περιστατικό που συνέβη στα Βίλια Αττικής.
Στις δημοτικές εκλογές στον Δήμο Ειδυλλίας (Βιλίων) καμιά εικοσαριά Βιλιώτισσες πήραν ψηφοδέλτια και ψήφισαν για λογαριασμό των συζύγων τους, που λείπανε από το χωριό.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ
Εισβολή με ξύλο κατά βουλευτών της Εν. Κέντρου
Εισβολή με ξύλο κατά βουλευτών της Εν. Κέντρου
Παραμονές των δημοτικών εκλογών του 1964 λίγοι ήταν δυνατό να προβλέψουν ότι η πανίσχυρη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου θα ανατρεπόταν σε έναν χρόνο με το παλατιανό πραξικόπημα και την αποστασία. Ακόμα λιγότεροι άκουγαν τις ερπύστριες των τανκς που θα έκλειναν τη Βουλή τον Απρίλιο του 1967.
Τη δυσαρέσκεια του αμερικανικού παράγοντα για τις εξελίξεις στην Ελλάδα αντιλήφθηκε ο πρωθυπουργός του 53% Γεώργιος Παπανδρέου με την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον και τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον.
Στην Ελλάδα η Δεξιά δεν εννοεί να χωνέψει ότι την κυβερνητική εξουσία έχει αναλάβει το δημοκρατικό κέντρο.
Στις 3 Ιουλίου 1964, ημέρα Πέμπτη, συμβαίνει το πρωτοφανές στα χρονικά της Βουλής επεισόδιο. Τριακόσια άτομα με πλακάτ υπέρ του Κωνσταντίνου Καραμανλή εισβάλλουν στην αίθουσα της Βουλής την ώρα της συζήτησης του Κυπριακού. Χτυπούν βουλευτές της Ενωσης Κέντρου και απομακρύνονται.
Μεταξύ των συλληφθέντων είναι και ο λογοτέχνης Ρένος Αποστολίδης, υποψήφιος βουλευτής με τον Σπύρο Μαρκεζίνη στις προηγηθείσες εκλογές και νυν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με τον δεξιό συνδυασμό του Γιώργου Πλυτά. Ο Ρένος Αποστολίδης συμπεριλαμβανόταν στους συλληφθέντες εκείνο το βράδυ. Οδηγήθηκε στο Φρουραρχείο της Βουλής κι από εκεί στον εισαγγελέα. Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε δυόμισι χρόνια φυλακή, ποινή από την οποία εξέτισε μόνο τρεις μήνες στις Φυλακές Καλλιθέας.
Την Κυριακή 5 Ιουλίου διεξάγονται οι δημοτικές εκλογές, όπου η Κεντροαριστερά σημειώνει ευρείας έκτασης νίκη. Οι υποστηριχθέντες από την ΕΔΑ συνδυασμοί κερδίζουν σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη.
Την 1η Σεπτεμβρίου η «Ουάσιγκτον Ποστ» θα γράψει ότι «αν πρόκειται να ανατραπεί η κυβέρνηση Παπανδρέου, αυτό θα γίνει από νέους συνταγματάρχες που δεν έχουν υπομονή».
ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΑΛΙΑ
Ο άδοξος θάνατος του Ξάνθου
Ο άδοξος θάνατος του Ξάνθου
Ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ο εκ των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας, σκοτώθηκε από ατύχημα στις 29 Νοεμβρίου 1851.
Στην αίθουσα του Κοινοβουλίου διεξαγόταν σφοδρή συζήτηση, που προκάλεσε
ο βουλευτής Λύσανδρος Βιλαέτης από τον Πύργο της Ηλείας. Υπήρξε τέτοια ένταση, που στο ακροατήριο δημιουργήθηκε πανικός.
Ο 79χρονος Ξάνθος πετάχτηκε από το θεωρείο και άρχισε να κατεβαίνει μαζί με άλλους γρήγορα τη σκάλα, που δεν είχε κάγκελα. Κάποιο σπρώξιμο, από τα συνήθη σ' αυτές τις περιπτώσεις, τον γκρέμισε στο λιθόστρωμα. Εσπασε τα πλευρά του και τα πόδια του. Θανατηφόρο ήταν το τραύμα στον δεξιό κρόταφο. Ξεψύχησε μετά τρεις ώρες, αφού πρώτα μετάλαβε. Αφησε μια κόρη ορφανή και κληροδότημα την έσχατη πενία. Τέτοιο τραγικό τέλος είχε ένας από τους πρωταγωνιστές της εθνικής παλιγγενεσίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ
↧
↧
Από τη Σαφράμπολη του Πόντου στη Σαφράμπολη της Αθήνας
Η ορεινή Σαφράμπολη(Safranbolu) στην περιοχή του Πόντου είναι μια όμορφη και γραφική πόλη. Οι κάτοικοι της ζούσαν πλουσιοπάροχα από τα κέρδη από την καλιέργια του "κρόκου" του γνωστού μπαχαρικού σαφράν από το οποίο πήρε και το όνομα της η Σαφράμπολη.
Η Σαφράμπολη βρισκόταν στον κυριότερο εμπορικό δρόμο που ένωνε την Ανατολή με τη Δύση,από τον 13ο αιώνα όλα τα καραβάνια που ερχόντουσαν από τα βάθη της Ασίας σταματούσαν εκεί.
