τρελό καρναβάλι
παντού σκορπώντας
γέλια, χαρά
και τη ζωή την έχεις μεταβάλλει
σε πανηγύρια και ξεφωνητά.
Ήρθαν οι απόκριες.....σιγά το πρωτότυπο κάθε χρόνο τα ίδια λέμε αλλά όταν αναφέρεσε στα παλιά είναι διαφορετικά.
Στα χρόνια των παιδικών χρόνων τότε που δεν σε ένοιαζε αν τα παπούτσια σου
είχαν μπαλωθεί περισσότερες φορές από του διπλανού σου στην κάμαρα της ίδιας αυλής.
Τότε που μπορούσες και περπατούσες χωρίς να γλυστράς με τα μπρός πίσω πέταλα στις σόλες που σου έβαζε τζάμπα ο παππούς τσαγκάρης.
Έτσι λοιπόν δεν ξεχνάς και τις μουτσούνες που αγόραζες από τον ψιλικατζή
τις χαρούμενες ημέρες του καρναβαλιού.
Χάρτινες μάσκες δηλαδή με λαστιχάκι που φόραγες και έβγαινες στην αλάνα
μαζί με τους φίλους και κυνηγιόσουνα.
Το χάρτινο καουμπόϊκο καπέλο που φύλαγες από την περσινή χρονιά...
Το μικρό σακκουλάκι με τον χαρτοπόλεμο που κρατούσες σαν πυρομαχικά...
Το γαϊτανάκι που όταν το έβλεπες έτρεχες μαζί με τα άλλα παιδιά....
Τα Σαββατόβραδα στα γλέντια μασκαρευόντουσαν
και οι μεγάλοι....κέφι...χορός...
Και φυσικά δεν ξεχνάς ποτέ τον καλό γείτονα τον μεγάλο τροβαδούρο
που ερχότανε στο γλέντι της αυλής να πεί ένα τραγούδι να πιεί ένα κρασί
να δώσει σε εμάς τους πιτσιρικάδες το χαρτζιλίκι και να πάει μετά στην Πλάκα και να μαγέψει τους θαμώνες.
Πίσω στα παλιά