Γιατί δεν έχουν συλλάβει ακόμα τον υπεύθυνο της Επιθεώρησης Εργασίας του Νομού;
Γιατί δεν έχουν συλλάβει ακόμα τον υπεύθυνο της Επιθεώρησης Εργασίας του Νομού;
↧
Ζητούνται εργάτες για τα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας...
Γιατί δεν έχουν συλλάβει ακόμα τον υπεύθυνο της Επιθεώρησης Εργασίας του Νομού;
↧
Αιωνόβιοι κάνουν τα...μοντέλα για Γερμανό φωτογράφο
Ένα στα δύο παιδιά που έρχονται σήμερα στον κόσμο έχουν, βάσει στατιστικής, πιθανότητες να ζήσουν ως τα 100. Εντυπωσιακό αν σκεφτεί κανείς ότι μόλις πριν από λίγες δεκαετίες, οι αιωνόβιοι άνθρωποι ήταν ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο.
Οι απόμαχοι της ζωής, είναι το θέμα μιας φωτογραφικής έκθεσης του Κάρστεν Θορμάελεν. Μπροστά από το φακό του Γερμανού φωτογράφου στάθηκαν άνθρωποι που έχουν ξεπεράσει τα 100 τους χρόνια και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Κι ευτυχισμένοι. Αυτός είναι και
ο τίτλος της έκθεσης. «Ευτυχισμένοι στα 100».
Ο Θορμάελεν ξεκίνησε να κάνει πορτραίτα αιωνόβιων το 2006 και το πρότζεκτ του ολοκληρώθηκε το 2011 γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία τόσο στην Γερμανία όσο και στο εξωτερικό. Λογικό αν δει κανείς τις εντυπωσιακές φωτογραφίες. Η μεγαλύτερη σε ηλικία από τα... μοντέλα του Θορμάελεν είναι η Μάρτζιτ, γεννημένη το 1904, ενώ ο... βενιαμίν της παρέας ήρθε στον κόσμο το 1910.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Οι απόμαχοι της ζωής, είναι το θέμα μιας φωτογραφικής έκθεσης του Κάρστεν Θορμάελεν. Μπροστά από το φακό του Γερμανού φωτογράφου στάθηκαν άνθρωποι που έχουν ξεπεράσει τα 100 τους χρόνια και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Κι ευτυχισμένοι. Αυτός είναι και
ο τίτλος της έκθεσης. «Ευτυχισμένοι στα 100».
Ο Θορμάελεν ξεκίνησε να κάνει πορτραίτα αιωνόβιων το 2006 και το πρότζεκτ του ολοκληρώθηκε το 2011 γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία τόσο στην Γερμανία όσο και στο εξωτερικό. Λογικό αν δει κανείς τις εντυπωσιακές φωτογραφίες. Η μεγαλύτερη σε ηλικία από τα... μοντέλα του Θορμάελεν είναι η Μάρτζιτ, γεννημένη το 1904, ενώ ο... βενιαμίν της παρέας ήρθε στον κόσμο το 1910.
πηγή
↧
↧
Συγκλονιστικά, απρόσμενα νεοκλασικά στο γκέτο της Αθήνας που λέγεται Αγιος Παντελεήμονας
Ο Αγιος Παντελεήμονας και η Πλατεία Αττικής έχουν συνδεθεί με τις άγριες συμπλοκές των χρυσαυγιτών με μετανάστες. Φτωχογειτονιά, με παράδοση ιστορική η πλατεία Αττικής κοσμείται από υπέροχα νεοκλασικά που υποφέρουν από τη γνωστή νεοελληνική εγκατάλειψη.
Αναγνώστης του Σκάι είχε στείλει επιστολή-φωνή απόγνωσης στο υπουργείο Περιβάλλοντος για τα υπέροχα νεοκλασικά του Αγίου Παντελεήμονα, η οποία φωτίζει το πρόβλημα.
Saturday, July 17, 2010 6:42 PM
Αξιότιμε κύριε,
Σας επισυνάπτω επιστολή που έστειλα σήμερα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος,
αν σας ενδιαφέρει το θέμα παρακαλώ δώστε του την ανάλογη προβολή.
αν σας ενδιαφέρει το θέμα παρακαλώ δώστε του την ανάλογη προβολή.
Υπουργείο Περιβάλλοντος
Διεύθυνση Ειδικών Εργων Αναβάθμισης Περιοχών
Διεύθυνση Ειδικών Εργων Αναβάθμισης Περιοχών
Αξιότιμε κύριε/κυρία,
Σας γράφω ως κάτοικος μιάς πυκνοκατοικημένης και υποβαθμισμένης γειτονιάς της Αθήνας, την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Είναι μιά γειτονιά που γνωρίζω 25 χρόνια, κατοικώ 15 χρόνια και στην οποία θα ήθελα να παραμείνω βλέποντας τις συνθήκες γιά όλους που ζουν εδώ να γίνονται πιό ανθρώπινες.
Διάβασα πρόσφατα στον Τύπο ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος σχεδιάζει ν' αρχίσει άμεσα την επέκταση και ανάπλαση 5 πλατειών της κεντρικής Αθήνας μεταξύ των οποίων και ο Αγιος Παντελεήμονας. Αναφέρεται πως αυτή η πλατεία από την μία της πλευρά θα συνδεθεί με την Πλατεία Αττικής μέσω πεζοδρομήσεων, ενώ από την άλλη της πλευρά θα γίνουν παρεμβάσεις βέλτιστης χρήσης ανοικτών χώρων-δημιουργίας πρασίνου που θα συνθέτουν μιά φιλική προς το περιβάλλον διαδρομή προς το Πεδίο του Αρεως.
Στα πλαίσια αυτού του σχεδίου θα ήθελα να σας ζητήσω να εξετάσετε τις δυνατότητες που προσφέρει το τετράγωνο στην γωνία των οδών Μύρων και Φυλής, 100 μέτρα από την Πλατεία Αγίου Παντελεήμονα.
Εδώ πριν λίγα χρόνια υπήρχαν στη σειρά 3 όμορφα νεοκλασικά, εγκατελειμένα. Το μεσαίο κατέρρευσε βράδυ πλακώνοντας κάποια παρκαρισμένα ΙΧ, δεν υπήρξαν θύματα. Είναι σήμερα οικόπεδο. Στην μία του πλευρά σε πλήρη διάλυση το ένα σπίτι με απεγνωσμένη κραυγή στον τοίχο για «αντιπαροχή». Στην γωνία συνεχίζει να στέκει όμορφο και κομψό ένα διώροφο νεοκλασικό με ωραίο γλυπτό διάκοσμο και ακροκέραμα. Για χρόνια άντεξε στον καιρό με σπασμένα τα κεραμίδια του, πρόσφατα μάλιστα επισκευάστηκε η στέγη του γιατί έμελλε στα 100 σχεδόν χρόνια του αυτό το σπίτι να γίνει για μικρό διάστημα και οίκος ανοχής, πριν το κλείσουν οι αντιδράσεις των
κατοίκων. Τώρα πινακίδες αναγγέλουν πως ¨Διατίθεται», με συντελεστή δόμησης κ.τ.λ, προφανώς για να το ρίξουν και να χτίσουν ακόμη μία πολυκατοικία.
Εδώ πριν λίγα χρόνια υπήρχαν στη σειρά 3 όμορφα νεοκλασικά, εγκατελειμένα. Το μεσαίο κατέρρευσε βράδυ πλακώνοντας κάποια παρκαρισμένα ΙΧ, δεν υπήρξαν θύματα. Είναι σήμερα οικόπεδο. Στην μία του πλευρά σε πλήρη διάλυση το ένα σπίτι με απεγνωσμένη κραυγή στον τοίχο για «αντιπαροχή». Στην γωνία συνεχίζει να στέκει όμορφο και κομψό ένα διώροφο νεοκλασικό με ωραίο γλυπτό διάκοσμο και ακροκέραμα. Για χρόνια άντεξε στον καιρό με σπασμένα τα κεραμίδια του, πρόσφατα μάλιστα επισκευάστηκε η στέγη του γιατί έμελλε στα 100 σχεδόν χρόνια του αυτό το σπίτι να γίνει για μικρό διάστημα και οίκος ανοχής, πριν το κλείσουν οι αντιδράσεις των
κατοίκων. Τώρα πινακίδες αναγγέλουν πως ¨Διατίθεται», με συντελεστή δόμησης κ.τ.λ, προφανώς για να το ρίξουν και να χτίσουν ακόμη μία πολυκατοικία.
Είναι κρίμα και ντροπή να αφήνουμε να χάνονται τέτοια όμορφα κτήρια από την ιστορία μας όταν ακούμε πως στα εγκαίνια του μουσείου Καζαντζάκη στην Κρήτη πριν από λίγες μέρες ειπώθηκε πως δεν υπάρχουν ακόμη στην χώρα μας έστω και μικρά μουσεία για μεγάλους λογοτέχνες και προσωπικότητες της σύγχρονης ιστορίας μας.
Οταν πριν 20 περίπου χρόνια πεζοδρομήθηκε ένα μικρό τμήμα της Μύρων (μέχρι την Φυλής) ρωτήθηκαν οι κάτοικοι εάν ήθελαν να συνεχιστεί η πεζοδρόμηση σε όλη την Μύρων μέχρι την Αχαρνών και είπαν όχι, μόνο και μόνο γιατί δεν είχαν που να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους. Καθώς η Μύρων είναι στενός δρόμος και μόνο στην μία πλευρά επιτρέπεται
το parking μιλάμε για το πολύ 25 αυτοκίνητα.
το parking μιλάμε για το πολύ 25 αυτοκίνητα.
Λέω λοιπόν μήπως υπάρχει κάποιος τρόπος να συνδιαστούν όλες αυτές οι ανάγκες και ευκαιρίες σε κάτι δημιουργικό και φιλικότερο προς τον άνθρωπο στην γωνία αυτών των δρόμων. Κάτι που να λαμβάνει υπόψιν του τις ανάγκες των κατοίκων για parking, την διατήρηση της αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς με ανάλογη χρήση του γωνιακού κτηρίου και την δημιουργία πεζόδρομων και πρασίνου.
Κάτι ανάλογο, ως μέθοδο «βελονισμού», για βέλτιστη χρήση όλων των ανοιχτών χώρων στον πυκνό ιστό της Αθήνας είχε προτείνει και ένας διάσημος Ισπανός αρχιτέκτονας που προσλήφθηκε για να μας συμβουλέψει πως να βελτιώσουμε τις συνθήκες διαβίωσης στο κέντρο της Αθήνας.