Ήταν επίσης πασίγνωστο κέντρο αργυροχρυσοχοΐας τα κοσμήματα της Σαφράμπολης ήταν διάσημα σε όλα τα Βαλκάνια και την δυτική Ασία. Οι τεχνίτες της δούλευαν πολύ το κοράλλι, κάτι σπάνιο για ορεινή πόλη. Οι έμποροι, όμως, και ναυτικοί κάτοικοί της έφερναν τα κοράλλια τα οποία οι τεχνίτες της πόλης τα μετέτρεπαν σε έργα τέχνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τεχνοτροπία των κοσμημάτων της Σαφράμπολης διασώζει την βυζαντινή παράδοση της οποίας τα στοιχεία διασώθηκαν αυτούσια στην τέχνη της κατασκευής κοσμημάτων.
Από το 1994 είναι εγγεγραμμένη στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το 1998 χαρακτηρίστηκε και επίσημα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οι πρόσφυγες από την Σαφράμπολη ίδρυσαν και τη συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται στο δήμο Νέας Ιωνίας. Μιά από τις φτωχότερες συνοικίες της πρωτεύουσας. Από την πλούσια και διάσημη για την αρχιτεκτονική της Σαφράμπολη του Πόντου βρέθηκαν σε μια παραγκούπολη τη Σαφράμπολη της Αθήνας.
Μα δεν το έβαλαν κάτω οι Σαφραμπολίτες η περιοχή γέμισε βιοτεχνίες αναπτύχθηκε και σιγά σιγά στάθηκαν πάλι στα πόδια τους. Μέχρι και ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα είχε η συνοικία της Αθήνας που μετείχε και στο πρώτο πρωτάθλημα της β εθνικής κατηγορίας.
Η Σαφράμπολη βρισκόταν στον κυριότερο εμπορικό δρόμο που ένωνε την Ανατολή με τη Δύση,από τον 13ο αιώνα όλα τα καραβάνια που ερχόντουσαν από τα βάθη της Ασίας σταματούσαν εκεί.
Ήταν επίσης πασίγνωστο κέντρο αργυροχρυσοχοΐας τα κοσμήματα της Σαφράμπολης ήταν διάσημα σε όλα τα Βαλκάνια και την δυτική Ασία. Οι τεχνίτες της δούλευαν πολύ το κοράλλι, κάτι σπάνιο για ορεινή πόλη. Οι έμποροι, όμως, και ναυτικοί κάτοικοί της έφερναν τα κοράλλια τα οποία οι τεχνίτες της πόλης τα μετέτρεπαν σε έργα τέχνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τεχνοτροπία των κοσμημάτων της Σαφράμπολης διασώζει την βυζαντινή παράδοση της οποίας τα στοιχεία διασώθηκαν αυτούσια στην τέχνη της κατασκευής κοσμημάτων.
Από το 1994 είναι εγγεγραμμένη στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το 1998 χαρακτηρίστηκε και επίσημα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οι πρόσφυγες από την Σαφράμπολη ίδρυσαν και τη συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται στο δήμο Νέας Ιωνίας. Μιά από τις φτωχότερες συνοικίες της πρωτεύουσας. Από την πλούσια και διάσημη για την αρχιτεκτονική της Σαφράμπολη του Πόντου βρέθηκαν σε μια παραγκούπολη τη Σαφράμπολη της Αθήνας.
Μα δεν το έβαλαν κάτω οι Σαφραμπολίτες η περιοχή γέμισε βιοτεχνίες αναπτύχθηκε και σιγά σιγά στάθηκαν πάλι στα πόδια τους. Μέχρι και ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα είχε η συνοικία της Αθήνας που μετείχε και στο πρώτο πρωτάθλημα της β εθνικής κατηγορίας.
↧
Εν Αθήναις....περι καλλωπισμού
φωτο αρχείο ΕΡΤ Βλέπουμε στην φωτογραφία ένα κομμωτήριο αλλά και μαγαζί καλλυντικών της δεκαετίας του ΄30 στην οδό Σταδίου. Ο ξακουστός ΜΠΟΤΣΑΡΑΚΟΣ .... Οι γαβριάδες απ΄έξω περιμένουν για κανένα θέλημα.... Αριστερά η ταμπέλα διαφημίζει βαφή για άντρες για "κόμην...γένιον...μύστακα..." Εγκεκριμμένη από τον ΕΟΦ της εποχής. Για το μουστάκι υπήρχε και η μαντέκα....κάτι σαν κραγιόν σε χρώμα μαύρο... κατράμι αλλά και σε καφέ. Το πρωϊ πρίν φύγουν οι κύριοι για τις δουλειές τους περνούσαν ένα χέρι τας γκρίζας τρίχας. Δεξιά ο πολυμήχανος έμπορος καλλυντικών αλλά και κομμωτής διαφημίζει μια λοσιόν "...δια πανάδας..." με το όνομα ΛΑΪΣ Η ΚΟΡΙΝΘΙΑ....η γνωστή καλλονή εταίρα της Αρχαιότητας. Και ποιά Αθηναία δεν θα ήθελε να της μοιάσει και να γίνει και αυτή σαγηνευτική. Φυσικά αυτό το μαγαζί είχε αριστοκρατική πελατεία... Μεταπολεμικά άρχισαν να ανοίγουν μικρά μαγαζάκια καλλυντικών κοντά στην Ομόνοια αλλά και λίγο παραπάνω από τον ΜΠΟΤΣΑΡΑΚΟ στην Πεσμαζόγλου υπήρχαν και υπαίθρια....