"Σκόοοορδα...."φώναζε στις γειτονιές της Αθήνας ο σκορδοπώλης ή σκορδάς
όπως τον έλεγαν.....
Εκτός από το φαγητό που το έβαζαν οι νοικοκυρές υπήρχαν και καθαρισμένες σκελίδες στο τραπέζι στην ώρα του φαγητού.
Οι μεγάλοι το έτρωγαν έτσι ωμό έπιναν και κρασί ....
Οι νεώτεροι τους φώναζαν γιατί δεν άντεχαν την μπόχα....
"Πάλι σκόρδο έφαγες ρε πατέρα....αμάν...κυκλοφορείς έξω ρεζίλι γινόμαστε...."
"Σκοτώνει τα μικρόβια...ρίχνει την πίεση...."έλεγαν οι γηραλέοι....
Και ποιός νοιαζότανε για πίεση.....
Άντε καμμία βδέλα για γιατρικό....
"Από τι πέθανε...."
"Έσκασε...." έλεγαν....
Και να θυμηθώ μια ατάκα από Ελληνική ταινία με τον Αυλωνίτη
που πήγε στον γιατρό τον Ορέστη Μακρή και του μέτρησε την πίεση...
"Γιατρέ πόσο έχω;"
"21" του λέει ....
"Είναι καλή;"
"Αν ήσουνα άλογο ...ναί!"
Για το κριθαράκι στο μάτι....πάλι σκόρδο χρησιμοποιούσαν
μαζί με την πρωϊνή μούτζα που έπρεπε να σου ρίξουν για να σου περάσει.
Την σκελίδα την έτριβες στο βλέφαρο.
Ο σκορδάς δούλευε και με τα ταβερνάκια που στο μενού τους η σκορδαλιά
ήταν απαραίτητη.
Ο ταβερνιάρης αγόραζε πλεξούδα και την κρεμούσε δίπλα στα βαρέλια
για ντεκόρ και για γούρι παραδίπλα και η παλιά κιθάρα.
Οι Σμυρνιές την έφιαχναν με καρύδι αλλά είχαν και το φάρμακο της μπόχας
σε ένα πιατέλο....τον μαϊντανό....
Είπαμε ήταν χρόνια μπροστά τότε οι Μικρασιάτες.
Πίσω στα παλιά