Ακούμε όλο περισσότερο ότι και για να βγουμε από την κρίση αλλά και ως αποτέλεσμα αυτής πρέπει να συμβούν κάποιες ριζικές αλλαγές στην νοοτροπία και αντιλήψεις μας, κάποιες ρήξεις με το παρελθόν. Μήπως αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα που φέρνω στην πρόσοχή σας είναι μία ευκαιρία να δείξουμε πως μπορούμε να κάνουμε τα λόγια πράξηκαι να μετατρέψουμε τον οίκο ανοχής σε κάτι άλλο;
Mετά τιμής
Ανδρέας Ν. Ανδρέου
Ανδρέας Ν. Ανδρέου
Φωτογραφίες από το In2life
πηγή
↧
Η σύζυγος του Ανδρέα Ντούζου μιλάει για την κατάσταση της υγείας του
Ο Ανδρέας Ντούζος πριν λίγο καιρό είχε ένα ατύχημα μέσα στο σπίτι του που τον οδήγησε στο νοσοκομείο και μάλιστα στην ενταντική.
Ο καταξιωμένος ηθοποιός χρειάστηκε να χειρουργηθεί στο κεφάλι και η οικογένεια είχε κάνει έκκληση για αίμα. Η σύζυγος του ηθοποιού, κυρία Αναστασία μίλησε για την κατάσταση υγείας του συζύγου της. «Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν στη συγκέντρωση φιαλών αίματος. Πραγματικά είχαμε τρομοκρατηθεί από όσα συνέβησαν στον Ανδρέα» και συνέχισε:
« Όλη η οικογένεια είναι δεμένη όσο ελάχιστες. Τα παιδιά μας είναι συνεχώς δίπλα του. Και ο Στηβ και η Τέτα είναι χρυσά παιδιά και είναι ευγνωμονούν τον πατέρα τους για όσα τους έχει προσφέρει». Όσο για το αν ο Ανδρέας Ντούζος νοσταλγεί τις ταινίες είπε: «Τι να νοσταλγήσει! Ο Ανδρέας είναι άρρωστος βαριά. Μακάρι ο Ανδρέας να έρθει σύντομα στο σπίτι και θα σας μιλήσει για τις προθέσεις του, αν θέλει να επιστρέψει στο θέατρο».
πηγή
↧
Σαν σήμερα (πριν 46 χρόνια) η πρώτη εμφάνιση των Rolling Stones στην Αθήνα...
Τέσσερις ημέρες πριν από το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών, οι Rolling Stones άνοιγαν τον χορό των ροκ συναυλιών στην Ελλάδα. Η συναυλία τους στο γήπεδο του Παναθηναϊκού άρχισε κανονικά, αλλά δεν τελείωσε ποτέ.
Τον Ιανουάριο του 1967 ο Μικ Τζάγκερ και η....
παρέα τους κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ Between the Buttons, που σημείωσε μεγάλη επιτυχία, με τραγούδια, όπως τα Let’s Spend The Night Together και Ruby Tuesday. Για την άνοιξη είχαν προγραμματίσει η περιοδεία στην Ευρώπη, εν μέσω της διαμάχης του Μικ Τζάγκερ και του Μπράιαν Τζόουνς, των δύο ηγετικών μορφών του συγκροτήματος.
Στα νότια της Ευρώπης, η Ελλάδα βρισκόταν σε μια δύσκολη καμπή της ιστορίας της. Με εμφανείς ακόμη τις πληγές της «Αποστασίας» βάδιζε ολοταχώς για εκλογές, έχοντας στο τιμόνι της την κυβέρνηση της Ε.Ρ.Ε. υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Οι εκλογές ήταν προγραμματισμένες για τις 28 Μαΐου και αναμενόταν να εξελιχθούν σε ένα θρίαμβο της Ενώσεως Κέντρου και του Ανδρέα Παπανδρέου, ηγετικού στελέχους του κόμματος εκείνη την περίοδο. Η κατάσταση ήταν τεταμένη. Το Παλάτι και η Δεξιά δεν απέκλειαν κάποιας μορφής συνταγματική εκτροπή, με την επιβολή μιας βραχυχρόνιας δικτατορίας. Δεν είχαν υπολογίσει τους Συνταγματάρχες!
Η αναγγελία της συναυλίας
Στις 22 Μαρτίου κυκλοφορεί το 77ο τεύχος του μουσικού περιοδικού Μοντέρνοι Ρυθμοί με μια είδηση βόμβα: «Δεν είναι ούτε πρωταπριλιάτικο ψέμα, ούτε διαφημιστικό κόλπο. Οι Ρόλινγκ Στόουνς έρχονται». Η συμφωνία είχε κλείσει προ οκταημέρου μεταξύ του δημοσιογράφου και ατζέντη Νίκου Μαστοράκη και του μάνατζερ του συγκροτήματος Ντέβιντ Απς.
Η συναυλία ορίστηκε για τις 17 Απριλίου στην Αθήνα και θα έκλεινε την ευρωπαϊκή περιοδεία των Rolling Stones, η οποία θα άνοιγε στις 25 Μαρτίου στη Στοκχόλμη. Ως χώρος διεξαγωγής επιλέχτηκε το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και τα εισιτήρια κόστιζαν από 60 έως 120 δραχμές, αρκετά «αλμυρά» για το νεαρόκοσμο της εποχής. Υπήρχαν και λίγα εισιτήρια των 500 δραχμών, ακριβώς μπροστά από την εξέδρα. Οι αφίσες που κυκλοφόρησαν ανάφεραν ότι «το ρεσιτάλ είναι υπό την αιγίδα του δημάρχου Αθηναίων κ. Γεωργίου Πλυτά και οι εισπράξεις του θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό».
Την Κυριακή 16 Απριλίου κυκλοφόρησε η φήμη ότι οι Stones αναμένονται στην Αθήνα. Εκατοντάδες νεαροί πολιόρκησαν το αεροδρόμιο του Ελληνικού για να τους υποδεχθούν και να τους δουν από κοντά. Σημειώθηκαν μικροσυγκρούσεις με την αστυνομία. Αντί για τα μέλη του συγκροτήματος, είχαν έλθει οι τεχνικοί, οι οποίοι δεν έχασαν την ευκαιρία να μοιράσουν αυτόγραφα σε κάποιους αδαείς συγκεντρωμένους, που τους πέρασαν για τους Stones.
Η άφιξη και η συνέντευξη Τύπου
Οι Rolling Stones ήλθαν ανήμερα της συναυλίας με πτήση της Ολυμπιακής Αεροπορίας και κατέλυσαν στο «Χίλτον». Τους δημοσιογράφους, που βρέθηκαν στο αεροδρόμιο, εντυπωσίασε η πανέμορφη σύζυγος του μπασίστα Μπιλ Γουάιμαν. Ήταν Δευτέρα στην Αθήνα και ο ήλιος διαδεχόταν τα σύννεφα και τη βροχή.
Νωρίς το απόγευμα, τα μέλη του συγκροτήματος -πλην του Μπράιαν Τζόουνς που κοιμόταν- έδωσαν την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου. «Τι γνωρίζετε για το Σέξπιρ;», ρώτησε ένας δημοσιογράφος. «Και σεις τι γνωρίζετε για τον Όμηρο;» απάντησε με ερώτηση ο Μικ Τζάγκερ, ο μόνος ομιλητικός της παρέας.
Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή:
– «Ποια είναι η γνώμη σας για τη μουσική σας;».
– «Τα τραγούδια μας εκφράζουν την εποχή μας. Δεν είμαστε υστερικοί, όπως πιστεύεται, αλλά οι μεγαλύτεροι δεν μπορούν να μας καταλάβουν.»
– «Τι πιστεύετε για τους Μπιτλς;»
– «Τους αγαπάμε πάρα πολύ.»
– «Πως περνάτε τις ελεύθερες ώρες σας;»
– «Με κορίτσια.»
– «Είστε αγαπημένοι μεταξύ σας;»
– «Ναι, και η απόδειξη είναι ότι κοιμόμαστε μαζί στο ίδιο κρεβάτι.»
– «Αλλά ο Μπιλ Γουάιμαν είναι παντρεμένος. Τι έχει να πει επ' αυτού η γυναίκα του;» αντέτεινε ο δημοσιογράφος.
– «Κοιμάται μαζί μας» απάντησε ο Τζάγκερ.
Η συναυλία
Περίπου την ώρα της συνέντευξης τύπου των Stones, οι πρώτοι θεατές άρχιζαν να μπαίνουν στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Γύρω στις 7 το βράδυ, στις εξέδρες της «Λεωφόρου» βρίσκονταν γύρω στα 8.000 άτομα. Η εξέδρα ήταν στημένη στη σέντρα του γηπέδου και μέσα στον αγωνιστικό χώρο επιτρεπόταν η είσοδος στους λίγους που είχαν να πληρώσουν το πανάκριβο εισιτήριο των 500 δραχμών. Το γήπεδο ήταν ζωσμένο από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.
Σε λίγη ώρα άρχισε το πρώτο μέρος του προγράμματος, με ελληνικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες. Εμφανίστηκαν κατά σειρά οι Loubogg, MGC, Idols, Τάσος Παπασταμάτης, Δάκης και We Five. Στις 9:30 μ.μ. οι Stones ανέβηκαν στη σκηνή και άρχισαν τη συναυλία τους με το Last Time. Οι θεατές ξεπερνούσαν τους 10.000 και οι αστυνομικοί έκαναν αισθητή την παρουσία τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο και γύρω από τη σκηνή, έχοντας σαφείς εντολές να συλλαμβάνουν όποιον παρεκτρεπόταν, τουτέστιν, όποιοn απλώς σηκωνόταν από τη θέση του για να χορέψει ή να χειροκροτήσει με ενθουσιασμό.
Λίγο πριν αρχίσουν να παίζουν το Satisfaction, ο Τζάγκερ είχε την έμπνευση να ράνει τους θεατές με κόκκινα γαρύφαλλα. Δεν μπόρεσε ο ίδιος να φθάσει στην εξέδρα και ανέθεσε τη δουλειά στον μάνατζερ της περιοδείας τους, Τομ Κέιλοκ.
Η πράξη θεωρήθηκε επαναστατική από την Αστυνομία και αμέσως έξι άνδρες της έπεσαν πάνω στον δυστυχή Κέιλοκ και τον έσπασαν στο ξύλο. Οι υπεύθυνοι του γηπέδου, με διαταγή της Αστυνομίας, κατέβασαν τον γενικό και η συναυλία τερματίσθηκε άδοξα μέσα σε πυκνό σκοτάδι. Τα μέλη των Rolling Stones φυγαδεύτηκαν στο ξενοδοχείο, μη μπορώντας να καταλάβουν τι συνέβη. Αγανακτισμένοι θεατές συγκρούστηκαν με την αστυνομία και συγκρότησαν διαδήλωση, η οποία κατέληξε μπροστά από το «Χίλτον». Την ατμόσφαιρα δονούσε το σύνθημα: «Τσιλιχρήστο (σ.σ. ο τότε διευθυντής της Αστυνομίας) παραιτήσου!».
