φωτο
Στην σειρά οι παλαιστές....Χάρης Καρπόζηλος...Θανάσης Καμπαφλής...Κώστας Παπαλαζάρου...δεκαετία του ΄50.
Γνωστά ονόματα που ο Λαός τα συνδύαζε με την δύναμη....
"...μα ποιός είσαι ο Καρπόζηλος;"
Δεν ήξεραν από αναβολικά εκείνα τα χρόνια...γυμναζόντουσαν απλά και τίποτα άλλο.
Είχαν πάθος με την πάλη η οποία τους εξασφάλιζε και τα προς το ζείν.
Γήπεδο του Παναθηναϊκού...ουρές για εισιτήριο...γέμιζε η εξέδρα....
Αγώνες πάλης...κάτς φυσικά έμπαινε και λίγο "θέατρο"στην όλη ιστορία αλλά η δύναμη αυτών των ανθρώπων
δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί.
Ο Καρπόζηλος ήταν γνωστός και για τις περίφημες κεφαλιές του...απογειονότανε στην κυριολεξία
και χτυπούσε τον αντίπαλο στο στήθος.
Ο Καμπαφλής για τις λαβές του...τανάλιες τα χέρια του ...ακινητοποιούσε τον αντίπαλο και τον ανάγκαζε
να χτυπήσει με το χέρι τρείς φορές το ταπί που σήμαινε ότι παραδίνεται ενώ λίγο πρίν ο διαιτητής γονατιστός
του φώναζε..."εγκαταλείπεις;".
Aξέχαστες εικόνες....
Φυσικά όλοι οι παλαιστές ήταν φίλοι...
Έχω προσωπική εμπειρία από τον Θανάση Καμπαφλή αυτόν τον γίγαντα από τον Βύρωνα.
Νέοι τότε καθισμένοι σε κύκλο πάνω σε ταπί με αυτόν τον δάσκαλο να μας κάνει μάθημα ζίου-ζίτσου.
Σηκωνόμαστε ένας...ένας και είχαμε εντολή να τον πιάσουμε από πίσω να του σφίξουμε την μέση
και να προσπαθήσουμε να τον ρίξουμε κάτω.
Πρώτον με δυσκολία εύρισκε το ένα χέρι το άλλο γιατί ήταν μεγάλη η περίμετρος και δεύτερον ήταν σαν να αγκαλιάζεις έναν πλάτανο.
Πώς να τον ρίξεις κάτω και να τρέχει ο ιδρώτας και αυτός να φωνάζει...αργείς.
Το μαρτύριο τελείωνε με απλή κίνηση του ενός χεριού του Καμπαφλή....
απλά βρισκόσουνα στον αέρα και έσκαγες πάνω στο ταπί ακούγοντάς τον σοβαρά να λέει...
"...την άλλη φορά θα τα πάς καλύτερα..."
Δεν γελούσαν οι υπόλοιποι γιατί ερχότανε η σειρά τους.
Έφυγε από την ζωή το 1993 σε ηλικία 78 ετών.
πίσω στα παλιά