Πού να βρεθεί η προίκα....δύσκολα τα έφερνε βόλτα η οικογένεια και έτσι και είχαν περισσότερα από ένα κορίτσια ήταν να τους κλαίς.
"...τρία γραμμάτια έχει ο δόλιος πώς να τα καταφέρει με το μεροκάματο..."
Γραμμάτιο ήταν το κορίτσι και όσο μεγάλωνε αυτό γινότανε και ληξιπρόθεσμο.
Μια τέχνη ήταν η λύση τουλάχιστον κάτι θα είχε για εφόδιο εκτός από το μπαούλο
με τα ασπρόρουχα.
Υπήρχαν και κανονικές σχολές μοδιστρικής ....
η διαφήμιση έγραφε ..."...δι απόρους κ.λ.π. δίδακτρα ηλαττωμένα..."
"Διδάσκεται η Γαλλική δια φιγουρίνια..."
Οι μοδίστρες είχαν και περιοδικά μόδας (φιγουρίνια) φυσικά Γαλλικά συνήθως παλιά
που τα εύρισκαν στο Μοναστηράκι...τα καινούργια κόστιζαν για όσες πήγαιναν
στα σπίτια για μεροκάματο.
Τι να έκαναν στην οικογένεια ξενοδούλευε και η μάνα και έστελναν το κορίτσι
να μάθει ραπτική...κοπτική.
Μεγαλομοδίστρες είχαν αρκετά κοριτσόπουλα που τα χρησιμοποιούσαν για αγγαρείες
καθάρισμα...σερβίρισμα στις πελάτισες....να πηγαίνουν τα έτοιμα στα σπίτια
χωρίς να τις πληρώνουν.
Τους μάθαιναν την τέχνη...όπως έλεγαν....
Παντρευόντουσαν οι μοδιστρούλες και έκαναν μεροκάματα από σπίτι σε σπίτι.
Αν ήταν καλές είχαν πελατεία ....
πίσω στα παλιά