Γράφει ο Ελευθέριος Γ. ΣκιαδάςΟ Ροδόλφος Μάιφαρτ, έμπορος με κατάστημα ειδών πολυτελείας στην οδό Ερμού, προερχόμενος από τη Βιέννη, είχε έλθει στην Αθήνα την εποχή του Όθωνος, το 1853, και έμεινε στην ιστορία για την αδυναμία του στις ξένες αοιδούς και τα χρήματα που σπαταλούσε για χάρη τους. Η δε θρυλική Ζανταράς, όνομα που προέκυψε από τον εξελληνισμό του ονοματεπώνυμου που ήταν Jane Darras, ήταν μία από τις αοιδούς που ξετρέλαιναν τον αντρικό πληθυσμό της πρωτεύουσας, όταν πρωταγωνιστούσαν στα παριλίσσια καφωδεία και τα θεατράκια από τα μέσα της δεκαετίας του 1870.
Το καλοκαίρι 1895 ο Μάιφαρτ, του οποίου η επιχείρηση βρισκόταν πλέον στα τελευταία της, και η Ζανταράς, που δεν διακρινόταν πλέον για τη φρεσκάδα και τα κάλλη της, αποφάσισαν από κοινού να εμφανιστούν επί σκηνής με ένα «Δράμα τραγικόν καί λίαν συγκινητικόν». Προχώρησαν, λοιπόν, στο τόλμημά τους ανεβαίνοντας στη σκηνή του Θεάτρου Ορφανίδου, εισπράττοντας ωστόσο το πιο θορυβώδες «μαξιλάρωμα» στην ιστορία του θεάτρου. Ως γνωστόν, όταν οι οξύθυμοι θεατές δεν έμεναν ικανοποιημένοι, εκσφενδόνιζαν επί σκηνής τα μαξιλάρια των καθισμάτων τους! Εκτότε ο Μάιφαρτ εξαφανίσθηκε από την Αθήνα και η Ζανταράς κατέφυγε στην υπόδουλη ακόμη Θεσσαλονίκη.
Στην πραγματικότητα, ο Ροδόλφος Μάιφαρτ είχε οικογένεια με τη συμπατριώτισσά του Αμαλία, την οποία έχασε αιφνιδίως τον Ιανουάριο 1885. Από τον γάμο του είχε αποκτήσει και έναν γιο, που ονόμασε Όθωνα προς τιμήν του πρώτου Βασιλιά της Ελλάδος. Αρκετά χρόνια μετά την απώλεια της συζύγου του και σε προχωρημένη ηλικία, άρχισε τα «πιπεράτα» παιχνίδια με τις ξένες αοιδούς. Ο Ιωάννης Ριβουάρ αναφέρει πως ο Μάιφαρτ είχε κληθεί στην Ελλάδα από τον Όθωνα ως καλλιτέχνης βιβλιοδέτης για να διδάξει την τέχνη του.
Το καλοκαίρι 1895 ο Μάιφαρτ, του οποίου η επιχείρηση βρισκόταν πλέον στα τελευταία της, και η Ζανταράς, που δεν διακρινόταν πλέον για τη φρεσκάδα και τα κάλλη της, αποφάσισαν από κοινού να εμφανιστούν επί σκηνής με ένα «Δράμα τραγικόν καί λίαν συγκινητικόν». Προχώρησαν, λοιπόν, στο τόλμημά τους ανεβαίνοντας στη σκηνή του Θεάτρου Ορφανίδου, εισπράττοντας ωστόσο το πιο θορυβώδες «μαξιλάρωμα» στην ιστορία του θεάτρου. Ως γνωστόν, όταν οι οξύθυμοι θεατές δεν έμεναν ικανοποιημένοι, εκσφενδόνιζαν επί σκηνής τα μαξιλάρια των καθισμάτων τους! Εκτότε ο Μάιφαρτ εξαφανίσθηκε από την Αθήνα και η Ζανταράς κατέφυγε στην υπόδουλη ακόμη Θεσσαλονίκη.
Στην πραγματικότητα, ο Ροδόλφος Μάιφαρτ είχε οικογένεια με τη συμπατριώτισσά του Αμαλία, την οποία έχασε αιφνιδίως τον Ιανουάριο 1885. Από τον γάμο του είχε αποκτήσει και έναν γιο, που ονόμασε Όθωνα προς τιμήν του πρώτου Βασιλιά της Ελλάδος. Αρκετά χρόνια μετά την απώλεια της συζύγου του και σε προχωρημένη ηλικία, άρχισε τα «πιπεράτα» παιχνίδια με τις ξένες αοιδούς. Ο Ιωάννης Ριβουάρ αναφέρει πως ο Μάιφαρτ είχε κληθεί στην Ελλάδα από τον Όθωνα ως καλλιτέχνης βιβλιοδέτης για να διδάξει την τέχνη του.