ναι ξύλινοι πάγκοι. Η Γερμανική εταιρεία καλλυντικών WELLA ανοίγει εργοστάσιο στην Αθήνα και οι βαφές μαλλιών και τα σαμπουάν αρχίζουν να μπαίνουν στα σπίτια. To πράσινο σαπούνι για μπανιάρισμα δίνει την θέση του στο αρωματικό με τον ΑΛΕΠΟΥΔΕΛΗ και τον ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗ. Ο ΜΕΝΟΥΝΟΣ εκτός από μελάνια βγάζει και χύμα κολώνιες για όλες τις τσέπες. Το εκατό γραμμαρίων πλαστικό μπουκαλάκι με την μυρουδιά αρεσκείας μπαίνει και στα λαϊκά σπίτια.....άνθη λεμονιάς...φουζέρ....λεβάντα... γιασεμί...αρπέζ...πεύκο αλλά και η γνωστή κινίνη με το ρόζ χρώμα για να δυναμώνει τα μαλλιά. Η κρέμα ΝIVEA προσιτή σε όλα τα βαλάντια λόγω των πολλών μεγεθών θα πάρει μόνιμη θέση στο ραφάκι του καθρέφτη του μπάνιου ... δια οικογενειακήν χρήσιν. πίσω στα παλιά |
↧
Ενδιαφέροντα στοιχεία για την Κίνα
↧
Απορία....οι βουλευτές που οπλοφορούν έχουν προσκομίσει στην αρμόδια Αρχή τα παρακάτω δικαιολογητικά;
Το EKEO δημοσιεύει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την έκδοση άδειας οπλοφορίας όπως αυτά προβλέπονται από την Ελληνική Αστυνομία:
α. Αίτηση του ενδιαφερομένου στην οποία μνημονεύονται οι λόγοι και το είδος της αιτούμενης αδείας καθώς και τα ακόλουθα στοιχεία:
- Προκειμένου για φυσικό πρόσωπο: Επίθετο, ΄Ονομα, Πατρώνυμο, Μητρώνυμο,β ημερομηνία και τόπος γέννησης, διεύθυνση κατοικίας, αριθ. Ταυτότητας ή διαβατηρίου, ημερομηνία έκδοσης και εκδούσα Αρχή, επάγγελμα, τηλέφωνο και FAX.
- Προκειμένου για νομικό πρόσωπο: ΄Ονομα ή εμπορική επωνυμία και έδρα, καθώς και τα ως άνω στοιχεία του νομίμου εκπροσώπου.
β. Τα προβλεπόμενα από τις ισχύουσες διατάξεις για την έκδοση της συγκεκριμένης αδείας ενσημοχαρτόσημα.
γ. Πιστοποιητικό ιατρού ειδικότητας νευρολόγου-ψυχιάτρου ή παθολόγου από το οποίο να προκύπτει η κατάσταση της ψυχικής υγείας του ενδιαφερομένου προκειμένου για φυσικό πρόσωπο ή των εκπροσώπων και διαχειριστών προκειμένου για Α.Ε. και Ε. Π.Ε. και των ομορρύθμων εταίρων προκειμένου για Ο.Ε. και Ε.Ε. ή των μελών του διοικητικού συμβουλίου προκειμένου περί σωματείων. Το πιστοποιητικό αυτό παραδίδεται από τον ιατρό, στο πρόσωπο που ζήτησε την εξέτασή του εντός σφραγισμένου φακέλλου. Η αρμόδια για την έκδοση της αδείας Αστυνομική Αρχή ελέγχει το απαραβίαστο του φακέλλου και δεν παραλαμβάνει πιστοποιητικό
που ο φάκελλός του παραβιάσθηκε.
δ. Υπεύθυνη δήλωση Ν. 1599/86 των ενδιαφερομένων στην οποία αναφέρεται ότι ο δηλών δεν εμπίπτει στις απαγορευτικές διατάξεις του άρθρου 18 του Ν.2168/1993 και ότι δεν τυγχάνει φυγόποινος ή φυγόδικος.
ε. Πλήρες αντίγραφο Ποινικού Μητρώου (Τύπου Α΄) και σύμφωνα με τις διακρίσεις του εδαφίου γ΄ της παρούσης.
↧
↧
Ολοκληρώθηκε η συνάντηση αντιπροσωπείας του ΠΑΣΟΚ με τον Υπουργό Δικαιοσύνης για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο!
↧
Ο Ζίζεκ άναψε φωτιές - Άγριος καυγάς ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - Ο φιλόσοφος ζήτησε να στέλνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όσοι δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ
↧
Οδός Σταδίου. Και το στάδιο που είναι;
γράφει ο Γιώργος Δαμιανός (πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό exodos)
Και ποιος δεν γνωρίζει την οδό Σταδίου, στο κέντρο της Αθήνας. Ενώνει την Ομόνοια με το Σύνταγμα και σφύζει από ζωή όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Την προτιμούν οι διαδηλωτές ή οι γιάπιδες (τράπεζες και ακτίνα του πάλαι ποτέ χρηματιστηρίου). Την προτιμούν οι βιβλιόφιλοι (στοά βιβλίου και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία). Την προτιμούν όσοι τρελαίνονται για shopping therapy. Όλα μοιάζουν γνωστά και οικεία στην οδό Σταδίου.
