του 1943. Μέσα στη ρευστότητα των καιρών, το εκπαιδευτικό σύστημα δεν υφίσταται ουσιαστικά. Λειτουργούν λίγα σχολεία, κυρίως δημοτικά, και βασικός τους στόχος είναι, όχι η μόρφωση,
αλλά η προστασία και η σίτιση των παιδιών. Παραμένει ανοιχτό το γλωσσικό ζήτημα,
με τη δημοτική να αρχίζει σιγά σιγά να κερδίζει έδαφος. Τόσο το εξώφυλλο, όσο και
τα περιεχόμενα του βιβλίου, προδίδουν την προσπάθεια τόνωσης του εθνικού
και θρησκευτικού αισθήματος των καταπονημένων, από τον πόλεμο και την Κατοχή,
Ελλήνων.