Η επομένη της συναυλίας ήταν η ημέρα της αναχώρησης για τα μέλη του συγκροτήματος, που υποβλήθηκαν σε εξαντλητικούς ελέγχους στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Ο Μικ Τζάγκερ πέταξε για το Λονδίνο, ο Μπράιαν Τζόουνς για το Μόναχο, προκειμένου να παρακολουθήσει την πρεμιέρα της ταινίας του Φόλκερ Σλέντορφ Mord und Totschlag (A Degree of Murder, ο αγγλικός τίτλος), της οποίας είχε γράψει τη μουσική.
Ο Κιθ Ρίτσαρντς έχασε το αεροπλάνο για το Λονδίνο και πέταξε για το Μόναχο με τον Τζόουνς, ενώ η οικογένεια Γουάιμαν παρέμεινε στην Αθήνα για ολιγοήμερες διακοπές. Για κακή της τύχη, η ημέρα της αναχώρησης συνέπεσε με την εκδήλωση του πραξικοπήματος της 21η Απριλίου. Το αεροδρόμιο ήταν κλειστό και η οικογένεια Γουάιμαν αναγκάστηκε να μείνει στην Αθήνα μέχρι τις 23 Απριλίου, οπότε πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το Λονδίνο....
Πηγή: sansimera.gr
↧
↧
Οι Αθηναϊκές τουαλέτες μιλούν!
Και τα συνθήματά τους μας βάζουν σε σκέψεις
Οι σοβαρότερες σκέψεις γίνονται πάνω σε μια λεκάνη. Είσαι με την παρέα σου σε τσιπουράδικο και μετά τα πρώτα κρασιά και τις καθιερωμένες πολιτικές συζητήσεις πας στην τουαλέτα με την πολιτική άποψη του Μήτσου να σου τρυπάει τα αυτιά. Γυρνώντας, τα αίματα έχουν φουντώσει και πιάνεις σχεδόν πάντα τον εαυτό σου να λέει: «Και να σου πω και κάτι άλλο, που σκέφτηκα τώρα που κατουρούσα;»
Για να μη μιλήσω για σχέσεις. Σε γυναικοπαρέα πάνω σε γκομενοσυζήτηση, φίλη που είναι στα χωρίσματα έχει περάσει απ’ τα αδιέξοδα χωρίζω/μα τον αγαπώ/ δε χωρίζω/ μα δεν είμαι πια ερωτευμένη, μετά από κάθε επίσκεψή της στην τουαλέτα. Καταλαβαίνεις τι γίνεται, αν είναι πολλά τα ποτά. Και μεγάλη η συχνοουρία.
Η Αθήνα το έχει καταλάβει και μιλάει μέσα από τις τουαλέτες για ό,τι την απασχολεί. Κι εμείς σαρώσαμε το κέντρο και απαθανατίσαμε τα πιο ζουμερά συνθήματα/φράσεις/ατάκες, που μας συντροφεύουν και μας βάζουν σε σκέψεις την ώρα που... ξαλαφρώνουμε!
↧
Εν Αθήναις...το δουλικό
Εκείνα τα χρόνια τα αρχοντόσπιτα της Αθήνας είχαν υπηρεσίες-υπηρέτριες
κοινώς δουλικά όπως τις έλεγαν στις λαϊκές γειτονιές .
Έμεναν στην καλύτερη περίπτωση στο δωμάτιο υπηρεσίας που υπήρχε επιπλωμένο με ένα ντιβάνι και μια μικρή ντουλάπα.
Ωράριο δεν υπήρχε ξυπνούσε πρωϊ να ετοιμάσει και κοιμότανε το βράδυ
μετά από τα αφεντικά.
Έκανε όλες τις δουλειές ....πλύσιμο....σφουγγάρισμα....γυάλισμα
με κερί τις ξύλινες εσωτερικές σκάλες....
Έκανε επιθεώρηση η κυρία και αλλοίμονο αν εύρισκε σκόνη.
Ήταν ευχαριστημένη όμως και έκανε υπομονή...στο χωριό ούτε να φάνε δεν είχαν.
Τουλάχιστον έμενε στο Κολωνάκι ...εκεί δεν είχε χωράφια για να δουλεύει
με ζέστη και κρύο.
Είχε όνειρα...να παντρευτεί....να ανοίξει δικό της σπιτικό...έστω μια κάμαρα....
μα πάλι θα δούλευε....μεροκάματα σε σπίτια που δεν είχαν μόνιμη.
Και τον έβρισκαν τον καλό τους...έριχναν και νερό στο κρασί τους....δεν βαριέσε
ελαττώματα όλοι έχουμε.....προτιμούσε το δικό της σπιτικό και να σταματήσει
να λέει "....μάλιστα κυρία....συγγνώμη κυρία....".
Άκουγες λοιπόν καυγάδες στην γειτονιά...."...ποιά ήσουνα μωρή...δούλα σε πήρα..."
Και έκλαιγε η φουκαριάρα...έτρωγε και τις σφαλιάρες της....έφευγε αυτός
και έλειπε μέρες ελπίζοντας ότι το δουλικό που παντρεύτηκε θα βαρεθεί
και θα φύγει.
Εκείνη δε έφευγε.
Πού να πάει;
Στο χωριό πίσω θα την σκότωναν στην καλύτερη περίπτωση.
Είχε ελπίδες ότι με το παιδί που θα γεννούσε θα έφιαχνε η κατάσταση....
Σιγά που έφιαχνε...
πίσω στα παλιά
↧
Επιτέλους η Πολιτεία δίνει λύση για τους φραουλοδουλέμπορους της Μανωλάδας!
Επί τόπου ο υπουργός Δημόσιας Τάξης(!) αναγγέλει μέτρα...
πίσω ενθουσιώδης κάτοικος!
Εδόθησαν στην δημοσιότητα φωτογραφίες για τον τρόπο
καλλιέργειας φράουλας στην περιοχή!
↧
Eίπαμε δεν το ξανακάνω!
↧
↧
Καθ' οδόν: Στις λαϊκές γειτονιές
 |
Τα σπίτια
«Το συνεχές κυνηγητό του πλούσιου, του πολυτελούς, του εξαιρετικού, θα μας οδηγήσει στη γνώση της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και όχι στο πώς να φτάσουμε σε μια αληθινά καλύτερη ζωή... Το συνηθισμένο, το ευτελές, το καθημερινό, το φτωχό, συχνά ακολουθούν μεγάλα πρότυπα... Οποιο μοτίβο κι αν διαλέξεις, δίνει την ίδια αξία στην καλύβα και στο παλάτι.
Οι γειτονιές που μας ενδιαφέρουν ήταν φτωχές, λαϊκές και γι' αυτό πολλά από τα σπίτια τους, στις αρχές του 20ού αιώνα, ήταν μονώροφα, πλινθόκτιστα, με δύο συνήθως κύρια δωμάτια. Το ένα ήταν η "σάλα" που είχε πάτωμα από φαρδιές σανίδες. Ενα μέρος του πατώματος άνοιγε κι έκλεινε. Ηταν η λεγόμενη καταπακτή. Από την καταπακτή κατέβαινε κανείς στο υπόγειο, που φωτιζόταν αμυδρά από το φεγγίτη, διαστάσεων τριάντα επί τριάντα εκατοστά περίπου. Το άλλο δωμάτιο χρησίμευε για τον ύπνο της οικογένειας.
Οι βοηθητικοί χώροι, όπως κουζίνα, "αποχωρητήριο" και αποθήκη, ήταν συνέχεια με τα δωμάτια και συνήθως σκεπασμένα με τσίγκους αυλακωτούς ή πισσόχαρτο καρφωμένο και στερεωμένο με λεπτούς ξύλινους πήχεις. Σε κάποια σπίτια, το αποχωρητήριο ήταν έξω από το σπίτι. Το δάπεδο των υπόλοιπων εσωτερικών χώρων ήταν στρωμένο με πλακάκια, τσιμέντο (τσιμεντοκονία), αλλά και απλό χώμα πατημένο καλά. Τα δάπεδα αυτά το χειμώνα στρώνονταν με μάλλινα στρωσίδια ή κουρελούδες.
 |
Μερικές φορές στην ίδια αυλή συγκατοικούσαν δύο ή και περισσότερες οικογένειες με κοινόχρηστο αποχωρητήριο.
Αρκετά από τα σπίτια αυτά είχαν στην αυλή τους κληματαριά και για τον ίσκιο, αλλά και για τα σταφύλια, αβγουλάτα ή μοσχάτα. Οι αυλές είχαν και δέντρα: Συκιές, ροδιές, μανταρινιές, ήταν τα πιο συνηθισμένα. Είχαν όμως και διάφορα αρωματικά φυτά, όπως δυόσμο, μαντζουράνα, αψιθιά, γιασεμί κ.ά. Το δυόσμο, τον έβαζαν στα φαγητά για μυρωδικό. Η μαντζουράνα γινόταν αφέψημα. Εκανε καλό σε πόνο του στομάχου και της κοιλιάς. Τη δίνανε ακόμα και στα μωρά. Η αψιθιά ήταν θεραπευτικό βότανο. Κόβανε τα φύλλα της και τα βάζανε σε πονεμένο χέρι ή πόδι δεμένα με επίδεσμο.
Τα περισσότερα σπίτια είχανε κοτέτσι, φτιαγμένο από δικτυωτό σύρμα με ταβανάκι ξύλινο και σκεπασμένο με κεραμίδια. Είχαν, επίσης, πηγάδια με μαγκάνι, που το βάθος τους ήταν περίπου 12 μ.
Τα σπίτια είχαν τρία συνήθως παράθυρα με γρίλιες που έβλεπαν στο δρόμο και τα λέγανε γερμανικά, καθώς και μια ξύλινη πόρτα. Αλλα πάλι σπίτια είχαν σιδερένιες αυλόπορτες και κάγκελα με διάφορα σχέδια, αληθινά αριστουργήματα φτιαγμένα από λαϊκούς τεχνίτες, σιδηρουργούς της εποχής, που ο κόσμος τους έλεγε γύφτους. Τα σπίτια είχαν σκεπές με κεραμίδια. Μπροστά οι στέγες τους είχανε μια σειρά από κόκκινα ακροκέραμα, κάτω απ' τη σειρά αυτή, υπήρχε για στολίδι μια μπορντούρα. Οι προσόψεις των σπιτιών ήταν βαμμένες συνήθως στο χρώμα της ώχρας ή στο χρώμα του ροδιού. Υπήρχαν, όμως, και λίγα διώροφα σπίτια στις γειτονιές που μας απασχολούν. Αυτά ήταν κυρίως στις οδούς Πειραιώς, Μεγάλου Βασιλείου και στην Ιερά Οδό, π.χ. του Κουλουφάκου στην οδό Μεγάλου Βασιλείου, του Μανώλη Μπιξάκη στη γωνία Φρεαρίων και Μεγάλου Βασιλείου, του Γεωργίου Δημακαράκου Φρεαρίων 5, Κουρέτη στην Ιερά Οδό, του Ανδρέα Κόκκινου Ορφέως και Τριπτολέμου κλπ.
 |
Ιωάννης Κωττής, ετών 89, κάτοικος Ρουφ.
