Αλεξάνδρα Πράσσα, Ηλέκτρα Μαρινοπούλου
Τρεις κοπέλες. Τρεις ώρες. Τρεις καντίνες.
Όταν όλοι οι άλλοι σταματούν, εκείνοι συνεχίζουν. Περίπου όπως ο Johnny με τη μέρα στην παλιά διαφήμιση, τα βρώμικα της Αθήνας είναι εκεί όταν τα χρειάζεσαι: στη μέση της νύχτας όταν το μόνο που θες είναι να αραιώσεις το αλκοόλ με λίγη στερεά τροφή. Βράδυ Τετάρτης, λοιπόν, ξεκινήσαμε να κάνουμε ένα από τα αγαπημένα μας θέματα ως τώρα: διάσημες καντίνες της πόλης.
Φωτο: Eftychia Vlachou
Καντίνα στη Μιχαλακοπούλου
Η καντίνα της Μιχαλακοπούλου ήταν η πρώτη που άνοιξε στην Αθήνα το 1989. Ο άνθρωπος που την πρωτοξεκίνησε, Στάμος Ευθυμίου, πήρε την ιδέα από ένα φίλο του που του μίλησε για τη Νέα Υόρκη κι έτσι βρέθηκε με την αυθεντική συνταγή στο Άλσος Παγκρατίου. Στη σημερινή του τοποθεσία μεταφέρθηκε με τους Ολυμπιακούς του 2004. Πέρα από το κλασσικό hot dog ο κατάλογος έχει επεκταθεί, ωστόσο η καντίνα έχει γίνει διάσημη για το κοτόπουλο που σερβίρει. “Αυτό ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια” μας εξηγεί ο υπεύθυνος κ. Νάσος “και κυρίως για τις κοπέλες. Όπως και να το κάνεις, το βρώμικο μερικές φορές δεν είναι και το πιο σικ πράγμα κι έτσι βάλαμε αρχικά τη μερίδα. Μετά έγινε και το αντίστοιχο σάντουιτς. Ζούμε στη γενιά του Goodys, ήταν επόμενο”. Την επιτυχία της επιχείρησης μαρτυρά κι η ύπαρξη καταστήματος ακριβώς απέναντι, το οποίο λειτουργεί και τα μεσημέρια. “Δεν μπορεί να είναι εδώ η καντίνα και τα πρωινά. Για να είναι έτοιμα όλα το βράδυ υπάρχει πολύς κόσμος που την καθαρίζει και την προετοιμάζει κάθε πρωί”. Στα 23 χρόνια λειτουργίας της και με τη φήμη που έχει αποκτήσει, δε μας κάνει εντύπωση που την επισκέπτονται διασημότητες εντός ή εκτός υπηρεσίας, όπως ο κ. Μαμαλάκης. Αλλά πλέον ο υπέυθυνος είναι σελέμπριτυ και ο ίδιος: “ένα καλοκαίρι έχουμε πάει με τη γυναίκα μου στη Λευκάδα για κάμπινγκ. Εκεί που είμαστε στην παραλία και πάω σιγά σιγά προς τα μέσα, βλέπω ένα πιτσιρικά γύρω στα 16-17 που με κοιτάει. Τον κοιτάω κι εγώ καλά καλά και γυρίζει στον πατέρα του και του λέει “μπαμπά, ο Λουκανάνθρωπος!””. Κι εκεί που μιλάμε στο πεζουλάκι, το “καθιστικό” όπως το αποκαλούν οι θαμώνες, του έρχεται μήνυμα από την παρέα του που τον περιμένει σε ένα μπαράκι λίγο πιο κάτω: “να φέρω οδοντογλυφίδες για τα λουκάνικα; Δεν μπορώ να ηρεμήσω ποτέ.”
Καντίνα στην Πλατεία Μαβίλη
Ο κύριος Γιάννης βρίσκεται στο πόστο του στην Πλατεία Μαβίλη κάθε βράδυ από το 1989, από τις 8 το βράδυ ως τις 7.30 το πρωί. Το μυστικό της μακροβιότητας της καντίνας όπως μας λέει δεν είναι άλλο από τα φρέσκα υλικά και τις μυστικές συνταγές του καταστήματος. Αν και σίγουρα είναι μια δύσκολη δουλειά, ιδίως αν σκεφτεί κανείς πως η κίνηση εντείνεται μεταξύ 2 και 4 τα ξημερώματα, ο ίδιος δεν νιώθει να κινδυνεύει στο σημείο που βρίσκεται. Μόνο πρόβλημα η οικονομική κρίση. “Η κατάσταση δεν είναι όπως παλιότερα. Η κίνηση έχει πέσει. Αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε ποιοτικά τα προϊόντα μας και φροντίζουμε να μειώνουμε τις τιμές γιατί ο κόσμος ζορίζεται”. Και οι αγώνες αυτοί δείχνουν να έχουν αποτέλεσμα, καθώς η καντίνα διαθέτει πια μια εκτεταμένη ποικιλία: κοτόπουλο φιλέτο, ψητό και βραστό λουκάνικο, σουβλάκι, κρέπες. Αγαπημένη επιλογή των εργαζομένων ωστόσο παραμένει το παραδοσιακό hot dog με απ’όλα. Όσο για το πιο συνηθισμένο ευτράπελο; “Ιδίως παλιά συνέβαινε συχνά να έρχεται κόσμος, να παραγγέλνει, να πληρώνει, και να ξεχνά να πάρει το φαγητό του φεύγοντας και να τους φωνάζουμε “Ε εσύ, γύρνα”.
Καντίνα στην Πάντειο
Η καντίνα της Παντείου είναι ανοιχτή εδώ και τέσσερα χρόνια, καθημερινά, σχεδόν ολόκληρο το 24ωρο καθώς πέρα από τους ξενύχτηδες που αποτελούν την στάνταρ πελατεία κάθε καντίνας που σέβεται τον εαυτό της, συμπεριλαμβάνει στο κοινό της και τους φοιτητές της σχολής. “Δεν είναι επικίνδυνα εδώ. Όλοι είναι καλά παιδία.”, μας λέει ο υπεύθυνος της καντίνας. Αν και η κίνηση έχει πέσει τα τελευταία χρόνια με την κρίση, η καντίνα έχει σταθερό κοινό “λόγω της καταλληλότητας των προϊόντων αλλά και της ομορφιάς τους”. Η καντίνα ως νεότερη όλων, διαθέτει πιθανότατα τους πιο γκουρμέ συνδυασμούς που θα συναντήσεις σε βρώμκο: jalapenos, σάλτσα αγγουριού καυτερή και γλυκόξινη, τέσσερα διαφορετικά είδη λουκάνικου (bratwurst, φρανκφούρτης, χωριάτικο, κοτόπουλου) και πολλά περισσότερα. Όσο για το αγαπημένο του ιδιοκτήτη; “Εγώ δεν έχω κάποιο αγαπημένο. Μ’ αρέσει να κάνω αλλαγές στους συνδυασμούς.