Ριζοσπάστης 1935
Η συνοικία Ακαδημία Πλάτωνος αρχίζει από τον Άγιο Κωνσταντίνο τον παλιό κσαι φτάνει ως τα Καμίνια (Βούθουλα). Το σύνολο των κατοίκων είναι εργάτες και μικροεπαγγελματίες.Με τις περυσινές πλημμύρες η συνοικία έπαθε μεγάλες καταστροφές. Ήρθαν και ξαναήρθαν διάφοροι κύριοι μας έδωσαν μερικά βοηθήματα 200 δρχ και σε όλους μπόλικες υποσχέσεις και δεν τους ξαναείδαμε.
Είχε βγει και μια επιτροπή από κατοίκους που ακολούθησε το δρόμο των υποσχέσεων και στο τέλος διαλύθηκε .
Η πλημμύρα κουβάλησε στη συνοικία κάθε είδους βρωμιά που μένει ακόμα , (....) το κοσμάκη με αρρώστιες . Τα κουνούπια και οι σκνίπες είναι σύννεφα.
Απ' την οδό Κίμωνος και κάτω δεν μπορεί κανείς να περάσει χωρίς να χωθεί στη σκόνη ως το γόνατο, σαν να βρισκόμαστε σε αφρικανική χώρα. Και όως η συνοικία μας υπάγεται στο δήμο Αθηναίων, που για να τον καταχτήσει ο Κοτζιάς , είχαν υποσχεθεί- όλοι μας τα θυμόμαστε- νοσοκομεία, δρόμους, λουτρά, κλπ. Αλλά αυτός έκανε τη δουλειά του και εμείς φταίμε που τον ψηφίσαμε.
Στη συνοικία μας γίνονται και ανασκαφές για την Ακαδημία Πλάτωνος- να ήξερε κι αυτός πως θα μας ξεσπίτωνε θα την έφτιαχνε σε κανένα βουνό. Σκάψανε κάμποσα σπίτια και μείνανε έτσι ξεσκέπαστα μέτρα ολόκληρα βάθος. Απ΄την πλημμύρα και εδώ σταμάτησε η ανασκαφή. Εδώ έγινε και κάτι άλλο. Έφταιγε ο γάιδαρος και βαρέσανε το σαμάρι. Τα ρίξανε στον αρχαιολόγο, ενώ το κράτος του είχε δώσει την άδεια να κάνει ανασκαφές. Η συνοικία μας έχει ανάγκη από ρυμοτομία, φώτα, νερό. Οι δρόμοι είναι σε ελεεινή κατάσταση. Το καλοκαίρι σκόνη μέχρι το γόνατο. Το χειμώνα λάσπη και λιμνοθάλασσες, χωρίς φώτα, γκρεμοτσακιζόμαστε και πνιγόμαστε μέσα στο νερό.
Το νερό της Ούλεν έχει φτάσει μέχρι την Αλεξανδρείας και από εκεί και κάτω μεταχειριζόμαστε νερό γλυφό από τα πηγάδια.
'Εχουμε και ένα σύλλογο, μα υπάρχει μόνο στα χαρτιά, χωρίς να ενδιαφέρεται για τα ζητήματα της συνοικίας .
Έτσι όμως πρέπει να μείνει η συνοικία μας; Δεν πρέπει να ενδιαφερθούμε για τη ζωή μας, για τη ζωή των παιδιών μας;
Όχι , πρέπει να κινηθούμε. Όλοι μας στις συζητήσεις μεταξύ μας διαμαρτυρόμαστε για την κατάσταση, δεν δεν φτάνει αυτό.
Μια Κυριακή πρέπει να μαζευτούμε όλοι οι κάτοικοι και να βγάλουμε μια επιτροπή ή καινούρια διοίκηση του εξωραϊστικού συλλόγου από ανθρώπους που θέλουν να εργαστούν. Η επιτροπή ή η διοίκηση πρέπει να διαφωτίσουν όλους τους άλλους κατοίκους και μια άλλη Κυριακή να καλέσει σε συλλαλητήριο όλων των κατοίκων να διακηρύξουν τη θέλησή τους ότι θέλουν να διορθωθεί η κατάσταση.
Όταν όλοι οι κάτοικοι δείξουμε τη δύναμή μας, τότε και το κράτος και ο δήμος θα ενδιαφερθούν. Στην κίνηση αυτή οι εργάτες κάτοικοι της συνοικίας μας πρέπει να είναι η πρωτοπορεία.
Αθήνα 17/8/1935
Κάτοικοι της γειτονιάς