"Αρχικά μέναμε στη Λεωνίδου και μετά στη Γαργηττίων με νοίκι, σε αυλή που είχε πολλά δωμάτια. Πέντε - έξι οικογένειες μέναμε στην ίδια αυλή, που είχε και πηγάδι. Κάθε οικογένεια είχε ένα δωμάτιο. Το αποχωρητήριο ήτανε ένα για όλους, στην αυλή. Ετσι, λοιπόν, περιμέναμε στην ουρά.
Μετά ο πατέρας μου αγόρασε οικόπεδο Ορφέως και Αχνιαδών και έχτισε το σπίτι μας και το μαγαζί μας, αλλά επειδή έχασε στο κραχ του 1928 τα μισά του λεφτά, έχτισε το σπίτι με πλίθρες".
Μαρτυρία β`
Χαρίκλεια Τζωρτζάτου - Κωττή, ετών 76, κάτοικος Ρουφ.
"Στα παιδικά μου χρόνια, μέναμε στην Ιερά Οδό, δίπλα στη Λαχαναγορά. Το σπίτι μας ήτανε διώροφο. Στο ισόγειο, ήτανε το βενζινάδικο του Κουρέτη. Στον α` όροφο, μέναμε δύο οικογένειες, σε δύο διπλανά διαμερίσματα. Η οικογένεια η δική μας και του Κουρέτη.
Η πόρτα της εισόδου ήταν ξύλινη. Ανεβαίναμε στο σπίτι μας από μια ξύλινη σκάλα με κουπαστή. Στο κατέβασμα, εγώ και οι αδελφές μου Λίνα, Γεωργία, και Πηγή κάναμε στην κουπαστή τσουλήθρα. Δεν κατεβαίναμε από τα σκαλιά.
Είχαμε και δύο κατσικούλες, τη Φλώρα και τη Μαριάνθη, που τις είχαμε δεμένες στην αυλή μας, πίσω από το βενζινάδικο.
Τις Κυριακές, ο πατέρας μου, Χρίστος Τζωρτζάτος, έπινε τον καφέ του στο καφενείο του Ευαγγελάτου. Ολοι οι Κεφαλλονίτες, εκεί πηγαίνανε. Μετά το καφενείο, πριν έρθει στο σπίτι, μας αγόραζε στριφτές χρωματιστές καραμελίτσες, όχι μόνο για μένα και για τις αδελφές μου, αλλά και για τις κατσικούλες μας"».
πηγή |
↧
Ο Δήμος Ναυπλίου εξαγοράζει το πρώτο φαρμακείο που άνοιξε στην ελεύθερη Ελλάδα -Εκεί ταριχεύτηκε ο Καποδίστριας
Το ιστορικό πρώτο φαρμακείο της ελεύθερης Ελλάδας στο Ναύπλιο περνά στον δήμο Ναυπλιέων, ο οποίος παρενέβη στη διαδικασία αγοράς του διατηρητέου κτιρίου, όπου στεγαζόταν το φαρμακείο του Βονιφάτιου Βοναφίν.
Με παρέμβαση του δημάρχου Δημήτρη Κωστούρου, συνεδρίασε κατεπειγόντως το δημοτικό συμβούλιο της πόλης κι αποφάσισε ομόφωνα την εξαγορά από τον δήμο, του ιστορικού διατηρητέου μνημείου, που βρίσκεται στην παλιά πόλη, επί των οδών Βελλίνη και Βασ. Κωνσταντίνου και την ανάδειξη του φαρμακείου όπου ταριχεύτηκε ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Τα χρήματα για την αγορά του ακινήτου, θα αναζητηθούν στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα «Απόκτηση και διαμόρφωση ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων και διατηρητέων κτιρίων στις πόλεις 2013», ενώ για την κάλυψη της διαδικαστικής δαπάνης, καθώς και της αξίας που υπολογίζεται ότι ίσως υπερβαίνει την αντικειμενική αξία του ακινήτου, υπήρξε δέσμευση του δημοτικού συμβουλίου, πως θα καταβληθούν από τον δήμο.
Τέλος, το συμβούλιο αποφάσισε πως, στην περίπτωση που δεν καταστεί δυνατή η εξαγορά του ακινήτου, ο δήμος Ναυπλιέων θα κηρύξει το ιστορικό κτίριο απαλλοτριωτέο.
![]()
![]()
![]()
![]()
Με παρέμβαση του δημάρχου Δημήτρη Κωστούρου, συνεδρίασε κατεπειγόντως το δημοτικό συμβούλιο της πόλης κι αποφάσισε ομόφωνα την εξαγορά από τον δήμο, του ιστορικού διατηρητέου μνημείου, που βρίσκεται στην παλιά πόλη, επί των οδών Βελλίνη και Βασ. Κωνσταντίνου και την ανάδειξη του φαρμακείου όπου ταριχεύτηκε ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Τα χρήματα για την αγορά του ακινήτου, θα αναζητηθούν στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα «Απόκτηση και διαμόρφωση ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων και διατηρητέων κτιρίων στις πόλεις 2013», ενώ για την κάλυψη της διαδικαστικής δαπάνης, καθώς και της αξίας που υπολογίζεται ότι ίσως υπερβαίνει την αντικειμενική αξία του ακινήτου, υπήρξε δέσμευση του δημοτικού συμβουλίου, πως θα καταβληθούν από τον δήμο.
Τέλος, το συμβούλιο αποφάσισε πως, στην περίπτωση που δεν καταστεί δυνατή η εξαγορά του ακινήτου, ο δήμος Ναυπλιέων θα κηρύξει το ιστορικό κτίριο απαλλοτριωτέο.
Πηγή: ΑΠΕ
πηγή
↧
ΡΟΚ ΕΝΤ ΡΟΛ από τα παλιά
![Άγριον μεταμεσονύκτιον μαστίγωμα 4 κοριτσιών στην πλατεία Κολιάτσου / Αθηναϊκή - Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 1956 [***] / [ευχαριστώ Παναγιώτη] [***]](http://24.media.tumblr.com/tumblr_mav7jb7N2m1qzfmh5o1_500.jpg)
Άγριον μεταμεσονύκτιον μαστίγωμα 4 κοριτσιών στην πλατεία Κολιάτσου / Αθηναϊκή - Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 1956
[***]
↧
Οι Ομορφοκκλησιές μας
 |
| Ο Άγιος Νικόλαος ο χωστός. Φώτο: Γ. Τσιόρβας |
της Γεωργίας Ξάνθη
από το 10ο τεύχος της εφημερίδα μας που κυκλοφορεί στη γειτονιά
Στο ποίημα των παιδικών μας χρόνων , Εις τον βουνό ψηλά εκεί είναι εκκλησιά ερημική , θα κάνω μια μικρή αλλαγή …Εις τον Κολωνό ψηλά εκεί είναι μια άσπρη εκκλησιά μικρή.. Η Αγία Ελεούσα.
Από την Αγία Ελεούσα θα ανοίξει , το πρώτο μέρος των εικόνων των παλιών εκκλησιών της συνοικίας Κολωνού , Ακαδημίας Πλάτωνα , και Κολοκυνθούς , που αν και εξαφανισμένες , έχουν εντυπωσιακή και μεγάλη ιστορία.
Στο ΒΔ άκρο του βραχώδη και γυμνού από βλάστηση λόφου του Ιππείου Κολωνού, με τα δύο μαρμάρινα μνημεία των αρχαιολόγων Μύλλερ και Λενορμάν , περιφραγμένα , τότε, με συρματόπλεγμα από την αρχαιολογική υπηρεσία , είναι το ταπεινό εκκλησάκι της Αγίας Ελεούσας ,κάτασπρο , με χαγιάτι στην βόρεια πλευρά του, και με κελί στην δυτική πλευρά , τόπος κατοικίας του γέρου καντηλανάφτη το 1887. Στην είσοδο του ,δύο κολώνες με βυζαντινά κιονόκρανα. Ευσεβείς Καρπαθιώτες κτίστες ανοικοδόμησαν την πόρτα όπως μας πληροφορεί και η επιγραφή. ΟΙΚΟΣ ΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΙΣΟΧΟΡΙΤΙΣΑ.ΑΘΗΝΑ 1867 .ΚΑΡΠΑΘΩ.
Οι ευσεβείς κτίστες , συνέδεσαν την Παναγιά του τόπου τους με αυτήν της Αττικής. Οι ιδιοκτήτες του ναού Αφοί Τρακάδα, στην γιορτή της Αγίας Ελεούσας καλούσαν κόσμο , ο πανηγυρισμός ήταν μεγαλόπρεπος και τα πυροτεχνήματα άφθονα για να φωτίζουν τον ουρανό όλης της Αθήνας .
Δυτικά του λόφου του Κολωνού και σε απόσταση μόλις 400 μέτρων , βρισκόταν ένα μεγάλο και γεμάτο δένδρα κτήμα. Ανήκε στον Ιωάννη Βλάχο, και αργότερα το αγόρασε ο Γεώργιος Μαλαβάζης.
Το 1900 , ο Γ. Μαλαβάζης ζητούσε από το υπουργείο Παιδείας, άδεια έγκρισης ανασκαφής αφού στο κτήμα του , οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι ευρίσκεται η Ακαδημία του Πλάτωνα. Η εποπτεία των ανασκαφών δόθηκε στον έφορο των αρχαιοτήτων Παν. Καστριώτη. Εντός του κτήματος βρισκόταν ο ναός του Αγίου Νικολάου , (Ο Ποσειδώνας των Χριστιανών ) ο οποίος είναι οικοδομημένος επί αρχαιοτάτου βυζαντινού κτίσματος, το οποίο επίσης κτίσμα είχε οικοδομηθεί πάνω από αρχαία ερείπια της Ελληνικής εποχής και όπως πίστευαν πολλοί αρχαιολόγοι, επί των ερειπίων του ιερού του Ποσειδώνος. Είναι δε και ιστορικά γνωστό ότι ο θεός του Κολωνού ήταν ο Ποσειδώνας. Το 1908, νέος ιδιοκτήτης .Ο Άγιος Νικόλας ( στο κτήμα του Μπεκιάρη ) , έλεγαν οι πιστοί. Και ο Ε. Μπεκιάρης , ξεκινά ανασκαφές , απελπίζεται από την άκαρπη προσπάθειατης ανακάλυψης κάποιου αρχαιολογικού ευρήματος, σταματά αλλά κάτι τον τρώει και ξαναρχίζει .Τότε λοιπόν βρέθηκαν σε μεγαλύτερο βάθος τα ερείπια του βυζαντινού ναού και βαθύτερα , βρέθηκε τοίχος ογκολίθων από μάρμαρο και πολλοί πώρινοι ογκόλιθοι ελληνικής εποχής. Πιο βαθιά ένα φρεάτιο- στέρνα μαρμάρινη με βαθιές σχηματισμένες αυλακώσεις από την
μακροχρόνια χρήση. Εκεί και επιτύμβιος πλάκα με μετόπη που έφερε μια επιγραφή.