Εκείνο που, ίσως, προκαλεί την πρώτη εύλογη απορία είναι το ίδιο το όνομα της: Σταδίου; από που και ως που; Που βρέθηκε το Στάδιο; Μήπως υπήρχε κάποτε και το γκρέμισαν; Τίποτα απ όλα αυτά δεν ισχύει. Σύμφωνα με τον αρχικό πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης των Αθηνών προβλεπόταν ότι η οδός Σταδίου θα φτάσει μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Η αντιβασιλεία του Όθωνα, όμως, δεν προχώρησε στη υλοποίηση του σχεδίου, είτε γιατί δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα κονδύλια, είτε γιατί δεν επιθυμούσε προστριβές με τους κτηματίες, που έπρεπε να τους απαλλοτριώσει τα κτήματα, είτε και για τους δύο λόγους. Έτσι, ο δρόμος έμεινε στη μέση, αλλά διατηρήθηκε το αρχικό όνομα, σαν στοιχειωμένη κατάρα των «πολεοδόμων» Σταμάτη Κλεάνθη, Εδουάρδο Σάουμπερτ, Κλέντζε για να θυμίζει στους γραφειοκράτες ότι έχουν αφήσει το έργο μισοτελειωμένο. Όσο και αν προσπάθησαν τρεις φορές να απαλλαγούν από την «κατάρα» και να τη μετονομάσουν σε οδό Φειδίου, Ακακιών (κάποτε υπήρχαν ακακίες στα πεζοδρόμια), Ουίνστον Τσόρτσιλ, το όνομα της παρέμεινε Σταδίου.
Πάντως, η χάραξη της Σταδίου δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αρκεί να αναλογιστείτε ότι εκεί που τώρα υπάρχει ο πολυσύχναστος δρόμος, μέχρι τη δεκαετία του 1850 ήταν το ποτάμι – ρέμα του Βοϊδοπνίχτη. Μάλιστα, στο ύψος του Αρσακείου υπήρχε γέφυρα για να ενώνει τις δύο όχθες. Το 1852 μία ξαφνική νεροποντή παρέσυρε τη γέφυρα, με αποτέλεσμα να κοπεί η Αθήνα στα δύο. Η πηγή του ρέματος ξεκίναγε από το Λυκαβηττό διερχόταν κατά μήκος της οδού Βουκουρεστίου (τότε την έλεγαν χεζοπόταμο) και διέσχιζε την Σταδίου
Κατά το 1860 το ρέμα σκεπάστηκε και σχηματίστηκε η σημερινή οδός Σταδίου. Στη διάρκεια των έργων επιχωμάτωσης της Σταδίου κατασκευάστηκε και ο πρώτος υπόνομος της πρωτεύουσας από την Γαλλική Αποστολή Δημοσίων Έργων. Έτσι, Σχηματίστηκε ο πρώτος ευθύς δρόμος της Αθήνας, με πολύ μεγάλα πεζοδρόμια και ανθοστολίστηκε με πανέμορφες ακακίες. Ακόμα και σήμερα, όμως, το νερό συνεχίζει να περνά υπόγεια γι αυτό και πολλά από τα υπόγεια των παλαιών κτηρίων πλημμυρίζουν. Ό,τι και αν κάνουμε η φύση δε μας ξεχνά ποτέ.
Και ποιος δεν γνωρίζει την οδό Σταδίου, στο κέντρο της Αθήνας. Ενώνει την Ομόνοια με το Σύνταγμα και σφύζει από ζωή όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Την προτιμούν οι διαδηλωτές ή οι γιάπιδες (τράπεζες και ακτίνα του πάλαι ποτέ χρηματιστηρίου). Την προτιμούν οι βιβλιόφιλοι (στοά βιβλίου και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία). Την προτιμούν όσοι τρελαίνονται για shopping therapy. Όλα μοιάζουν γνωστά και οικεία στην οδό Σταδίου.
Εκείνο που, ίσως, προκαλεί την πρώτη εύλογη απορία είναι το ίδιο το όνομα της: Σταδίου; από που και ως που; Που βρέθηκε το Στάδιο; Μήπως υπήρχε κάποτε και το γκρέμισαν; Τίποτα απ όλα αυτά δεν ισχύει. Σύμφωνα με τον αρχικό πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης των Αθηνών προβλεπόταν ότι η οδός Σταδίου θα φτάσει μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Η αντιβασιλεία του Όθωνα, όμως, δεν προχώρησε στη υλοποίηση του σχεδίου, είτε γιατί δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα κονδύλια, είτε γιατί δεν επιθυμούσε προστριβές με τους κτηματίες, που έπρεπε να τους απαλλοτριώσει τα κτήματα, είτε και για τους δύο λόγους. Έτσι, ο δρόμος έμεινε στη μέση, αλλά διατηρήθηκε το αρχικό όνομα, σαν στοιχειωμένη κατάρα των «πολεοδόμων» Σταμάτη Κλεάνθη, Εδουάρδο Σάουμπερτ, Κλέντζε για να θυμίζει στους γραφειοκράτες ότι έχουν αφήσει το έργο μισοτελειωμένο. Όσο και αν προσπάθησαν τρεις φορές να απαλλαγούν από την «κατάρα» και να τη μετονομάσουν σε οδό Φειδίου, Ακακιών (κάποτε υπήρχαν ακακίες στα πεζοδρόμια), Ουίνστον Τσόρτσιλ, το όνομα της παρέμεινε Σταδίου.
