"ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΑΘΗ νεοκλασικό, διατηρητέο διατίθεται προς μίσθωση..."
Μια συνηθισμένη αγγελία για ένα σημείο του Κέντρου της Αθήνας που κάποτε
ήταν τελείως διαφορετικό.
Αλήθεια ποιός θα νοίκιαζε αυτό το νεοκλασικό σήμερα και για ποιόν λόγο;
Η περιοχή είναι τελείως υποβαθισμένη ...ναρκωτικά...άστεγοι...και "στιβαγμένοι"
αλλοδαποί στα υπνωτήρια του αίσχους.
Πάλι θα θυμηθώ τις οικογενειακές επισκέψεις εκείνων των χρόνων...
Από τον Βούθουλα ποδαράτο και ντυμένοι με τα καλυτερότερα για απογευματινή
επίσκεψη κατόπιν ραντεβού φυσικά από το τηλέφωνο δια το κοινόν του ψιλικατζή.
Τώρα θα μου πείς πού ταίριαζαν τα χνώτα μας από την μια η κάμαρα
στην αυλή των θαυμάτων και από την άλλη το δίπατο της Πλατείας Βάθη...
Οι κυρίες αυτών των σπιτιών εκτός από το μόνιμο υπηρετικό προσωπικό
χρησιμοποιούσαν και εξωτερικούς συνεργάτους κάποιες ημέρες του μήνα.
Κούρσες μεγάλες αραγμένες έβλεπες....μπαλκόνια με λουλούδια....
μαγαζιά....παραπέρα το μηχανοκίνητο της αστυνομίας....το γκαράζ δηλαδή
με τα μεγάλα αμερικάνικα περιπολικά δώρο των φίλων μας
που προκειμένου να τα πετάξουν γιατί πάλιωναν το έπαιζαν ευεργέτες.
Φυσικά και πολυκατοικίες υπήρχαν αλλά τότε ήταν καινούργιες...με τους θυρωρούς...τα μπαλκόνια με γλάστρες.
Είχαν και την αξία τους....οι έχοντες αγόραζαν....έμποροι αρκετοί που είχαν
τα μαγαζιά τους στο Κέντρο.
Σήμερα διαβάζω και άλλη αγγελία....
"...Πωλείται διαμέρισμα 2ου ορ., 84 τ.μ. στην Πλατεία Βάθης.
Τιμή πώλησης: 35.000 ευρώ.
Τιμή πώλησης: 35.000 ευρώ.
- Έτος κατασκευής: 1970
- Κύριοι χώροι: σαλόνι, κουζίνα, 2 υπνοδωμάτια, 1 μπάνιο..."
- Αν κάνεις και παζάρι το αγοράζεις ακόμα πιο κάτω...
- Το θέμα είναι τι θα το κάνεις!
- πίσω στα παλιά