Ομόνοια Χαυτεία ...γνωστά στους παλιούς...
Θα έλεγα γειτονιά που πήρε το όνομα από το καφενείο του Χάφτα
(ο αείμνηστος το έγραφε με Φ).
Μιλάμε για τους δρόμους Πατησίων-Αιόλου-Βερανζέρου τα πρώτα τετράγωνα δηλαδή αν και αναφέροντας τον Λουμίδη εννοούμε Χαυτεία.
Εκεί κοντά και το ΜΙΝΙΟΝ και το φαρμακείο στην γωνία του ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
που πήγε παρακάτω.
Ο ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ με τον ΜΠΑΚΑΚΟ λίγα μέτρα παραπέρα ήταν όπως
ο ΛΟΥΜΙΔΗΣ με τον ΜΠΡΑΒΟ βιζαβί και απεναντίας...ο καθένας βέβαια
εις το είδος του.
Η στοά Φέξη εκείνα τα χρόνια στις δόξες της...εκεί και αυτή με τα πολλά μαγαζάκια
που πουλούσαν ότι θες.
Μια μινι αγορά για φτηνά πορτοφόλια...
Πώς να ξεχάσω το παιχνιδάδικο του Δενέγρη στο υπόγειο της στοάς...
Άκου τότε δούλευαν και τα υπόγεια στις στοές σήμερα θυμίζουν...μουσεία
με κάποιους παλιούς να περνούν από αυτές ...να κοντοστέκονται...να αναστενάζουν
βλέποντας τα κατεβασμένα ρολά.
Στο παιχνιδάδικο της στοάς Φέξη οι γονείς εύρισκαν παιχνίδια που μπορούσαν
να αγοράσουν.
Χαμός από παιδιά και τα αδέλφια οι μαγαζάτορες να τους δίνουν δώρο
μπαλόνια.
Απέναντι οι στολισμένες βιτρίνες του ΜΙΝΙΟΝ ...
Μια αγορά εκεί στα Χαυτεία για όλους ...
Στην Αιόλου και εκεί αγορά με τους πάγκους γεμάτους παιχνίδια κ.λ.π.
Τα καφενεδάκια δεν ξεχνάω μέσα στις στοές ....
στέκια όπου εύρισκαν συγχωριανούς τους...
"...θα πάς στα Χαυτεία στην Ομόνοια και θα βρείς τον τάδε και θα σε βοηθήσει..."
Στις ημέρες μας τα παραπάνω είναι ιστορία....ο ΛΟΥΜΙΔΗΣ μόνον κάτι μας
θυμίζει.
πίσω στα παλιά