Πλατεία Αγάμων...έτσι ήταν γνωστή τότε η Πλατεία Αμερικής....
περιοχή "Λεβίδη"ακόμα παλαιότερα λόγω της βίλας της οικογενείας ...
Τιμήσαμε τελικά τους συμμάχους μας...
Θα αρχίσω από τον κινηματογράφο "Άττικα" ...πολύ κυριλέ με ωραία καθίσματα
και ταξιθέτριες με ομοιόμορφες ποδιές και τον φακό.
Επί της Πατησίων ζαχαροπλαστεία με τον "Κανδηλώρο"στην κορυφή και
τα γκαρσόνια με το παπιγιόν.
Εκεί έκαναν το κομμάτι τους ...σε ραντεβού αν και ήταν τσουχτερές
οι σοκολατίνες...οι αμυγδάλου.
Οι πολυκατοικίες που έγιναν στην περιοχή δεν είχαν καμμία σχέση με τις
άλλες από Κολιάτσου και κάτω.
Φιαγμένες με προσοχή με μεγάλα διαμερίσματα για ενοίκους ειδικών κατηγοριών
επιστήμονες....επιχειρηματίες...ακόμα και βιομήχανοι.
Όταν σε καλούσαν σε πάρτυ είχες πρόβλημα με το ντύσιμο
προκειμένου να μην σε κοιτάζουν περίεργα.
Άσε οι μπουφέδες ...και του πουλιού το γάλα με την οικιακή βοηθό
να τριγυρίζει με τις πιατέλες ανάμεσα στους καλεσμένους.
Οικιακοί βοηθοί...κάτι συνηθισμένο στην περιοχή.
Αργότερα η περιοχή της Πλατείας Αμερικής άρχισε να χάνει την αίγλη της...
Τα βόρεια προάστια άρχισαν να προσελκύουν τους έχοντες και ο ένας ακολουθούσε τον άλλο.
Νοικιάστηκαν τα διαμερίσματα ή πουλήθηκαν....
Η επαρχία άρχισε να ερημώνει...
Πάντρευαν τα κορίτσια τους και τους αγόραζαν ένα διαμέρισμα στην Αθήνα...
Ο ένας έφερνε τον άλλο....διαφορετικός ο τρόπος ζωής...
Τέλος με την άλωση της Αθήνας τα τελευταία χρόνια και η Πλατεία Αμερική ακολούθησε την μοίρα της.
πίσω στα παλιά