"Όσοι εργασθούν σήμερα Μεγάλη Παρασκευή πρίν της 1 το μεσημέρι
θα οδηγηθούν στο αυτόφωρο"...το διάβασα ...γέλασα ....θυμήθηκα....
Κέντρο της Αθήνας χρόνια πίσω και τα μαγαζιά με μισάνοιχτες πόρτες εξυπηρετούν πελάτες.
Ποιό ωράριο...δεν υπήρχε...καρφόχρηστοι οι έμποροι...άσχημος χαρακτηρισμός..
Καρφόχρηστο έλεγαν αυτόν που έφιαξε τα καρφιά για την Σταύρωση του Χριστού...τον περισσότερο αιμοβόρο δηλαδή.
Τέτοια άκουγες στην αγορά πίσω και γύρω από την Ομόνοια όπου δεν υπήρχε
όριο ηλικίας για τον εργαζόμενο.
Οι μικροί άκουγαν και μάθαιναν από τους μεγαλύτερους...έπεφταν στα βαθειά
από την πρώτη ημέρα της δουλειάς.
Μεγάλη Παρασκευή λοιπόν και χτυπούσαν οι καμπάνες ....
Κίνηση παντού....αρνιά στις πλάτες...τσάντες στα χέρια....και τρέξε να προλάβεις
να πάς τις παραγγελίες.
Αγωνία αν θα προλάβεις το βράδυ τον επιτάφιο....κάθε χρόνο στην περιφορά
κατέφθανες τρέχοντας...με το κερί στο στόμα.
Στους Άγιους Θόδωρους στην Κλαυθμώνος στόλιζαν από το πρωϊ....απέναντι
στου Πατίστα συνωστισμός από πελάτες....
Εκεί άναβες ένα κερί στα γρήγορα....
Και παρακάτω στα τυράδικα... το έλα να δείς....βάλε φέτα σκληρή...μαλακιά....
γιαούρτι χύμα....βουτύρατα ....Κερκύρας για το ψωμί....
"Να δοκιμάσω λίγο...θέλω να είναι πιπεράτη (φέτα)..."
Έρχότανε η Ανάσταση το Πάσχα....το ένοιωθες...το μύριζες....το περίμενες
με αγωνία.
Στα αλλαντικά και εκεί χαμός....βάλε παστουρμά....μουρταδέλα....
Έπρεπε να είναι γεμάτο το Πασχαλινό τραπέζι....να χορτάσει πρώτα το μάτι
και μετά το στομάχι....κατοχικά κατάλοιπα....
Και ο Αντρέας ο φτεράς και αυτός στην γιορτινή ατμόσφαιρα....
"....φτεράαααα ο γιατρός της σκόνης" και μοίραζε χρόνια πολλά ο αειθαλής όπως και χθές στην Αιόλου χαμηλά .....
"Χρόνια πολλά Αντρέα....μια χαρά είσαι...."
"Καλή Ανάσταση αγάπη μου γιατί να μην είμαι...δεν έχω και τα χρόνια της (δείχνοντας την Ακρόπολη)..."
Γελούσα μόνος μου για αρκετή ώρα.
πίσω στα παλιά