Δημοτικές εκλογές. Μιά τελευταία ευκαιρία.
Στη φιλόξενη ιστοσελίδα του φίλτατου «πισωσταπαλιατζή», (κατά κόσμον Αντώνη...), μέσα στην πλούσια, πολυσυλλεκτική, πολυποίκιλλη και πάντα ενδιαφέρουσα ύλη, με την οποία φροντίζει να μας ταξιδεύει νοσταλγικά σε παλιότερες εποχές και σε καλύτερους κόσμους, διάβασα τον… πόνο κάποιου ταλαίπωρου συνέλληνα και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό.
Πάνω που ετοιμαζόμουν γιά το δεύτερο «lexotanil», καθώς το πρώτο δεν μ’ έπιασε, άνοιξα το «χαζοκούτι» και βλέποντας την Αυστριακιά καλλονή με τα… μούσια και την Πολωνέζα αγελάδα με τα μαστάρια να’, να χτυπάει την καρδάρα, στανιάρισα.
- Καλά πάμε. Είμαστε σε σωστό δρόμο, είπα. Ηρέμησα και… ξεράθηκα!
Εκείνο που με τάραξε στην ανάρτηση, δεν ήταν η εξιστόρηση του πασίγνωστου δράματος του δύσμοιρου κάτοικου του κλεινού άστεως, αρκετά νέου κατά πως προκύπτει από τα γραφόμενά του, αλλά η μοιρολατρική του υποταγή στο κατάντημα της πόλης και ο συμβιβασμός με τον παραλογισμό. Γιά να μην κακοχαρακτηριστεί, ως ρατσιστής και ξενόφοβος, από τον δήθεν «προοδευτισμό» κάποιων πνευματικά νάνων, τύπου αξιότιμου κ. Στράτα-Στρατούλιιιη και την «θολοκουλτούρα» πνευματικών ταγών, όπως λ.χ. του εξοχότατου πρυτάνεως κ. Πελέ, ο οποίος έστησε απέναντι το Πανεπιστήμιο και του σουτάρει… μονόπρακτα πέναλτις!
Αισθανόμενος σαν «ελεύθερος πολιορκημένος» μέσα στη γκετογειτονιά του και εγκλωβισμένος ως ισοβίτης στο διαμέρισμα-κελί του, δείχνει να ντρέπεται να βροντοφωνάξει την αγανάκτησή του γιά το χάλι στο οποίο του επέβαλλαν να ζει οι ορδές των απρόσκλητων πειναλέων βάρβαρων στιφών που ήρθαν, και έρχονται καθημερινά, γιά να φτιάξουν τη ζωή τους χαλώντας τη δική μας! Και απλώς ψελλίζει την πίκρα του, μπας και χαρακτηριστεί «ακροδεξιός ρατσιστής» ή «συντηρητικός ξενόφοβος»! Έτσι ενδίδει συνειδητά, όπως δυστυχώς έκανε και η σπουδαία στο ποιητικό τάλαντο, αλλά σπιθαμιαία στη ελευθεροφροσύνη και λεβεντιά, κυρία Κική Δημουλά που «λύγισε» στην «κουλτουριαρέικη» κατακραυγή, ανασκευάζοντας προηγούμενες δηλώσεις της, τις οποίες έκανε «γαργάρα», γιά να μην υστερήσει και αποστεί από τη αριστερή γραμμή που στοχεύει στην προλεταριοποίηση της αστικής Ελλάδος. Όμως θέλει «αρετή και τόλμη» η ελευθερία, γιά να μην δούμε σε λίγο τους εδώ αντιπροσώπους της «Μπόχα χαράμ» να κάνουν ούρδου στη Γκράβα και μετά να πουλάν, στα μεγάλα καταστήματα της Παντείου, μαζί με προϊόντα «μαιμούδες» και πρέζα και πρώτη ύλη γιά παιδεραστές! Υπό την προστασία, βεβαίως-βεβαίως, του ασύλου της διακίνησης των… ιδεών!