Πάντως, η χάραξη της Σταδίου δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αρκεί να αναλογιστείτε ότι εκεί που τώρα υπάρχει ο πολυσύχναστος δρόμος, μέχρι τη δεκαετία του 1850 ήταν το ποτάμι – ρέμα του Βοϊδοπνίχτη. Μάλιστα, στο ύψος του Αρσακείου υπήρχε γέφυρα για να ενώνει τις δύο όχθες. Το 1852 μία ξαφνική νεροποντή παρέσυρε τη γέφυρα, με αποτέλεσμα να κοπεί η Αθήνα στα δύο. Η πηγή του ρέματος ξεκίναγε από το Λυκαβηττό διερχόταν κατά μήκος της οδού Βουκουρεστίου (τότε την έλεγαν χεζοπόταμο) και διέσχιζε την Σταδίου
Κατά το 1860 το ρέμα σκεπάστηκε και σχηματίστηκε η σημερινή οδός Σταδίου. Στη διάρκεια των έργων επιχωμάτωσης της Σταδίου κατασκευάστηκε και ο πρώτος υπόνομος της πρωτεύουσας από την Γαλλική Αποστολή Δημοσίων Έργων. Έτσι, Σχηματίστηκε ο πρώτος ευθύς δρόμος της Αθήνας, με πολύ μεγάλα πεζοδρόμια και ανθοστολίστηκε με πανέμορφες ακακίες. Ακόμα και σήμερα, όμως, το νερό συνεχίζει να περνά υπόγεια γι αυτό και πολλά από τα υπόγεια των παλαιών κτηρίων πλημμυρίζουν. Ό,τι και αν κάνουμε η φύση δε μας ξεχνά ποτέ.
↧
Το πανέμορφο νησί με τους θανατηφόρους κινδύνους που είναι απαγορευμένο για τους ανθρώπους
«Επίγειο παράδεισο» θα χαρακτήριζε κανείς το νησί Ιλα ντε Κεμάντα Γκράντε στη Βραζιλία κοιτώντας από μακριά. Δεν θα συνέβαινε, όμως, το ίδιο, αν το επισκεπτόταν κιόλας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως το μέρος είναι ακατοίκητο, και θεωρείται απαγορευμένος τόπος για τους αθρώπους.
Ο λόγος; Τα φίδια που το έχουν κυριολεκτικά καταλάβει. Οπως αναφέρει ο ιστότοπος Perierga, σε κάθε ένα από τα 430.000 τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν πέντε φίδια του είδους Bothrops insularis, που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους ανθρώπων στη βόρεια και νότια Αμερική.
Το συγκεκριμένο είδος φιδιού απειλείται με εξαφάνιση για το λόγο αυτό οι αρχές της Βραζιλίας τα προστατεύουν με κάθε τρόπο.
Οι αρχές και όσοι γνωρίζουν τα «μυστικά» της περιοχής προειδοποιούν πάντως τους ταξιδιώτες ότι το Ιλα ντε Κεμάντα Γκράντε είναι ένας τόπος απαγορευμένος για τους ανθρώπους, καθώς, παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο είδος φιδιού θεωρείται γενικά υπό εξαφάνιση, στο νησί κρέμονται από τα δένδρα, τα φυτά και κρύβονται πίσω από κάθε πέτρα και κάθε τρύπα στο έδαφος...
Ο λόγος; Τα φίδια που το έχουν κυριολεκτικά καταλάβει. Οπως αναφέρει ο ιστότοπος Perierga, σε κάθε ένα από τα 430.000 τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν πέντε φίδια του είδους Bothrops insularis, που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους ανθρώπων στη βόρεια και νότια Αμερική.
Το συγκεκριμένο είδος φιδιού απειλείται με εξαφάνιση για το λόγο αυτό οι αρχές της Βραζιλίας τα προστατεύουν με κάθε τρόπο.
Οι αρχές και όσοι γνωρίζουν τα «μυστικά» της περιοχής προειδοποιούν πάντως τους ταξιδιώτες ότι το Ιλα ντε Κεμάντα Γκράντε είναι ένας τόπος απαγορευμένος για τους ανθρώπους, καθώς, παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο είδος φιδιού θεωρείται γενικά υπό εξαφάνιση, στο νησί κρέμονται από τα δένδρα, τα φυτά και κρύβονται πίσω από κάθε πέτρα και κάθε τρύπα στο έδαφος...
πηγή
↧
↧
Ανδρέας Μπάρκουλης: Η Γκρέυ, η Στρατηγού, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά!
Ένα βιβλίο-φωτιά που αναφέρεται στη ζωή του Ανδρέα Μπάρκουλη ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει, αποκαλύπτοντας άγνωστα περιστατικά
από τη ζωή του μεγάλου ηθοποιού.
Οι γυναίκες της ζωής του
"Καλό κορίτσι, μεγάλη Αγάπη, τα πάθη μας χώρισαν... Έζησα καλά με την Αλέκα, ήταν από τους νεανικούς έρωτες αυτούς που ξυπνάς και πιστεύεις πώς όλα είναι αγνά, όμορφα και μεθαύριο θα καλυτερεύσουν κι άλλο. Ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερή μου. Την λάτρεψα την Αλέκα! Μετά την ταινία "Η χαρτοπαίχτρα" άρχισε να μοιάζει με την καθημερινότητά μας. Η Αλέκα έπαιζε μερόνυχτα κι εγώ βολτάριζα με γκομενίτσες, αθώα φλερτ, χωρίς να επιδιώκω το σεξ, μήπως και την ταρακουνήσω.... 'Ενα βράδυ το τελευταίο μας, την προσκάλεσα για φαγητό, της ανακοίνωσα πώς δεν αντέχω άλλο να αναμετριέμαι με την τράπουλα κι έφυγα..." αναφέρεται στην βιογραφία του για την Αλέκα Στρατηγού!
Όσο για την Καίτη Γκρέη, σύμφωνα με το περιοδικό CIAO έζησαν μαζί ένα χρόνο και την ζήτησε από την μαμά της την ώρα που τηγάνιζε ψάρια.
"Ο αρραβώνας μας αποτέλεσε μεγάλο γεγονός της εποχής... Μέχρι που οι επόμενες ασωτίες μου μας απομάκρυναν πλέον οριστικά. Πριν οριστικοποιηθεί αυτή μου η απόφαση το ναι της Καίτης και το διαζύγιό μου, με συνέλαβαν με την γνωστή κατηγορία του χασίς...".
