Είχε έρθει στην Αθήνα στην γειτονιά από την Αμερική μετά από πολλά χρόνια.
Νεαρός έφυγε με πρόσκληση για να παντρευτεί .....έτσι γινότανε...
Έστελνε την καλυτερότερή φωτογραφία η μέλλουσα νύφη μερικά χρόνια πίσω
βγαλμένη και το ναι το έλεγε στο Άγαλμα της Ελευθερίας ο υποψήφιος
χωρίς να κοιτάξει την ασπρόμαυρη.
Όλη η γειτονιά στο πόδι....τους έφερε το ταξί και τρέξανε να βοηθήσουν
για τις βαλίτσες.
Γρι από Ελληνικά η Αμερικάνα....φιλιά...αγκαλιές και συνωστισμός στην αυλή
στο πατρικό.
Οι γονείς του και η αδερφή του που είχε μείνει στο ράφι να τους προσέχει.
Η ξένη κοίταγε τους ιθαγενείς συμπονετικά και με γουρλωμένα μάτια
τα δωμάτια της αυλής.
Μπήκε στις δύο κάμαρες και έψαχνε για τις υπόλοιπες....
Και αγωνία για το τι θα πεί αν θέλει να πάει στον καμπινέ (όπως λεγότανε)
με την Τούρκικη λεκάνη και το κώλπέϊπερ...από παλιά εφημερίδα....
Είχαν φροντίσει να τακτοποιηθούν οι συγκάτοικοι της αυλής καθ΄ότι κοινόχρηστη.
Προσπαθήσανε να της εξηγήσουν αλλά....
Την επομένη ημέρα όμως συνέβη το χειρότερο...
Ήταν μέσα αυτή και ένας παππούς ήταν ανυπόμονος και άρχισε να της βαράει
την πόρτα και να της φωνάζει να...τελειώνει.
Το ταξί δεν άργησε να έρθει για να πάει τους Αμερικάνους σε ξενοδοχείο....
Είχαν πεί να καθήσουν με τους γονείς καναδυό ημέρες...αλλά.