Ο καθαρισμός έγινε κατά μήκος όλου του πέτρινου τοιχίου στην πλευρά του αρχαιολογικού χώρου επί της Αποστόλου Παύλου από τη στροφή με τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου έως τις καφετέριες του Θησείου.
Η εμπειρία να βλέπεις το χρώμα ενός κόκκινου σπρέι να διαλύεται, να ρευστοποιείται και να στάζει σαν δάκρυ είναι ισχυρή όχι μόνο ως εικόνα αλλά και ως σκέψη. Το πόσο εύκολος είναι ο καθαρισμός από γκράφιτι, εφόσον υπάρχει σωστός συντονισμός και τεχνογνωσία, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για την αδράνεια του Δημοσίου και των ιδιωτών απέναντι στα κύματα βανδαλισμού. Αν περπατήσει κανείς τον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου (κυρίως) αλλά και της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (λιγότερο), θα διαπιστώσει ότι απαιτούνται διαρκείς παρεμβάσεις.
Χάρη σε μια όχι συνηθισμένη συνεργασία, την περασμένη Παρασκευή καθαρίστηκε ένα μεγάλο μέρος της Αποστόλου Παύλου. Με τα συνεργεία του δήμου, που έφεραν τα πλυστικά μηχανήματα με ζεστό νερό, υπό την επιστασία του αντιδημάρχου καθαριότητας Ανδρέα Βαρελά, την ιδιωτική χορηγία του Ηλία Ανδρεόπουλου και της εταιρείας αντι-γκράφιτι υλικών booka (www.booka.gr) καθώς και της ομάδας πολιτών «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα», ολοκληρώθηκε μια παρέμβαση που είχε και σημαντικό συμβολικό χαρακτήρα. Περαστικοί, τουρίστες και κάτοικοι της περιοχής κοντοστέκονταν και παρακολουθούσαν τη διαδικασία, ερωτώντας το πώς και το γιατί.
Ο καθαρισμός περιορίστηκε στο πέτρινο τοιχίο που ζώνει τον αρχαιολογικό χώρο της Αποστόλου Παύλου. Σε όλο του το μήκος ήταν διάστικτος από tagging και συνθήματα και η διαδικασία ήταν απλή. Το ειδικό υγρό (εισαγωγής, από τη Σουηδία) εμποτίζεται με πινέλο πάνω στην επιφάνεια που χρειάζεται καθαρισμό και επενεργεί για ένα χρονικό διάστημα περίπου μισής ώρας. Το χρώμα των σπρέι αρχίζει και διαλύεται καθώς υγροποιείται. Αμέσως μετά, ειδικοί τεχνίτες του δήμου ρίχνουν ζεστό νερό με δυνατή πίεση και η επιφάνεια καθαρίζει. Η υδροβολή απομακρύνει τα κατάλοιπα του χρώματος αφήνοντας καθαρή την επιφάνεια. Το «φάρμακο» έχει ιδιότητες αντι-γκράφιτι και κάθε μελλοντικός βανδαλισμός θα είναι πολύ πιο εύκολο να καθαριστεί.
Αν δεχθεί κανείς ότι η Αποστόλου Παύλου και η Διονυσίου Αρεοπαγίτου είναι η τουριστική βιτρίνα της Αθήνας αλλά και ένας τόπος γαλήνης, ομορφιάς και περιπάτου για κάθε πολίτη, τότε η κατάσταση που επικρατεί χρήζει άμεσης και περαιτέρω παρέμβασης. Πρόβλημα έχουν όλες οι πινακίδες του υπουργείου Πολιτισμού με αρμόδια την Α΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Αν δεν μπορούν να τις συντηρούν, ας τις απομακρύνουν. Οι στραβές πινακίδες, με αυτοκόλλητα και σπρέι που οδηγούν στο Ηρώδειο απλώς εκθέτουν. Δεν ενημερώνουν.
Μεγάλο πρόβλημα, αλλά και ενδεικτικό της αδυναμίας των Αρχών να παρέμβουν με σύστημα και αποτέλεσμα, είναι οι βανδαλισμοί μέσα στα όρια του αρχαιολογικού χώρου της Αποστόλου Παύλου. Σε μεγάλη έκταση απλώνονται πάνω στις αρχαίες πέτρες και τους βράχους τα γκράφιτι. Υπάρχουν κρούσματα που εντείνονται καθώς παραμένουν ανεξέλεγκτα και η θέα των βανδαλισμένων βράχων και του αρχαίου τοπίου προκαλεί αντικρουόμενα αισθήματα που αφορούν όχι μόνο την παρακμή αλλά και την αναποτελεσματικότητα.
Ο πεζόδρομος από τον σταθμό του Θησείου έως την αρχή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου στην Αμαλίας θα έπρεπε να είναι περιοχή υψηλής προτεραιότητας. Ακόμη και το περίπτερο απέναντι από την είσοδο του Ηρωδείου έχει τέντα γεμάτη γκράφιτι, εμπορεύματα σκόρπια, κρεμασμένα ακόμη και στα δέντρα. Είναι εικόνα ενός κράτους που δεν μπορεί να αξιολογήσει, να ιεραρχήσει, να ελέγξει, να προστατεύσει. Είναι ένα τοπίο που αποκαλύπτει πολλά.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