"Ο καθρέπτης μου πότε πότε συνομιλούσε με το χάος... Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά με συντηρούσαν στην άγνοια... Εκείνη την χρονιά έκανα μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες μου στο θέατρο. Τον "Έρωτα των Τεσσάρων συνταγματαρχών" του Ουστίνοφ. Ο επιχειρηματίας μου έλεγε θα μας έκλειναν μέσα... Είχα πολλά χρωστούμενα ως αντιστασιακός. Πέραν τούτο η υπογραφή μου το 71 για την αμνηστία των εξοριζομένων, κάτι τα γκομενικά που τα είχα κάνει μπάχαλο, μία που είχαν πα΄ρει φόρα και με τις κατηγορίες στο στρατό που είχαν αποδώσει την πάτησα. Μου την έστησαν. Βρέθηκε πάνω μκροποσότητα χασίς. Η πρώην ιερόδουλος Ελένη Καραγιαννίδου -Ντρέβις... ομολόγησε εμπόριο ναρκωτικών, τους οδήγησε σε εμένα. Η αστυνομία ήρθε στο θέατρο την ώρα που έμπαινα στο αυτοκίνητό μου, με συνέλαβαν. Βρήκαν πάνω μου δυο τσιγαριλίκια κι ένα μικρό κομμάτι χασίς στο καμαρίνι μου. Παρόλο που μετέπειτα (Καραγιαννίδου -Ντρέβις) είπε πως εν αγνοία μου άφησε τα ναρκωτικά δεν μέτρησε. Όσο άφησε η τύπισσα, τόσο παρέδωσα στους αστυνομικούς, οπότε καμία απόδειξη χρήσης. Ήμουν όμως ο Μπάρκουλης ήταν επιτυχία να με βάλλουν στο εδώλιο. Ο επίλογος αυτής της ιστορίας ήταν πώς προφυλακίστηκα στα κρατητήρια της Αίγινας, βγήκε με εγγύηση 50.000 δραχμών και στις 16-041974 έφυγα στο εξωτερικό".
πηγή
↧
Οι τσιγγάνοι του Χαλανδρίου
Ένα μαύρο τζιπ, που ανήκει στην πιπεράτη μάρκα αυτοκινήτων που έχει συνδεθεί με τη φούσκα της Ελλάδας, έχει σταματήσει έξω από μία παράγκα στον καταυλισμό των Τσιγγάνων στο Χαλάνδρι. Η εικόνα της αντίφασης σε συνεπαίρνει. Από τη μία, καρέ εγκατάλειψης, παλιοσίδερα, βρώμικα νερά, παράγκες -άλλες περιποιημένες με λουλούδια και πέργκολες και άλλες έτοιμες να καταρρεύσουν- και από την άλλη ένα υπερπολυτελές αυτοκίνητο, το οποίο αν το πουλήσεις, βγάζεις δυάρι στην πλατεία Βικτωρίας. Ο ιδιοκτήτης βγαίνει από ένα χαμόσπιτο φωνάζοντας στη γυναίκα του να μαζέψει το παιδί. Μπαίνει στο τζιπ, σπινιάρει και εξαφανίζεται αφήνοντας πίσω του το χαρακτηριστικό -σχεδόν διαφημιστικό- σύννεφο σκόνης.
Κάπως έτσι περνάει η ζωή στον καταυλισμό του Νομισματοκοπείου, πίσω ακριβώς από τον σταθμό του Μετρό. Μια φτωχική ζωή με πινελιές χλιδής, που φαντάζουν παράταιρες. Το life style της φούσκας επηρέασε και την πιο ελεύθερη φυλή του κόσμου, τους Τσιγγάνους.
Ο Στέλιος Καλαμιώτης, στα 52 του, έχει την τύχη να χαίρεται πέντε παιδιά, 15 εγγόνια και τον τίτλο του προέδρου του καταυλισμού - Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καταγομένων εκ Χαλκιδαίων και περιοχών "Η Ελπίδα" στη θέση Πεύκο Πολίτης. "Πριν το 1971 ζούσαμε κοντά στο Ολυμπιακό Στάδιο. Τότε νοικιάζαμε φθηνά διαμερίσματα. Όμως η αναβάθμιση του Χαλανδρίου, οδήγησε τις τιμές στα ύψη και εμείς βρεθήκαμε εδώ, στις παράγκες". Μέχρι και το 2003 τα πράγματα ήταν ήρεμα. Τότε όμως άρχισε ένας δικαστικός αγώνας για την έξωση των Τσιγγάνων από ιδιοκτήτες των οικοπέδων, πάνω στα οποία έχει στηθεί ο καταυλισμός από το 1971. "Περιέργως, τα οικόπεδα αυτά είναι εκτός σχεδίου, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται ούτε 100 μέτρα από τη Μεσογείων. Η περιοχή πια, με τη λειτουργία του μετρό, είναι "φιλέτο!". Ο κ. Στέλιος μου διηγείται την ιστορία με πάθος. Σηκώνεται, φέρνει φακέλους με έγγραφα για να μου αποδείξει ότι οι Τσιγγάνοι έχουν το δίκιο με το μέρος τους.
- Εσείς, τι διεκδικείτε;
- Το θέμα δεν είναι να μείνουμε εδώ. Τους έχουμε προτείνει να μας μεταφέρουν στο Πάτημα Χαλανδρίου. Εκεί ζουν κι άλλοι Τσιγγάνοι, με σπίτια που ντρέπεσαι να πατήσεις μέσα. Να μας φτιάξουν σπίτια και να πάμε εκεί.
