Το τριώροφο κτίριο που βρίσκεται στη συμβολή της λεωφόρου Αμαλίας με την οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου οικοδομήθηκε στο γύρισμα του 19ου προς τον 20ό αιώνα.
Αρχικά χρησίμευσε ως κατοικία του δικηγόρου Γεώργιου Ορφανίδη και της συζύγου του Όλγας Σαρόγλου, αδελφής του δωρητή του Σαρόγλειου Μεγάρου .
Το 1989 περιήλθε στην ιδιοκτησία του Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» και, αφού αποκαταστάθηκε και ανακατασκευάστηκε (1991-1993) στεγάζει έκτοτε τα γραφεία και τις αίθουσες εκδηλώσεων του Ιδρύματος.
Το επισκεπτόμουνα αυτό το αρχοντικό απέναντι από τις στήλες του Ολυμπίου Διός
με την ιδιότητα του μικρού του μαγαζιού από το οποίο ψώνιζε ο υπέροχος
αυτός άνθρωπος...ο αείμνηστος Ορφανίδης που βοήθησε πολλούς πάντα
διακριτικά.
Το γραφείο του ήταν στην στοά που είχε και έχει το όνομά του στην Σταδίου 39.
Εκεί και το μαγαζί που δούλευα ....
Ερχότανε έδινε την παραγγελία του πλήρωνε και έδινε εντολή να σταλούν
τα εμπορεύματα σπίτι του.
Από την Σταδίου μέχρι την Αμαλίας θα είχα σίγουρα τον καλύτερο χρόνο
και από δρομέα...
Χτυπούσα το κουδούνι μου άνοιγαν και ανέβαινα προσεχτικά την καλογυαλισμένη
ξύλινη σκάλα.
Τα παπούτσια είχαν πέταλα τότε για να φτουράνε και φυσικά
σπανίως έως ποτέ δεν ήξεραν να πατάνε σε ξύλινες σκάλες ή πατώματα.
Με περίμενε η οικονόμος έπαιρνε το πακέτο και μου έδινε το πουρμπουάρ
που είχε εντολή να δώσει μαζί με ένα γλυκό.
Βγαίνοντας στον δρόμο μετρούσα και γούρλωνα τα μάτια...μισό βδομαδιάτικο.
Όταν περνούσε πάλι από το μαγαζί ο Ορφανίδης και επιχειρούσα να τον
ευχαριστήσω μου έκανε νόημα να σιωπήσω.
Όποτε περνάω έξω από αυτό το κτίριο πάντα σταματάω για λίγο.
πίσω στα παλιά