Η γιαγιά η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου η καταπληκτική στιχουργός που μας χάρισε αθάνατα τραγούδια έμενε στην Αγίας Σοφίας στον Κολωνό....
"...ρε παιδί μου αυτή η γυναίκα γράφει στιχάκια....άκου να δείς....και πώς ζεί..."
έλεγαν...πουλούσε τους στίχους της και ζούσε αλλά είχε και ένα πάθος
την χαρτοπαιξία....σύχναζε στα καφενεδάκια....
Γνωστός τροβαδούρος μεγάλο όνομα ήταν γείτονας....όλοι του μιλούσαν
με σεβασμό.... ήταν πολύ γενναιόδωρος....
Υπήρχαν όμως και οι άλλοι....
Σε μια αυλή απέναντι σε κάμαρα έμενε ηθοποιός δεύτερων ρόλων
... γνωστός μάγκας....είχε πάθος με την ...τζούρα....
είχε σπιτώσει και μια μικρότερη σε ηλικία που τράβαγε κι αυτή.
Πέθανε στην ψάθα....
Στην γειτονιά γυρίστηκαν και ταινίες ......
Τρέχαμε στα γυρίσματα να δούμε από κοντά τους ηθοποιούς....
Χαμός...να φωνάζουν οι κινηματογραφιστές μήπως και χαλάσουμε τα πλάνα....
Στα διαλείμματα κολάτσιζαν.....τυρί και ψωμί...τίποτα το ιδιαίτερο.
Ο κινηματογράφος ήταν η κύρια διασκέδαση...γι αυτό όταν έβλεπες ηθοποιό
κάπως ένοιωθες και αν αυτός ήταν καταδεχτικός σε φώναζε κοντά του
για να σε ρωτήσει πώς σε λένε...να σου δώσει την φωτογραφία του
και εσύ να την δείχνεις στους φίλους σου.
Ήταν μόδα οι περισσότεροι γνωστοί ηθοποιοί είχαν πάντα στην τσέπη τους
ασπρόμαυρες φωτογραφίες τους.
Είχαμε και την άλλη πλευρά των "καλλιτεχνών" που δούλευαν στο καμπαρέ
Χαβάη των Κατελάνων....δίπλα στο ΠΕΡΟΚΕ....
"Γυναικωτούς" τους έλεγαν στην γειτονιά και συμβούλευαν τα παιδιά τους
να μην τους πλησιάζουν....τα βράδυα ντυνόντουσαν γυναίκες για το .."σώου" τους.
Όλοι προσπαθούσαν να ζήσουν....και οι διάβολοι και οι φτωχοδιάβολοι...
και οι νορμάλ και οι ντεμί.....σύμφωνα με τους χαρακτηρισμούς της εποχής.
Πίσω στα παλιά