“ΞΩΠΙΟΣ ΔΗΜΟΚΛΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΦΩΝ ΑΛΛΙΕΥΣ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ ΚΟΘΩΚΙΔΗΣ ΚΟΘΩΚΙΔΟΥ»
Οι αρχαιολόγοι μάλιστα ήταν πεπεισμένοι ότι το φρεάτιο ήταν πανάρχαιο , της εποχής που ανθούσε η Ακαδήμεια και η Σχολή του Πλάτωνα.
Θαμμένα βαθειά , αρχαία ιστορικά ερείπια του πανέμορφου Κολωνού , αφού ο Αττικός Κηφισός , προξενούσε όλες αυτές τις μεταβολές δια μέσου των αιώνων , μεταφέροντας νερό κα λάσπη και ανεβάζοντας την πεδιάδα κατά 8 περίπου μέτρα.
Έτσι λοιπόν , γύρω στα 1900 , ήρθε στο φως ένα άλλο πανέμορφο εκκλησάκι , στον Κηφισό. Ο Άγιος Νικόλαος ,και τον ονόμασαν , Χωστό . Χωμένος σχεδόν ολόκληρος , και μόνο μικρό μέρος του τρούλου εξείχε από την επιφάνεια της γης. Αν αναρωτιέστε που βρίσκεται , μια βόλτα στο σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων στο Κηφισό θα γίνει η αιτία να το γνωρίσετε . Μια πόρτα το προφυλάσσει από το δρόμο. Όχι πάντοτε κλειστή. Καταφύγιο κάθε περαστικού στη μυρωδιά του ασβέστη. Χωμένο στην είσοδο του Σταθμού, με τον λευκό μαρμάρινο σταυρό του , μπροστά και κάτω από το σήμα της τζαμαρίας , του συνεργείου της Mercedes, για να μας θυμίζει με την εγκατάλειψη του , πόσο πονάμε και αγαπάμε την ιστορία μας. Μεγάλη η χάρη που επιβιώνει έως σήμερα.
Στο μέσον ακριβώς και σε ίση απόσταση από τον Λόφο του Ιππείου Κολωνού και από την Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ,( Η Παναγίτσα στην Κολοκυνθού ) , βρίσκεται η εκκλησία του Εσταυρωμένου, ( του Χριστού). Το πρώτο και μικρό εκκλησάκι του Εσταυρωμένου, επί της παλαιάς λεωφόρου Κολοκυνθούς , σημερινή Λενορμάν , από όπου τα τραμ μετέφεραν τότε τους Αθηναίους στους λαχανόκηπους και περιβόλια της περιοχής, στην εξοχή της Αθήνας .Το 1922 , αποφασίσθηκε να κατεδαφισθεί λόγω επικινδυνότητας και να κατασκευασθεί νέος ναός, 20 περίπου μέτρα βορειότερα , σε σχέδιο Βυζαντινού , Σταυροειδές και από μεγάλους λίθους. Σήμερα δυστυχώς , μια μεγάλη ταμπέλα, ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ, είναι κρεμασμένη στην πρόσοψη του νέου τσιμεντένιου, γκρίζου ναού.
Πανέμορφες εκκλησιές σε έναν ιστορικό τόπο, σε μια όμορφη συνοικία που άλλαξε και θα αλλάζει .Όμως πάντα από τις πόρτες τους , θα ξεχύνεται ένα νέφος από λιβάνι , που η ευωδιά του θα σμίγει και θα αρωματίζει την καταχνιά στις δύσκολες ανθρώπινες στιγμές.
↧
↧
Εν Αθήναις...οι ετοιμασίες της αυλής
.jpg)
Κόντευε το Πάσχα εκείνα τα χρόνια και στην αυλή άρχιζαν οι προετοιμασίες
για την υποδοχή του.
Όλοι γνώριζαν τι έπρεπε να κάνουν και το ταμείο κοινό για όλα
από τον ασβέστη για το ασβέστωμα μέχρι την αγορά του αρνιού.
Θα ασβέστωναν την μάντρα...την κοινόχρηστη τουαλέτα
γιατί θα ερχόντουσαν και από την γειτονιά για ένα ποτήρι
μην γινόντουσαν και ρεζίλι.
Όχι δεν σούβλιζαν....δύο λαμαρίνες με κλιματόβεργες από κάτω
και στο φούρνο με μισό τσουβάλι πατάτες...για να χορτάσει ο μάχιμος
και άμαχος πληθυσμός.
Ο αυγουλάς έκανε χρυσές δουλειές με τα "ημέρας του" και από κότες
που έτρωγαν καλαμπόκι όπως διαφήμιζε.
Τα παιδιά μετρούσαν τις ημέρες για να κλείσουν τα σχολεία.
Οι νοικοκυρές κανονίζανε από νωρίς τα της κουζίνας....τώρα θα μου πείς
ποιάς κουζίνας...τέλος πάντων...
Οι γκαζιέρες έπρεπε να είναι ετοιμοπόλεμες....ξεβουλωμένα τα μπέκ
και καθάρισμα με σύρμα κατσαρόλας τις κεφαλές και το μπετόνι
με το πετρέλαιο γεμάτο όπως και το μπουκάλι με το πράσινο οινόπνευμα
που ζέσταινε την κεφαλή.
Ο παγοπώλης θα άφηνε μισή κολώνα πάγο και όχι τέταρτο...χρονιάρες
μέρες....όπως έλεγε η μάνα.
Το ψυγείο είχε και αυτό την τιμητική του τέτοιες ημέρες αφού γέμιζε.
Μαγειρίτσες...πατσές...τα πάντα θα γινόντουσαν όπως προέβλεπε το έθιμο.
Ο ειδικός της ρετσίνας θα έκανε τις βόλτες του από τα καρβουνιάρικα
και τα ταβερνάκια να μάθει ποιός έχει την καλή....την ξελαμπικαρισμένη
και με λιγότερο γύψο.
Απόλυτη εμπιστοσύνη του είχε η ομήγυρις.
Και το Πάσχα έφθανε.....
πίσω στα παλιά
↧
Aναπαράσταση του υπέροχου πίνακα του Ρέμπραντ " Νυχτερινή Περίπολος"
κάνε κλίκ ΑΞΙΖΕΙ!!!!!!
↧
Άραγε πώς φτάσαμε στο μνημόνιο;
Από τα παλιά ωραία χρόνια....
Στο "Περιβόλι του Ουρανού"
Χορογραφία και εκτέλεση: Κώστας Σκανδαλίδης.
Παλαμάκια: Άκης Τσοχαζόπουλος.
Απουσιάζουν πολλοί, αλλά είναι ωσεί παρόντες.
Πηγή: www.lifo.gr
Σχόλιο:
Όοοπα μάγκα μου!
↧
Οι άστεγοι στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ στο Μοναστηράκι
Παρασκευή βράδυ λίγα μέτρα μακριά από την πλατεία Μοναστηρακίου, άστεγοι έχουν βρει απάγκιο… έξω από τον σταθμό του ΜΕΤΡΟ.
Η εικόνα που αντικρίζεις διασχίζοντας την οδό Αθηνάς πραγματικά σε προκαλεί να φωνάξεις...
Zougla online
![]()
![]()
Η εικόνα που αντικρίζεις διασχίζοντας την οδό Αθηνάς πραγματικά σε προκαλεί να φωνάξεις...
Zougla online
↧
↧
To πρώτο τροχαίο στην Ελλάδα έγινε από έναν πρίγκηπα
![To πρώτο τροχαίο στην Ελλάδα έγινε από έναν πρίγκηπα [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/imagecache/node_image660/troxaio.png)
Το πρώτο αυτοκινητιστικό τροχαίο και μάλιστα θανατηφόρο ατύχημα που έχει καταγραφεί επίσημα στην Ελλάδα, συνέβη την Κυριακή 4 Μαρτίου 1907, στις 11:30 το πρωϊ περίπου, στη Λεωφόρο Συγγρού μετά την Πύλη του Αδριανού στο ύψος του εργοστασίου ΦΙΞ.
Δράστης, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας ήταν ο τότε υπουργός και βουλευτής Φθιώτιδος Νικόλαος Σιμόπουλος. Κατά την Αστυνομία, ο υπουργός ακολουθούσε σε απόσταση περίπου 30 μέτρων το αυτοκίνητο του πρίγκηπα Ανδρέα (παππού του σημερινού Καρόλου της Αγγλίας) με κοινό προορισμό το Παλαιό Φάληρο.
Στο ύψος του ΦΙΞ (πάντοτε κατά την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας), ο υπουργός προσπερνώντας το αυτοκίνητο του πρίγκηπος, παρέσυρε την μόλις 25χρονη Ευφροσύνη Βαμβακά, μητέρα ανήλικων παιδιών περνώντας από πάνω της με το αυτοκίνητό του. Στη συνέχεια, πάνω από την άτυχη γυναίκα πέρασε και το αυτοκίνητο του πρίγκηπα, παρ΄όλο που προσπάθησε να μειώσει την ταχύτητά του.
Σημειώνουμε εδώ ότι αρκετός θόρυβος είχε δημιουργηθεί τότε για το γεγονός ότι μάλλον την άτυχη γυναίκα τη σκότωσε ο πρίγκηπας και ότι ο Σιμόπουλος απλά ανέλαβε την ευθύνη του ατυχήματος, προκειμένου να "καλύψει" τον πρίγκηπα Ανδρέα.
Ο Διοικητής της Αστυνομίας την επομένη, κάλεσε τους επτά (7) οδηγούς-κατόχους αυτοκινήτων της τότε Αθήνας και τους έκανε αυστηρότατες συστάσεις να οδηγούν με προσοχή.
