Έχεις περάσει από το τετράγωνο Δραγατσανίου
(δρόμος της πρίζας )...Αριστείδου....Σταδίου...Πεσμαζόγλου;
Εκεί υπάρχουν τρείς στοές....στοά Ανατολής κάποτε με τυπογραφεία....η μικρή ήταν γνωστή ως στοά Ναυτεμπορικής με είσοδο από Δραγατσανίου ...γνωστή επίσης για τα γραφεία μεταφορών με πρώτο τον Βερυκοκάκη....
Και η τρίστρατη από Δραγατσανίου και με δύο εξόδους στην Σταδίου προς το Υπουργείο Ανεργίας και στην Αριστείδου.
Σε αυτή στα υπόγεια υπάρχουν τα αρχαία τείχη της Αθήνας....
Συνηθισμένη η εικόνα αυτή τότε που υπήρχε δίπλα ένα μαγερειό και δεν θυμάμαι κανένας να ρωτούσε για αυτά τα τείχη.
Θα μου πείς όταν και στην αυλή που γεννήθηκες υπήρχαν αρχαία μάρμαρα τι εντύπωση να σου
κάνουν.
Φυσιολογικό γεγονός....
Θα μείνω όμως στο μαγερειό....
Στο παραπάνω τετράγωνο των δρόμων πέρασα πολλά χρόνια της ζωής μου από παιδί
με κοντά παντελόνια δηλαδή στην αγορά.
Η δουλειά ξεκινούσε χαράματα και τελείωνε το βράδυ οπότε κάποια μεσημέρια που δεν είχες
την καστάνια (τάπερ της εποχής) με το κολατσιό θα πήγαινες στο μαγερειό στο υπόγειο
της στοάς....
Λαδόκολα στο τραπέζι και περνούσες μπροστά από την βιτρίνα να δείς τα φαγητά
και να παραγγείλεις.
Για όλα τα βαλάντια τα πιάτα και χωρίς ντροπή η παραγγελία όπως....
σκέτο από γιουβέτσι δηλαδή ορφανό κριθαράκι χωρίς κρέας...."πυροβολικό" (φασουλάδα)...
γεμιστά....κ.λ.π.
Το ψωμί το έφερνε στο καλαθάκι άφθονο ...δεν έμενε ψίχουλο....
Και ερχότανε ο λογαριασμός....
Έβγαζε ο μάστορας το μολύβι από το αυτί και το ταλαιπωρημένο μπλοκάκι και....
"....έχουμε και λέμε...."
Κάποιες φορές έβλεπες και χασαπάδες από την γειτονική Βαρβάκειο να μπαίνουν με τις ματωμένες ποδιές της δουλειάς και να δίνουν στον μάγειρα καμμιά συκωταριά
να τους την τηγανίσει ....
Τούμπες έκανε ο μάγειρας-ιδιοκτήτης γιατί ήξερε ότι αυτοί οι πελάτες
έκαναν λογαριασμό όπως έλεγαν τότε αλλά άφηναν και πουρμπουάρ δυνατό.
πίσω στα παλιά