Βλέπω στον καθρέφτη
τον καιρό τον κλέφτη
να μας κλέβει τη ζωή,
αχ, και να μπορούσα
να τον σταματούσα
πάντα να `τανε πρωί.
Πώς να σταματήσω πέστε μου
τον καιρό, τον καιρό,
πώς να σταματήσω πέστε μου
της θυσίας το χορό.
Τα χρόνια περνάνε κι οι νύχτες γυρνάνε
να καίει η φωτιά στην καρδιά,
να βγάλουμε ψεύτη το χρόνο τον κλέφτη
να μείνουμε πάντα παιδιά,
για κάθε ρυτίδα φυτέψτε ελπίδα
και δώστε καρδιά στην καρδιά,
να βγάλουμε ψεύτη το χρόνο τον κλέφτη
να μείνουμε πάντα παιδιά.