Οι δε εφημερίδες της εποχής, είχαν αναγάγει σε πρώτο θέμα το τροχαίο αυτό, αναφέροντας χαρακτηριστικά «Επτά αυτοκίνητα κυκλοφορούν και θρηνούμε θύματα...Φανταστείτε τι θα γίνει αν γίνουν εβδομήντα!....»
Τι έγραφε ο Τύπος της εποχής
Σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής, "ο πρίγκηψ Ανδρέας μετά της συζύγου του Αλίκης και του Υπασπιστού του Μεταξά, οδηγούσε το αυτοκίνητό του στη λεωφόρο Συγγρού για να μεταβεί στο Παλαιό Φάληρο και εκείθεν εις Πειραιά".
Ακολουθούσε το αυτοκίνητο του Νικολάου Σιμόπουλου, που τον καιρό εκείνο διατελούσε υπουργός και βουλευτής Φθιώτιδος. Όταν τα δυο αυτοκίνητα βρίσκονταν πριν τη γέφυρα και κοντά στο Ζυθοπωλείο του "Φιξ", ο Σιμόπουλος θέλησε να προσπεράσει το αυτοκίνητο του πρίγκηπα και αύξησε την ταχύτητα του αυτοκινήτου του.
Η οδός ήταν ελεύθερη από πεζούς και το αυτοκίνητο του Σιμόπουλου, αφού προσπέρασε το προπορευόμενο, κατέλαβε το δεξιό της οδού και συνέχισε να κινείται κανονικά επί της λεωφόρου.
"Ξαφνικά μία γυναίκα, ευρισκόμενη με ένα παιδί επί του πεζοδρομίου, εισήλθε επί της λεωφόρου και ευρέθη αντιμέτωπη με το αυτοκίνητο του Σιμόπουλου", αναφέρουν οι "Καιροί της εποχής".
Αυτός βλέποντας τον προφανή κίνδυνο με ελιγμούς προσπάθησε να αποφύγει τη σύγκρουση με τη γυναίκα, αλλά η άτυχη γυναίκα φοβήθηκε, δεν σταμάτησε, αλλά έτρεξε να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να την ρίξει στο έδαφος και να περάσει από το σώμα της.
Φαίνεται ότι πάνω από το σώμα της άτυχης γυναίκας διήλθε και το αυτοκίνητο του πρίγκηπα Ανδρέου, παρά το γεγονός ότι προσπάθησε να ανακόψει την ταχύτητά του.
Το πρώτο τροχαίο ατύχημα στην Αθήνα είχε συμβεί. Το πρώτο θύμα ήταν η Ευφροσύνη Βαμβακά, ηλικίας 25 ετών, καταγόμενη από το Αργοστόλι, σύζυγος του σανδαλοποιού Θεοδώρου.
Η "Εστία" έγραψε επίσης:
"Ο βασιλεύς όταν επληροφορήθη υπό του Πρίγκηπος Ανδρέου, το γεγονός, έδωσε εντολή σ' αυτόν να τεθεί στη διάθεση του Εισαγγελέως και του Ανακριτή, καλώντας αμέσως στα ανάκτορα τον Διευθυντήν της Αστυνομίας κ. Δαμηλάτην εις τον οποίον συνέστησε να ενεργήσει αυστηρότατες ανακρίσεις για την ανακάλυψη της αληθείας και εύρεσιν του αληθούς ενόχου. Επίσης τον βασιλέα ενημέρωσε περί των πραγματικών περιστατικών και ο βουλευτής Νικόλαος Σιμόπουλος, όστις ετέθη στη διάθεση της δικαιοσύνης.
Οι ανακρίσεις άρχισαν αμέσως. Η υπόθεση ανετέθη στον τακτικό ανακριτή κ. Λογοθέτη ο οποίος παρισταμένου και του Εισαγγελέως κ. Λυκουρέζου εξήτασε στο εισαγγελικό κατάστημα, τον υπασπιστή του Πρίγκηπος Ανδρέου, κ. Μεταξάν, τον σύζυγον της φονευθείσης γυναικός Θεόδωρον Βαμβακά και άλλους.
Ο εισαγγελεύς και ο Ανακριτής μετέβησαν στη συνέχεια στον τόπον του δυστυχήματος και ανέκριναν γείτονας τινάς. Ο κ. Λογοθέτης θα λάβη στη συνέχεια κατάθεση του Πρίγκηπος Ανδρέου και θα εξετάσει στη συνέχεια τον Νικόλαον Σιμόπουλον, υποβάλλοντας την δικογραφίαν στον Εισαγγελέα, όστις θα ασκήσει στη συνέχεια ποινικήν δίωξη για φόνο εξ αμελείας..." Πηγή: greekreporter.com
Ποιός ήταν ο Πρίγκηπας Ανδρέας
Ο Πρίγκιπας Ανδρέας ήταν ο τέταρτος γιος του Βασιλιά Γεωργίου A΄ των Ελλήνων και της Βασίλισσας Όλγας των Ελλήνων. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Φεβρουαρίου (20 Ιανουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) 1882 και πέθανε στο Μόντε Κάρλο στις 3 Δεκεμβρίου 1944.
Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή δικάσθηκε και καταδικάσθηκε με την κατηγορία της ανυπακοής αλλά δεν εκτελέστηκε από την Επαναστατική Στρατιωτική Κυβέρνηση. Πήγε μαζί με την οικογένειά του εξορία στη Γαλλία και εγκαταστάθηκαν στο προάστιο του Παρισίου, Σαιν Κλού,φιλοξενούμενοι της εύπορης συζύγου του αδελφού του Γεωργίου, Πριγκίπισας Μαρία Βοναπάρτη. Το 1928 εξέδωσε το βιβλίο "Δορύλαιον - Σαγγάριος 1921". Το 1935 αποκαταστάθηκε στην βαθμό του και στη συνέχεια πραγματοποίησε σύντομα ταξίδια στην Ελλάδα (Wikipedia).
![]()
![]()
Δράστης, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας ήταν ο τότε υπουργός και βουλευτής Φθιώτιδος Νικόλαος Σιμόπουλος. Κατά την Αστυνομία, ο υπουργός ακολουθούσε σε απόσταση περίπου 30 μέτρων το αυτοκίνητο του πρίγκηπα Ανδρέα (παππού του σημερινού Καρόλου της Αγγλίας) με κοινό προορισμό το Παλαιό Φάληρο.
Στο ύψος του ΦΙΞ (πάντοτε κατά την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας), ο υπουργός προσπερνώντας το αυτοκίνητο του πρίγκηπος, παρέσυρε την μόλις 25χρονη Ευφροσύνη Βαμβακά, μητέρα ανήλικων παιδιών περνώντας από πάνω της με το αυτοκίνητό του. Στη συνέχεια, πάνω από την άτυχη γυναίκα πέρασε και το αυτοκίνητο του πρίγκηπα, παρ΄όλο που προσπάθησε να μειώσει την ταχύτητά του.
Σημειώνουμε εδώ ότι αρκετός θόρυβος είχε δημιουργηθεί τότε για το γεγονός ότι μάλλον την άτυχη γυναίκα τη σκότωσε ο πρίγκηπας και ότι ο Σιμόπουλος απλά ανέλαβε την ευθύνη του ατυχήματος, προκειμένου να "καλύψει" τον πρίγκηπα Ανδρέα.
Ο Διοικητής της Αστυνομίας την επομένη, κάλεσε τους επτά (7) οδηγούς-κατόχους αυτοκινήτων της τότε Αθήνας και τους έκανε αυστηρότατες συστάσεις να οδηγούν με προσοχή.
Οι δε εφημερίδες της εποχής, είχαν αναγάγει σε πρώτο θέμα το τροχαίο αυτό, αναφέροντας χαρακτηριστικά «Επτά αυτοκίνητα κυκλοφορούν και θρηνούμε θύματα...Φανταστείτε τι θα γίνει αν γίνουν εβδομήντα!....»
Τι έγραφε ο Τύπος της εποχής
Σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής, "ο πρίγκηψ Ανδρέας μετά της συζύγου του Αλίκης και του Υπασπιστού του Μεταξά, οδηγούσε το αυτοκίνητό του στη λεωφόρο Συγγρού για να μεταβεί στο Παλαιό Φάληρο και εκείθεν εις Πειραιά".
Ακολουθούσε το αυτοκίνητο του Νικολάου Σιμόπουλου, που τον καιρό εκείνο διατελούσε υπουργός και βουλευτής Φθιώτιδος. Όταν τα δυο αυτοκίνητα βρίσκονταν πριν τη γέφυρα και κοντά στο Ζυθοπωλείο του "Φιξ", ο Σιμόπουλος θέλησε να προσπεράσει το αυτοκίνητο του πρίγκηπα και αύξησε την ταχύτητα του αυτοκινήτου του.
Η οδός ήταν ελεύθερη από πεζούς και το αυτοκίνητο του Σιμόπουλου, αφού προσπέρασε το προπορευόμενο, κατέλαβε το δεξιό της οδού και συνέχισε να κινείται κανονικά επί της λεωφόρου.
"Ξαφνικά μία γυναίκα, ευρισκόμενη με ένα παιδί επί του πεζοδρομίου, εισήλθε επί της λεωφόρου και ευρέθη αντιμέτωπη με το αυτοκίνητο του Σιμόπουλου", αναφέρουν οι "Καιροί της εποχής".
Αυτός βλέποντας τον προφανή κίνδυνο με ελιγμούς προσπάθησε να αποφύγει τη σύγκρουση με τη γυναίκα, αλλά η άτυχη γυναίκα φοβήθηκε, δεν σταμάτησε, αλλά έτρεξε να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να την ρίξει στο έδαφος και να περάσει από το σώμα της.
Φαίνεται ότι πάνω από το σώμα της άτυχης γυναίκας διήλθε και το αυτοκίνητο του πρίγκηπα Ανδρέου, παρά το γεγονός ότι προσπάθησε να ανακόψει την ταχύτητά του.
Το πρώτο τροχαίο ατύχημα στην Αθήνα είχε συμβεί. Το πρώτο θύμα ήταν η Ευφροσύνη Βαμβακά, ηλικίας 25 ετών, καταγόμενη από το Αργοστόλι, σύζυγος του σανδαλοποιού Θεοδώρου.
Η "Εστία" έγραψε επίσης:
"Ο βασιλεύς όταν επληροφορήθη υπό του Πρίγκηπος Ανδρέου, το γεγονός, έδωσε εντολή σ' αυτόν να τεθεί στη διάθεση του Εισαγγελέως και του Ανακριτή, καλώντας αμέσως στα ανάκτορα τον Διευθυντήν της Αστυνομίας κ. Δαμηλάτην εις τον οποίον συνέστησε να ενεργήσει αυστηρότατες ανακρίσεις για την ανακάλυψη της αληθείας και εύρεσιν του αληθούς ενόχου. Επίσης τον βασιλέα ενημέρωσε περί των πραγματικών περιστατικών και ο βουλευτής Νικόλαος Σιμόπουλος, όστις ετέθη στη διάθεση της δικαιοσύνης.
