Από το 1942, με τη συνεργασία του Υπουργείου Παιδείας και της Κεντρικής Επιτροπής Συσσιτίων, οργανώθηκαν Εστίες παρασκευής συσσιτίου για τους μαθητές των σχολείων της Αθήνας (αρχικά των δημοτικών, αργότερα και των γυμνασίων). Μια από τις πρώτες Εστίες που λειτούργησαν ήταν η Εστία του Πολυτεχνείου που τροφοδοτούσε μεταξύ άλλων και το κέντρο διανομής της οδού Λιοσίων 42, από το οποίο έπαιρναν συσσίτιο οι μαθητές των σχολείων της περιοχής Πατησίων.
Η ψυχαγωγία
Τα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν χρόνια δύσκολα, όμως ο κόσμος ήθελε και να διασκεδάσει. Έτσι, τα θέατρα και οι κινηματογράφοι συνέχισαν τη λειτουργία τους προσαρμόζοντας τις παραστάσεις τους στο ωράριο κυκλοφορίας. Τα θέατρα έδιναν απογευματινή παράσταση στις 3 μ.μ. και βραδινή στις 5 μ.μ. ενώ οι κινηματογράφοι λειτουργούσαν από το πρωί ως τις 8 το βράδυ. Στην περιοχή Πατησίων βρίσκονταν τα θέατρα Αλάμπρα και Αργυροπούλου και οι κινηματογράφοι Αλάσκα και Ροζικλαίρ στην Πατησίων, Άρης στην Αχαρνών και Σπόρτιγκ στο τέρμα Πατησίων. Οι ταινίες που έπαιζαν ήταν ξένες και προέρχονταν κυρίως από τις χώρες του άξονα. Παράλληλα, στη Φωκίωνος Νέγρη λειτουργούσαν κέντρα διασκέδασης με μουσικό πρόγραμμα και στο αναψυκτήριο «Άλσος», στο Πεδίο του Άρεως, στρατιωτικές γερμανικές μπάντες έδιναν συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς.