Οδός Πανεπιστημίου αρχές του ΄50...δεν υπάρχουν ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης
αλλά ο τροχονόμος στο βαρέλι.
Όπως έχει τα χέρια σταματάει την κυκλοφορία της Πανεπιστημίου αλλά επιτρέπει
προς την Βουκουρεστίου...δεν υπήρχαν πεζόδρομοι ούτε πολλά αυτοκίνητα.
Μπροστά από το βαρέλι βλέπουμε διάφορα δώρα που έχουν αφήσει εταιρείες
οπότε πρέπει να είναι Δεκέμβριος.
Έτσι ήταν το έθιμο...ότι μάζευαν από δώρα οι τροχονόμοι τα μοιραζόντουσαν
την παραμονή στην οδό Σωκράτους πίσω από την Ομόνοια που ήταν η Τροχαία.
Μπουκάλια με κρασί....βερμούτ...κονιάκ...σοκολάτες...μακαρονικά....καμμιά σόμπα
φορητή πετρελαίου που μύριζε όλο το δωμάτιο αλλά τι να έκανες.
Στο περίπτερο διαφημίσεις ΙΟΝ και ΚΟΛΥΝΟΣ...μεγάλες εταιρείες...
ΙΟΝ σήμαινε για τους πιτσιρικάδες σοκολάτα αμυγδάλου...ανάρπαστη ...
Ήταν και ο ΠΑΥΛΙΔΗΣ αλλά αυτός είχε κίνηση στα σοκολατάκια ...κάτι μαργαρίτες
και άλλα γεμιστά ή με ποτό.
Αυτά τα πήγαινες δώρο σε ονομαστική εορτή και έβαζες μέσα μια κάρτα με χρόνια
πολλά και δεν ήταν απίθανο να σου το ξαναέφερναν στην δική σου.
Δεν άνοιγαν τα πακέτα όταν ήταν πολλά και τα χρησιμοποιούσαν με την πρώτη
ευκαιρία κάνοντας οικονομία.
Σταθμευμένα αυτοκίνητα στην Πανεπιστημίου...σήμερα φαντάζει απίθανο.
Αλλά πόσοι τότε είχαν Ι.Χ.;
Tαξί και πειρατικά κυκλοφορούσαν ...."...άλλος για Πατήσιαααα..."
Δύσκολα τα χρόνια αρχές του ΄50 στην Αθήνα μετά τον Εμφύλιο...περίεργα
θα έλεγα.
Στην γειτονιά όλοι έβραζαν στο ίδιο καζάνι οπότε δεν καταλάβαινες και πολλά....
Κάποιες ατάκες τότε....
"...πήρα ένα κατεψυγμένο από την Αγορά....μελούδι σου λέω...."
Θα είχε κάψει μισό μπετόνι πετρέλαιο στην γκαζιέρα να το βράσει...του έριχνε
και μπαχάρια και μπόλικο πελτέ για να καλύψει την πτωμαϊνη και φυσικά δεν ήξερες τι έτρωγες.
Από το συνεχές μάσημα καταλάβαινες ότι τρώς κρέας...όσο για τους γέρους
εκεί έπαιζε κουτάλι και σούπα με ψιλοκομμένο τον Γκοτζίλα για να περνάει
αμάσητος κάτω.
Οι μασέλες είχαν χρηματιστηριακή αξία οπότε παρέμεναν στην ασφάλεια
του ποτηριού.
πίσω στα παλιά