Αντέχει ακόμα ο φίλος με το μαγαζάκι στο Κέντρο μέσα στην αγορά....
Η πελατεία του που είναι παλιά όλο και λιγοστεύει....αιτία η κατασπάραξη
των συντάξεων αλλά και η "αποδημία εις Κύριον".
Είδα για πρώτη φορά στα ράφια του και λάμπες με φυτίλι και σε πλαστικά
μπουκάλια το καύσιμο.
Μου έκανε εντύπωση γιατί δεν είναι μαγαζί που να πουλάει
διακοσμητικά.
Υπάρχουν πελάτες που αγοράζουν τις λάμπες για χρήση στην Αθήνα ....
Για ώρα ανάγκης δηλαδή και όλοι καταλαβαίνουμε.
Οικονομία στο ρεύμα.....αλλά και σε περίπτωση που δεν πληρώσεις....
Είχαμε παλιά θυμάμαι στην κάμαρα και την χρησοποιούσαμε γιατί τότε
το ρεύμα συχνά κοβότανε και από την ηλεκτρική αλλά και από τον ιδιοκτήτη
όταν καθυστερούσαμε να του δώσουμε το μερίδιό μας.
Οι νοικιαζόμενες κάμαρες είχαν ένα μικρό ρολόϊ που λεγότανε ενδιάμεσο
και κατέγραφε τα κιλοβάτ που κατανάλωνες.
Πολλές συνήθειες της καθημερινότητας της δεκαετίας του ΄50 στις λαϊκές
γειτονιές του Κέντρου της Αθήνας επανέρχονται δυστυχώς με την διαφορά
ότι τότε δεν αισθανόσουνα ντροπή.
Το πράσινο σαπούνι επίσης έχει κατανάλωση με την διαφορά
ότι η μπουγάδα δεν γίνεται στην σκάφη αλλά στην μπανιέρα ή στην
πλαστική λεκάνη.
Ας περιμένουμε και την γκαζιέρα....
Πίσω στα παλιά