Αγίων Ασωμάτων 45 έτος 1954 |
Η μαζική ανοικοδόμηση και η αντιπαροχή δεν έχουν ακόμη αρχίσει την έφο-
δό τους στην Αθήνα. Τα μικρά σπίτια με τις εσωτερικές αυλές και τα στενά μπαλκόνια δίνουν το χρώμα της γειτονιάς, όπου τα παιδιά παίζουν ανεμπόδι-
στα στους δρόμους «ρόδα» και «κότσια». Τα μαγαζιά με τις ξύλινες πόρτες βγάζουν στο πεζοδρόμιο την πραμάτειά τους: ρύζι και φασόλια με την οκά, πράσινο σαπούνι αλλά και λευκά σεντόνια για την προίκα των κοριτσιών.
δό τους στην Αθήνα. Τα μικρά σπίτια με τις εσωτερικές αυλές και τα στενά μπαλκόνια δίνουν το χρώμα της γειτονιάς, όπου τα παιδιά παίζουν ανεμπόδι-
στα στους δρόμους «ρόδα» και «κότσια». Τα μαγαζιά με τις ξύλινες πόρτες βγάζουν στο πεζοδρόμιο την πραμάτειά τους: ρύζι και φασόλια με την οκά, πράσινο σαπούνι αλλά και λευκά σεντόνια για την προίκα των κοριτσιών.
 |
| «Το σπίτι με τις Καρυάτιδες» (έργο του Γιάννη Τσαρούχη) |
Από κάποια «κορίτσια» της Αθήνας γοητεύτηκε και ο γάλλος φωτογράφος Ανρί Καρτιέ-Μπρεσόν στο πέρασμά του από την πρωτεύουσα πριν ακόμη γίνει διάσημος. Πρόκειται για τις «Καρυάτιδες» που κοσμούν ένα μικρό νεοκλασικό κτίριο στην οδό Αγίων Ασωμά-
των 45.
των 45.
 |
| Η φωτογραφία του Μπρεσόν |
Ο Μπρεσόν στήνει το πλάνο του με κέντρο το ετοιμόρροπο σπίτι και ο μαγικός φακός
του σταματάει τον χρόνο επιτυγχάνοντας την αρμονία της αντίθεσης. Οι δύο κόρες, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος και φθαρμένες τις πτυχές από τους χιτώνες τους, μοιά-
ζουν να προσπαθούν να συγκρατήσουν τη μισογκρεμισμένη οροφή. Από κάτω, μπροστά από το ισόγειο κουρείο του Παν. Κριτικάκου, περνούν ανυποψίαστες με συγχρονισμένο βήμα δύο ηλικιωμένες γυναίκες, συμβάλλοντας στην αντιδιαστολή της εικόνας: Η λευκή ομορφιά των «Καρυάτιδων» και οι μαυροφορεμένες γυναίκες. Η νιότη και το γήρας. Η φθορά και η αθανασία. Το χθες και το σήμερα...
Η σχέση του ανθρώπου με τον τόπο του, η γεωμετρία και η αρμονία,
του σταματάει τον χρόνο επιτυγχάνοντας την αρμονία της αντίθεσης. Οι δύο κόρες, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος και φθαρμένες τις πτυχές από τους χιτώνες τους, μοιά-
ζουν να προσπαθούν να συγκρατήσουν τη μισογκρεμισμένη οροφή. Από κάτω, μπροστά από το ισόγειο κουρείο του Παν. Κριτικάκου, περνούν ανυποψίαστες με συγχρονισμένο βήμα δύο ηλικιωμένες γυναίκες, συμβάλλοντας στην αντιδιαστολή της εικόνας: Η λευκή ομορφιά των «Καρυάτιδων» και οι μαυροφορεμένες γυναίκες. Η νιότη και το γήρας. Η φθορά και η αθανασία. Το χθες και το σήμερα...
Η σχέση του ανθρώπου με τον τόπο του, η γεωμετρία και η αρμονία,
η τρυφερότητα, η συγκίνηση και το χιούμορ, όλα τα χαρίσματα του Μπρεσόν που έχουν εξυμνήσει οι ειδι-
κοί κατατάσσοντάς τον στους κορυφαίους φωτογράφους του 20ού αιώνα, φαίνεται να έ-
χουν αποτυπωθεί σε αυτήν τη μαυρόασπρη εικόνα.
κοί κατατάσσοντάς τον στους κορυφαίους φωτογράφους του 20ού αιώνα, φαίνεται να έ-
χουν αποτυπωθεί σε αυτήν τη μαυρόασπρη εικόνα.
Αγίων Ασωμάτων 45, σήμερα |
Οι «Καρυάτιδες» δείχνουν πιο νέες από ποτέ. Το κτίριο, που ανήκει στο υπουργείο Πολι-
τισμού, σώθηκε από την κατάρρευση όταν ανακηρύχθηκε διατηρητέο το 1989, ενώ 10 χρόνια αργότερα ανακαινίστηκε με την επίβλεψη του αρχιτεκτονικού γραφείου του Στέ-
φανου Πάντου-Κίκκου.
τισμού, σώθηκε από την κατάρρευση όταν ανακηρύχθηκε διατηρητέο το 1989, ενώ 10 χρόνια αργότερα ανακαινίστηκε με την επίβλεψη του αρχιτεκτονικού γραφείου του Στέ-
φανου Πάντου-Κίκκου.
Σήμερα είναι το μικρό κόσμημα του δρόμου, καθώς προβάλλει στους τόνους
της ώχρας, της τερακότας και του χακί.