Αυτά που ακούγονται τώρα σαν «πλάκα» μοιάζουν με το ίδιο καλαμπούρι που θα ξεφούρνιζε το ΄70 με ’80 ένας καθισμένος αναπαυτικά στην πολυθρόνα του Select, της τότε αθηναϊκής Via Veneto, (διάβαζε Φωκίωνος Νέγρη), λέγοντας πως ο δρόμος πήρε το όνομά του από το χρώμα των κατοίκων του. Και από Φωκίωνος Νέγρων, λόγω παραφθοράς έγινε στο τέλος Νέγρη!
Με την αβελτηρία και την ανοχή στα κελεύσματα και τις πρακτικές των ανόητων μητραλοιών της αριστεράς αφήσαμε την προστασία της εθνικής μας ταυτότητος, της πραγματικής μας κουλτούρας, της περιουσίας και της ίδιας μας της ζωής στα χέρια «φουσκωτών» ηλιθίων ψευτονταήδων με ξυρισμένο, αλλά άδειο, κεφάλι. Με άψογους σχηματισμούς, τσαλίμια, μπότες, θορυβώδες σημειωτόν και κορακίσιο ντύσιμο, (σαν το Χάρο), θύμισαν ρωμαϊκές λεγεώνες στη Γαλατία. Όμως αυτοί οι κακέκτυποι… «Σβαρτσενέγκερ» σκόρπισαν με την εμφάνιση του πρώτου εισαγγελέα-Αστερίξ και τώρα κλαψουρίζουν γιά έλεος, μετανοιωμένοι, αφήνοντας τις γιαγιάδες στο ίδιο πεζοδρόμιο, τους… φτωχούς Έλληνες… ατάιστους και τους Αγιοπαντελεημονίτες απροστάτευτους!
Γελοίες καταστάσεις «ολίγων» ανθρώπων, (ένθεν κακείθεν). Ψοφοδεών και κακομοίρηδων, και άξιων της τύχης των. Με την ευθύνη πάντα… στο κράτος! (-Πού είναι το κράτος!).
Ο Γκάντι, λυμφατικός, ξυπόλητος και κουρελής χωρίς βία και φανφάρα νίκησε την μεγαλύτερη αυτοκρατορία της εποχής του και αποτίναξε από την Ινδία τον αγγλικό ζυγό, χωρίς ν’ ανοίξει μύτη. Ενώ εμείς, «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι» εγκολπωνόμαστε το φίδι εθιζόμενοι στο δηλητήριό του, πανάξιοι Μιθριδάτες, που μας διαλύει σαν έθνος, μας καταστρέφει την προαιώνια κουλτούρα και μας εξισώνει με το εμπριμέ πειναλέο ανθρωπολόι που κατακλύζει τη χώρα, αλέθοντάς μας στην ίδια «αριστερόστροφη» μηχανή καθιστώντας μας έναν απαίσιο «προοδευτικό» κιμά. Μπράβο μας!
Υ.Γ. Και προς άρσιν παρεξηγήσεων, δηλώνω όχι απλώς ξενόφοβος, αλλά κατατρομοκρατημένος στην πιθανότητα να βρεθώ, εγώ ή μέλος της οικογενείας μου, δολοφονημένος από κάποιον, δυστυχισμένο κατά τα άλλα, πεινασμένο λαθρομετανάστη. Όσο γιά την πιπίλα του «ρατσισμού», ο φόβος μου και η απέχθεια καλύπτει όλες τις ράτσες και όλες τις φυλές, εθνικότητες, χρώματα, κουλτούρες, θρησκείες, κ.λπ. των απρόσκλητων και αυθαίρετων καταληψιών του χώρου, της δουλειάς, του ψωμιού μου και όλων όσων καταλύουν την τάξη, τη νομιμότητα και την ησυχία μου. Επεκτεινόμενη σε όλους, ντόπιους και ξένους, όσους θέλουν να αλλοιώσουν και να νοθεύσουν την ιστορία και την εθνική μου παράδοση. Να διυλίσουν την κουλτούρα μου, εξαφανίζοντάς την μέσα στο αμφιβόλου ποιότητος χαρμάνι που θα προκύψει από κάθε ηλίθιο αριστερόστροφο μίξερ«πολυπολιτισμικότητος». Γκέγκε;