Οι ανακρίσεις άρχισαν αμέσως. Η υπόθεση ανετέθη στον τακτικό ανακριτή κ. Λογοθέτη ο οποίος παρισταμένου και του Εισαγγελέως κ. Λυκουρέζου εξήτασε στο εισαγγελικό κατάστημα, τον υπασπιστή του Πρίγκηπος Ανδρέου, κ. Μεταξάν, τον σύζυγον της φονευθείσης γυναικός Θεόδωρον Βαμβακά και άλλους.
Ο εισαγγελεύς και ο Ανακριτής μετέβησαν στη συνέχεια στον τόπον του δυστυχήματος και ανέκριναν γείτονας τινάς. Ο κ. Λογοθέτης θα λάβη στη συνέχεια κατάθεση του Πρίγκηπος Ανδρέου και θα εξετάσει στη συνέχεια τον Νικόλαον Σιμόπουλον, υποβάλλοντας την δικογραφίαν στον Εισαγγελέα, όστις θα ασκήσει στη συνέχεια ποινικήν δίωξη για φόνο εξ αμελείας..." Πηγή: greekreporter.com
Ποιός ήταν ο Πρίγκηπας Ανδρέας
Ο Πρίγκιπας Ανδρέας ήταν ο τέταρτος γιος του Βασιλιά Γεωργίου A΄ των Ελλήνων και της Βασίλισσας Όλγας των Ελλήνων. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Φεβρουαρίου (20 Ιανουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) 1882 και πέθανε στο Μόντε Κάρλο στις 3 Δεκεμβρίου 1944.
Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή δικάσθηκε και καταδικάσθηκε με την κατηγορία της ανυπακοής αλλά δεν εκτελέστηκε από την Επαναστατική Στρατιωτική Κυβέρνηση. Πήγε μαζί με την οικογένειά του εξορία στη Γαλλία και εγκαταστάθηκαν στο προάστιο του Παρισίου, Σαιν Κλού,φιλοξενούμενοι της εύπορης συζύγου του αδελφού του Γεωργίου, Πριγκίπισας Μαρία Βοναπάρτη. Το 1928 εξέδωσε το βιβλίο "Δορύλαιον - Σαγγάριος 1921". Το 1935 αποκαταστάθηκε στην βαθμό του και στη συνέχεια πραγματοποίησε σύντομα ταξίδια στην Ελλάδα (Wikipedia).
πηγή
↧
Σύντομο χρονικό των κινηματογράφων στην Ελλάδα
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ-ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΘΕΡΙΝΑ
Οι πρώτοι χώροι στους οποίους παρουσιάζεται αμιγές κινηματογραφικό θέαμα είναι οι αθηναϊκές πλατείες. Αυτοί είναι φορητοί κινηματογράφοι που στήνονται στις πλατείες μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες και συνήθως για περιορισμένες προβολές αφού κινούνται από την Αθήνα στην επαρχία.
Σαν οι πρώτοι σταθεροί θερινοί κινηματογράφοι στην Αθήνα μπορούν να θεωρηθούν αυτοί που στήθηκαν στα καφενεία της πλατείας Συντάγματος και του Ζαππείου και λειτούργησαν για πάνω από δέκα χρόνια. Το 1904 βασικά ξεκίνησαν οι συστηματικές προβολές και στα δύο αυτά σημεία που συγκέντρωναν έτσι κι αλλιώς τον περισσότερο κόσμο της πρωτεύουσας.
Όπως αναφέρει το Εμπρός (11 Μαΐου) τριάντα κινηματογράφοι ετοιμάζονται να στηθούν το καλοκαίρι του 1907 σε διάφορες συνοικίες των Αθηνών. Και φυσικά τα θερινά θέατρα συνεχίζουν κι αυτά να περιλαμβάνουν κινηματογράφο σαν μια ξεχωριστή ατραξιόν.
ΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ
Το 1910 είναι μια σημαντική χρονιά για τον κινηματογράφο της πρωτεύουσας. Η μεγάλη ζήτηση που έχει ο κινηματογράφος σπρώχνει επιχειρηματίες να κάνουν σοβαρές επενδύσεις στη νέα τέχνη.
Το 1913 χτίστηκε το πρώτο χτίριο ειδικά για κινηματογράφο από τον μικρασιάτη επιχειρηματία και πρωτοπόρο κινηματογραφικό επιχειρηματία Ε Μαυροδημάκη. « Ήταν το «Παλλάς» που κατόπιν εγκρεμίσθη και εκτίσθη στο ίδιο οικόπεδο το μέγαρον Εφεσίου».
Το 1913 άνοιξε το «Νέον», Πατησίων 8, όπου το κατάστημα του Μαρούση.
Το 1913, ανοίγει το ΡΟΖΙΚΛΑΙΡ στην οδό Πατησίων 12 από τον Π. Φλεγκενάιμερ. Του έδωσε αυτό το όνομα κάνοντας μια σύνθεση από τα ονόματα που είχαν δυο κόρες του: Ρόζα και Κλαίρη.
Το 1920, σύμφωνα με τον «Οδηγό της Ελλάδος» λειτουργούν οι παρακάτω κινηματογράφοι:
Χειμερινοί:Απόλλων (Σταδίου 20) Διευθ. Γ Αναστασιάδης, «Αττικόν» (Σταδίου 25) Διευθ. Κ. Εμπέογλου, «Παλλάς» (Σταδίου 24) Διευθ. Κ. Εμπέογλου, «Σπλέντιτ» (Σταδίου 22) Διευθ. Κ. Εμπέογλου, «Πάνθεον» (Πανεπιστημίου) Διευθ. Τ. Μάντακας, «Ροζικλαίρ» (Πατησίων) Διευθ. Κ. Καράς. Θερινοί: Ζαππείου, Καφεθυστιατόριο με ορχήστρα, δύο στην Πλατεία Συντάγματος-Καφενείο Ζαχαράτου και Καφενείο Περιπτέρου, «Μουλέν Ρούζ» Αλυσσίδα-τέρμα Πατησίων με ορχήστρα και εστιατόριο.
Στην μόδα του κινηματογράφου υποτάσσεται το θέατρο Κοτοπούλη στην πλατεία Ομονοίας.
Το 1928 οι 5 κινηματογράφοι του 1913 έγιναν 16 χειμερινοί και 12 θερινοί. Το 1938 οι χειμερινοί στην Αθήνα είναι 26 και οι θερινοί πάνω από 60.
Τη δεκαετία 1930-40 δημιουργούνται οι μεγαλύτεροι και πολυτελέστεροι κινηματογράφοι της χώρας. Είναι η εποχή που χτίζονται το Παλλάς και το Ρεξ στην Αθήνα. Ποτέ άλλοτε δεν φτιάχτηκαν όμοιά τους. Την μεταπολεμική περίοδο, απλώς πολλαπλασιάζονται χωρίς ποτέ να φτάσουν την μεγαλοπρέπεια των προγενέστερων.
Παραμονές του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, τον Σεπτέμβρη του 1939 συγκεκριμένα, λειτουργούν στην Ελλάδα 280 κινηματογράφοι, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από αυτόν του 1935 (150 αίθουσες). Το ένα τρίτο από αυτούς βρίσκεται στην πρωτεύουσα. Η Αθήνα διαθέτει εννέα κινηματογράφους πρώτης προβολής, εικοσιπέντε δεύτερης ή συνοικιακούς και 65 θερινούς.
ΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου, το πιο ενδιαφέρον κινηματογραφικό θέαμα για τους ανθρώπους στις πόλεις, γίνονται τα πολεμικά επίκαιρα. Στην Αθήνα είναι δυο οι αίθουσες που προβάλουν αποκλειστικά πολεμικά επίκαιρα, ελληνικά και αγγλικά, το Σινεάκ και το Άστυ.
Αλλά έρχεται η στιγμή που το μέτωπο καταρρέει. Στις 9 Απριλίου 1940 οι Γερμανοί μπαίνουν στη Θεσσαλονίκη. Μία από τις πρώτες διαταγές που εξέδωσαν ήταν να ανοίξουν οι κινηματογράφοι για να δείξουν ότι η ζωή συνεχίζεται ειρηνικά κάτω από τη δική τους υψηλή προστασία. Την προηγούμενη περίοδο λόγω του φόβου των συναγερμών οι κινηματογράφοι υπολειτουργούσαν, ανοίγοντας σε ακατάστατες ώρες.
Η διαφορά που υπάρχει τώρα με την προηγούμενη περίοδο είναι ότι επιτάσσονται ορισμένοι κινηματογράφοι και διατίθενται για τη ψυχαγωγία των στρατιωτών τους. Στη Θεσσαλονίκη, τα Διονύσια μετατρέπονται σε Soldaten Kino, το Πατέ σε Germania Kino και το Παλλάςσε Frontbuhne. Τα Ηλύσια «παραχωρούνται» στους Ιταλούς. Στην Αθήνα, το Αττικόν μετατρέπεται σε Soldaten Kino Victoria, το Απόλλων σε Kino Apollo, ενώ οι άλλοι κινηματογράφοι υποχρεώνονται να αναγράφουν τους τίτλους των έργων εκτός από ελληνικά, στα γερμανικά και ιταλικά. Το μέτρο αυτό επεκτείνεται σε όλη την Ελλάδα.
Με την είσοδο των Γερμανών δεν σημειώνεται καμία άλλη αλλαγή στη λειτουργία των κινηματογράφων πέρα από την απαγόρευση ταινιών που προέρχονται από εχθρικές προς τον Άξονα ταινίες, την υποχρεωτική προβολή γερμανικών προπαγανδιστικών επικαίρων και τις ώρες προβολής που προσαρμόζονται στις απαγορεύσεις της κυκλοφορίας και τις ανάγκες εξοικονόμησης ηλεκτρικής ενέργειας.
Στην Κατερίνη, οι Γερμανοί, κουβαλούσαν τη δική τους μηχανή προβολής όταν έκαναν κατά διαστήματα προβολές για τους στρατιώτες τους μια και αυτή που είχε ο κινηματογράφος είχε χαλασμένο το σύστημα του ήχου και έπαιζε όλες τις ταινίες βωβές, πράγμα που φαίνεται δεν ενοχλούσε τους ντόπιους!
