Μικρές αγαπημένες ώρες αυτές που με γυρνάτε πίσω
Παιδικά, όμορφα παιχνίδια σαν ταινία ν αντικρύσω
Ναι! Θυμάμαι τις αμάδες που την πέτρα δυνατά
Την πετούσαμε στον τοίχο ποια θα πάει πιο μακριά
Ρίχναμε σε λακκουβάκια που τα σκάβαμε στο χώμα
Το ξυλίκι, τα πατίνια μες τους χωματένιους δρόμους
Τα πεντόβολα, κρυφτό, ε! και κλεφτες κι αστυνόμους
Τι χαρά όταν τα βράδια σαν σουρούπωνε η μέρα
Στις αυλές ο καραγκιόζης έβγαινε εις τον αέρα
«Η παράσταση αρχίζει» με σεντόνι και κερί
Εισιτήριο στην πόρτα δυο δεκάρες, μια δραχμή!
Ζωγραφιές πασπαλισμένες με χρυσόσκονη ,αγγελάκια
Και πολύχρωμα λουλούδια μα και παχουλά μωράκια
Συλλογές Ω! ναι!
Από μπύρες, εμαζεύαμε καπάκια
Μα και ηθοποιών τις φώτο, για να παίζουμε χαρτάκια
Τα πετούσαμε στον τοίχο ποιος τον άλλον θα νικήσει
Κι όποιου πάει πιο μακριά όλα να τα αποκτήσει.
ποια δεν ήθελε αληθεια στην Αλικη μας να μοιάζει
Στρατιωτάκια ακούνητα αμίλητα αγέλαστα,
Ένα λεπτό κρεμμύδι γκεο- βαγκέο
Πινακωτή ,πινακωτή από τα άλλο μου τα αυτί
Γιατί ειν’ η μανά μου κουφή!
Περνά- περνά η μέλισσα με τα μελλισόπουλα
Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό
έχασα την μάνα μου και πάω να την βρω
παπούτσια δεν μου πήρε να πάω στο σχολειό
Μια δεκάρα η βιολέτα
Τσινγκολελέτα, -τσινγκολελέτα!
Πράσινα κουφέτα
Του γέρου τα μουστάκια,
του ποντικού τα αυτάκια!
παίρνω αμπάριζα και βγαίνω
Είναι τούτα μερικά απ αυτά που εγώ θυμάμαι
Κι όσο θα περνούν τα χρόνια νοσταλγός τους πάντα θα ‘μαι!