- Ποιος θα πληρώσει γι' αυτά τα σπίτια;
- Να τα φτιάξουν με τα λεφτά που έχουν πάρει στο όνομά μας όλα αυτά τα χρόνια και με τα οποία δεν έκαναν τίποτα.
- Εσείς, τι διεκδικείτε;
- Το θέμα δεν είναι να μείνουμε εδώ. Τους έχουμε προτείνει να μας μεταφέρουν στο Πάτημα Χαλανδρίου. Εκεί ζουν κι άλλοι Τσιγγάνοι, με σπίτια που ντρέπεσαι να πατήσεις μέσα. Να μας φτιάξουν σπίτια και να πάμε εκεί.
- Ποιος θα πληρώσει γι' αυτά τα σπίτια;
- Να τα φτιάξουν με τα λεφτά που έχουν πάρει στο όνομά μας όλα αυτά τα χρόνια και με τα οποία δεν έκαναν τίποτα.
Η πολιτεία φαίνεται να έχει διαφορετική άποψη. Το σχέδιό της είναι να μετεγκατασταθούν οι Τσιγγάνοι από το Χαλάνδρι στον δήμο Πεύκης, σε έκταση 4.660 τετραγωνικών μέτρων και σε χώρο που στεγάζονται τέσσερα ερευνητικά ινστιτούτα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, τα οποία έχουν μοναδική και σπάνια, πανελλαδικά, γενετική συλλογή. Ο δήμος και οι κάτοικοι αντέδρασαν, το ΣτΕ γνωμοδότησε αρνητικά και το σχέδιο εγκαταλείφθηκε. Το επόμενο σχέδιο προβλέπει τη μεταστέγαση των Ρομά Χαλανδρίου σε παρακείμενο δημόσιο οικόπεδο που όμως είναι χαρακτηρισμένο ως χώρος πρασίνου, αθλοπαιδιών και αναψυχής. Οι κάτοικοι του Χαλανδρίου αντιδρούν και πάλι κάνοντας λόγο για υποβάθμιση της περιοχής, ενώ ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, Δημήτρης Καλογερόπουλος, σημειώνει πως η λύση είναι προσωρινή.
Μια γυναίκα με σακούλες από σούπερ μάρκετ, περπατάει από τον χωματόδρομο μπροστά από τις παράγκες για να πάει σπίτι της. "Να μαζέψετε τα βρωμόνερα... δεν αντέχουμε άλλο", φωνάζει. Άλλοι κάτοικοι περνούν με βήμα γοργό από το σημείο, σαν να φοβούνται.
- Γιατί παραπονιούνται οι κάτοικοι;
- Για τη μουσική κυρίως, που κάποιες φορές είναι δυνατά. Λένε ότι τους ανοίγουμε τα αμάξια τους και ότι τα γρατζουνάμε κ.λπ., όμως αυτά δεν είναι αλήθεια.
- Έχετε πρόβλημα με ναρκωτικά;
- Είχαμε κάποια στιγμή, όμως το αντιμετώπισα αμέσως. Τώρα δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.
- Πώς γίνεται να έχετε ρεύμα;
- Το κλέβουμε.
- Νερό;
- Μας έβαλε ο Δήμος, αλλά δεν φτάνει.
- Γιατί παραπονιούνται οι κάτοικοι;
- Για τη μουσική κυρίως, που κάποιες φορές είναι δυνατά. Λένε ότι τους ανοίγουμε τα αμάξια τους και ότι τα γρατζουνάμε κ.λπ., όμως αυτά δεν είναι αλήθεια.
- Έχετε πρόβλημα με ναρκωτικά;
- Είχαμε κάποια στιγμή, όμως το αντιμετώπισα αμέσως. Τώρα δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.
- Πώς γίνεται να έχετε ρεύμα;
- Το κλέβουμε.
- Νερό;
- Μας έβαλε ο Δήμος, αλλά δεν φτάνει.
Η ανοχή των κατοίκων έχει εξαντληθεί. Κάνουν λόγο για κλοπές και σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Οι Τσιγγάνοι, που κάποτε ήταν οι θεμέλιοι λίθοι των πανηγυριών, σήμερα είναι personae non gratae. Λίγους μήνες πριν οι σύλλογοι γονέων δύο δημοτικών σχολείων στο Χαλάνδρι είχαν ξεσηκωθεί για να μη φοιτήσουν τα τσιγγανόπαιδα στα ίδια σχολεία με τα δικά τους. "Μας έλεγαν πράγματα της ντροπής. Ότι τα παιδιά θα πηγαίνουν εκεί ξυπόλητα, με μύξες και βρώμικα", λέει σχεδόν ντροπιασμένος ο κ. Στέλιος, ο οποίος έχει φροντίσει σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών κάθε πρωί να περνάει λεωφορείο που να παίρνει τα παιδιά του καταυλισμού και να τα πηγαίνει σχολείο. "Τα πράγματα πια είναι διαφορετικά για τα παιδιά. Μορφώνονται". Και πράγματι, η μόνη λύση που θα αλλάξει τις συνθήκες ζωής για τους Τσιγγάνους, όχι μόνο του Χαλανδρίου, αλλά όλης της Ελλάδας, είναι το σχολείο.