Η ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΝΘΗΣΗ
Με τη λήξη της γερμανικής κατοχής δημιουργείται το πρωτοφανές φαινόμενο της μαζικής προσέλευσης στους κινηματογράφους της πρωτεύουσας. Αλλά αυτό δεν είναι ένα ευκαιριακό φαινόμενο, η αντίδραση ίσως στην στερημένη ζωή της κατοχής, αλλά έχει διάρκεια. Και το 1966 το περιοδικό Εικόνες χαρακτηρίζει την Αθήνα σαν την «πιο ιδιότυπη κινηματογραφόπληκτη πρωτεύουσα της υφηλίου» με τις «50 αίθουσες πρώτης προβολής και το τακτικό επταήμερο των 12 καινούργιων ταινιών»
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’90
(από μια έρευνα του ΕΚΚΕ για την Κατάσταση του συστήματος διανομής στην Ελλάδα
(από μια έρευνα του ΕΚΚΕ για την Κατάσταση του συστήματος διανομής στην Ελλάδα
“Η συνολική εικόνα, πάντως, για την κατανομή των κινηματογραφικών αιθουσών στην Ελλάδα έχει ως εξής: Ο αριθμός των αιθουσών / οθονών ανέρχεται σε 443. Αυτές ανήκουν σε 382 κινηματογραφικές μονάδες / επιχειρήσεις. Από τις 443 αίθουσες, οι 203 είναι χειμερινές, οι 53 ετήσιας λειτουργίας και οι 186 θερινές. Αν και στο λεκανοπέδιο συγκεντρώνεται περίπου το 35% το συνολικού πληθυσμού της χώρας, το αντίστοιχο ποσοστό των κινηματογραφικών αιθουσών / οθονών ξεπερνά το 52%. Οι τρεις περιφέρειες με το μικρότερο αριθμό αιθουσών είναι η Δυτική Μακεδονία με 0,7%, τα Ιόνια Νησιά με 1,1% και το Βόρειο Αιγαίο με 1,3%, ενώ υπάρχει ένας νομός εντός των ορίων του οποίου δεν υφίσταται κινηματογραφική αίθουσα: πρόκειται για τον νομό Φλωρίνης.”
47 διατηρητέοι θερινοί κινηματογράφοι
Το 1997 ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κώστας Λαλιώτης, με απόφασή του χαρακτήρισε διατηρητέα τη χρήση 47 θερινών κινηματογράφων που βρίσκονται εντός του λεκανοπεδίου Αττικής:
ΑΙΓΛΗ (Ζάππειο) ΒΟΞ (Εξάρχεια) ΘΗΣΕΙΟ ΠΑΛΛΑΣ (Παγκράτι) ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ (Πλάκα) ΑΝΕΣΙΣ (Αμπελόκηποι) ΑΕΛΛΩ (Κυψέλη) ΕΛΛΗΝΙΣ (Αμπελόκηποι) ΕΚΡΑΝ (Εξάρχεια) ΛΙΛΑ (Πατήσια) ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΕΪ (Κυψέλη) ΡΙΒΙΕΡΑ (Εξάρχεια) ΗΛΕΚΤΡΑ (Πατήσια) ΑΘΗΝΑΙΑ (Κολωνάκι) ΑΜΟΡΕ (Πολύγωνο) ΜΕΤΡΟΠΟΛ (Αθήνα) ΤΡΙΑΝΟΝ (Κυψέλη) ΝΑΝΑ (Δάφνη) ΝΕΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (Αθήνα) ΜΙΤΣΙ (Κουκάκι) ΑΤΗΕΝΕ (Κυψέλη) ΔΙΑΝΑ (Κυψέλη) ΣΤΕΛΛΑ (Κυψέλη) ΡΑΝΙΑ (Πατήσια) ΜΟΝ ΡΕΠΟ (Αγ. Νικόλαος Αχαρνών) ΔΕΞΑΜΕΝΗ (Κολωνάκι) ΛΑΟΥΡΑ (Παγκράτι) ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ (Κηφισιά) ΧΛΟΗ (Κηφισιά) ΦΙΛΟΘΕΗ, ΦΑΝΤΑΖΙΟ (Πειραιάς) ΑΜΥΝΤΑΣ (Υμηττός) ΔΙΑΝΑ (Παλ. Φάληρο) ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ (Αγ. Παρασκευή) ΚΑΡΜΕΝ (Αθήνα) ΤΙΤΑΝ (Αιγάλεω) ΦΛΕΡΥ (Καλλιθέα) ΠΟΛΕΝΑ (Ανω Πατήσια) ΑΚΤΗ (Βουλιαγμένη) ΨΥΧΙΚΟ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (Ηλιούπολη) ΚΑΤΕΡΙΝΑ (Χαϊδάρι) ΑΣΤΡΟΝ (Μάνδρα) ΑΜΙΚΟ (Χαλάνδρι) ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ (Χαλάνδρι) ΑΘΗΝΑ (Χαλάνδρι) ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (Χαλάνδρι)
↧
Η εκπομπή που έκανε την Ελλάδα να παραμιλά: Οταν ο Χατζιδάκις πήρε συνέντευξη από τον Φλωρινιώτη
![Η εκπομπή που έκανε την Ελλάδα να παραμιλά: Οταν ο Χατζιδάκις πήρε συνέντευξη από τον Φλωρινιώτη [βίντεο]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/imagecache/node_image660/manos_1.jpg)
Καμία ραδιοφωνική συνέντευξη δεν έχει συζητηθεί τόσο όσο αυτή που έκανε στο μυθικό Τρίτο Πρόγραμμα ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις με τον εκκεντρικό λαϊκό τραγουδιστή Γιάννη Φλωρινιώτη. Ερωτήματα, επιθέσεις, ξάφνιασμα και η παραδοχή στο τέλος πως το μεγαλείο και η ιδιοφυία του Μάνου Χατζιδάκι ξεπερνούσε συμβάσεις και όρια.
Ηδη από την έναρξη της εκπομπής, που είχε πολλά τραγούδια του Γιάννη Φλωρινιώτη, ο Μάνος Χατζιδάκις δήλωνε: «Ο Φλωρινιώτης είναι πλασμένος από το υλικό ενός μεγάλου τραγουδιστή». Η συνέντευξη έγινε το 1979, την εποχή που η Ελλάδα τραγουδούσε με αφέλεια το «Πειράζει που είμαι μεγάλη φίρμα». Ο Χατζιδάκις έπαιξε το τραγούδι στο ραδιόφωνό του τονίζοντας πως ο Φλωρινιώτης από το μικρό χωριό έξω από τη Φλώρινα είναι μεγάλος τραγουδιστής «αλλά δεν το γνωρίζει».
Πολλοί είναι οι θρύλοι γύρω από τους πραγματικούς λόγους που έκαναν τον μέγα Χατζιδάκι να ασχοληθεί με τον Φλωρινιώτη. Το αποτέλεσμα είναι πως ακόμη κι έτσι κατόρθωσε να κάνει μια σπάνια εκπομπή αρχείου και αναφοράς και κυρίως κατόρθωσε να βγάλει για μια ακόμα φορά τη γλώσσα στους σεμνότυφους που σοκάρονταν από το ταλέντο και την καλλιτεχνική και ιδεολογική ανεξιθρησκεία του.
![]()
Πώς γνώρισε ο Χατζιδάκις τον Φλωρινιώτη
Αφορμή για τη γνωριμία που οδήγησε στην ιστορική εκπομπή ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Αυτή παρέσυρε τον Μάνο Χατζιδάκι και μαζί με τον Αρη Δαβαράκη πήγαν στη Νέα Αθηναία όπου ο Γιάννης Φλωρινιώτης ως άλλος Τζον Τραβόλτα χόρευε, στροβιλιζόταν, άλλαζε συνεχώς εντυπωσιακά κοστούμια, ήταν ο ίδιος το αθηναϊκό Λας Βέγκας. Δίπλα του οι αδελφές Γαρμπή και ο ανερχόμενος τότε και γοητευτικός Βασίλης Λέκκας - μετέπειτα συνεργάτης του Μάνου. Ακόμη όμως και οι τακτικοί θαμώνες της Νέας Αθηναίας, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Τζένη Καρέζη σάστισαν όταν άκουσαν την εκπομπή και τον γκουρού τους Μάνο να αποκαλεί τον Φλωρινιώτη «Ζακ Μπρελ της Ελλάδος» και «Αστροναύτη χωρίς επιστροφή»!
Ηδη από την έναρξη της εκπομπής, που είχε πολλά τραγούδια του Γιάννη Φλωρινιώτη, ο Μάνος Χατζιδάκις δήλωνε: «Ο Φλωρινιώτης είναι πλασμένος από το υλικό ενός μεγάλου τραγουδιστή». Η συνέντευξη έγινε το 1979, την εποχή που η Ελλάδα τραγουδούσε με αφέλεια το «Πειράζει που είμαι μεγάλη φίρμα». Ο Χατζιδάκις έπαιξε το τραγούδι στο ραδιόφωνό του τονίζοντας πως ο Φλωρινιώτης από το μικρό χωριό έξω από τη Φλώρινα είναι μεγάλος τραγουδιστής «αλλά δεν το γνωρίζει».
Πολλοί είναι οι θρύλοι γύρω από τους πραγματικούς λόγους που έκαναν τον μέγα Χατζιδάκι να ασχοληθεί με τον Φλωρινιώτη. Το αποτέλεσμα είναι πως ακόμη κι έτσι κατόρθωσε να κάνει μια σπάνια εκπομπή αρχείου και αναφοράς και κυρίως κατόρθωσε να βγάλει για μια ακόμα φορά τη γλώσσα στους σεμνότυφους που σοκάρονταν από το ταλέντο και την καλλιτεχνική και ιδεολογική ανεξιθρησκεία του.
Πώς γνώρισε ο Χατζιδάκις τον Φλωρινιώτη
Αφορμή για τη γνωριμία που οδήγησε στην ιστορική εκπομπή ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Αυτή παρέσυρε τον Μάνο Χατζιδάκι και μαζί με τον Αρη Δαβαράκη πήγαν στη Νέα Αθηναία όπου ο Γιάννης Φλωρινιώτης ως άλλος Τζον Τραβόλτα χόρευε, στροβιλιζόταν, άλλαζε συνεχώς εντυπωσιακά κοστούμια, ήταν ο ίδιος το αθηναϊκό Λας Βέγκας. Δίπλα του οι αδελφές Γαρμπή και ο ανερχόμενος τότε και γοητευτικός Βασίλης Λέκκας - μετέπειτα συνεργάτης του Μάνου. Ακόμη όμως και οι τακτικοί θαμώνες της Νέας Αθηναίας, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Τζένη Καρέζη σάστισαν όταν άκουσαν την εκπομπή και τον γκουρού τους Μάνο να αποκαλεί τον Φλωρινιώτη «Ζακ Μπρελ της Ελλάδος» και «Αστροναύτη χωρίς επιστροφή»!
πηγή
↧