Ο Παππούς Καλαμιώτης, 72 χρονών με 45 εγγόνια και δισέγγονα, μου μιλάει για τη ζωή των Τσιγγάνων με περηφάνια. "Μας λένε γύφτους. Τι πάει να πει γύφτος; Ξέρεις, εμείς είμαστε απόγονοι του Μέγα Αλέξανδρου, παίζαμε μουσική και χορεύαμε στα καραβάνια. Ο θείος μου είχε πολεμήσει στη Μικρά Ασία και έκοβε τα κεφάλια των Τούρκων με τον μπαλτά. Ο πατέρας μου πήγε 3 φορές φαντάρος", λέει και στη συνέχεια αρχίζει να συγκρίνει το τότε με το τώρα... "Κάποτε υπήρχε χαρά. Βάζαμε μουσική και χορεύαμε, τώρα βάζουμε και μας πιάνει το παράπονο. Δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, τρώγαμε ένα κομμάτι ψωμί και πήγαινε κατευθείαν στην καρδιά μας. Τώρα... δεν υπάρχει δουλειά, δεν υπάρχει τίποτα".
↧
"Βατερλώ" στην Πλατεία Αβησσυνίας
Κυριακή πρωί στο γνωστό παζάρι αντίκας στο Μοναστηράκι.
Οι μικροπωλητές έχουν στήσει την πραμάτεια τους. Χιλιοφορτωμένοι πάγκοι, που πάνω τους έχουν κάθε λογής αντικείμενα από τα περασμένα. Παιδικές κούκλες από άλλες εποχές, πορσελάνινα φλιτζανάκια, παλιά γραμμόφωνα, έργα Τέχνης που το καθένα κουβαλάει τη δική του ιστορία περιμένουν υπομονετικά τον νέο τους ιδιοκτήτη, ο οποίος θα τους δώσει τη θέση που τους αξίζει.
Το ρετρό έγινε μόδα, ωστόσο οι πωλήσεις είναι ιδιαίτερα πεσμένες, όπως μας είπαν οι μικροπωλητές της Πλατείας Αβησσυνίας. Η πτώση έχει ξεπεράσει το 70% και το μέλλον για το παραδοσιακό παζάρι διαγράφεται αβέβαιο.
«Η δουλειά δεν πάει καθόλου καλά. Κάνουν πάρα πολλά παζάρια, αλλά και αυτό δεν βοηθάει, καθώς δεν υπάρχει ρευστό στην αγορά», μας είπε ο κ. Λευτέρης, που διατηρεί πάγκο με παλαιά αντικείμενα. Μας εξομολογήθηκε ότι ακόμα δεν έχει πληρώσει τα δημοτικά τέλη για τον πάγκο του, ενώ παράλληλα εδώ και δύο χρόνια δεν έχει καταθέσει φορολογική δήλωση.«Είμαστε εδώ απλά γιατί ελπίζουμε μήπως κάτι αλλάξει και ξαναγεννηθούμε από τις στάχτες μας», μας δήλωσε χαρακτηριστικά. «Πάνε οι παλιές, καλές εποχές, που όλοι έρχονταν και ψώνιζαν με ευκολία. Πλέον, δεν πουλάμε τίποτα. Υπάρχει τεράστια πτώση. Δεν πατάει ούτε ένας. Υπάρχουν μέρες που δεν κάνουμε ούτε σεφτέ. Όλοι χρωστάμε στην Εφορία.Σε ποιον να πρωτοδώσουμε; Ούτε το ρεύμα δεν μπορούμε να πληρώσουμε και κινδυνεύουμε να μας το κόψουν», μας τόνισε η κ. Μίνα, που διαθέτει πάγκο με αντίκες. Όπως μας είπε, «το παλιό Μοναστηράκι πέθανε. Όλοι σκέφτονται και το ένα ευρώ, καθώς χρήματα δεν υπάρχουν. Ο μόνος λόγος που οι Έλληνες επισκέπτονται πλέον το Μοναστηράκι είναι μόνο για να χαζέψουν κάνοντας τη βόλτα τους».Οι περισσότεροι που δείχνουν ενδιαφέρον στα παλιά αντικείμενα είναι Έλληνες όλων των ηλικιών. Η επιστροφή στις ρίζες έχει γίνει μόδα από τη μια, αλλά και ανάγκη από την άλλη, καθώς αναζητούν όλο και πιο φθηνές λύσεις για να διακοσμήσουν το σπίτι τους.Ωστόσο, όπως μας είπε και ο κ. Αντρέας, που τον συναντήσαμε στον πάγκο του, «έχουνε πέσει οι τιμές, παρ’ όλα αυτά ο κόσμος ψωνίζει διστακτικά και μας κάνει πολύ μεγάλο παζάρι ακόμα και για το πιο φθηνό αντικείμενο». Ο κ. Αντρέας υποστήριξε ότι πρέπει να μην πληρώσει τις υποχρεώσεις του προκειμένου να τα «φέρει βόλτα». Διαφορετικά, δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα έξοδά του.Ο κ. Γιώργος, που εδώ και χρόνια πουλάει αντίκες και παλαιά αντικείμενα στην Πλατεία Αβησσυνίας, στεκόταν σκεφτικός μπροστά στον πάγκο του. «Εδώ έρχονται όσοι ζητούν αυθεντικά πράγματα. Όλα όσα πουλάμε είναι αμερικάνικα, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ενώ σήμερα μόνο κινέζικα πουλιούνται παντού», μας ανέφερε.Μόλις τον ρωτήσαμε για το αν ψωνίζει ο κόσμος, η απάντηση που μας έδωσε ήταν αφοπλιστική: «Βατερλώ». «Χθες ψώνισα 1.000 ευρώ εμπόρευμα και έβαλα και 30 ευρώαπό την τσέπη μου, καθώς δεν πήρα ούτε ένα ευρώ όλη την ημέρα. Έτσι όπως πάμε, θα το κλείσουμε».
10/9/12
↧