Μπελ Επόκ: η σεξουαλική επανάσταση των Ατθιδών
«Ξεφυλλίζοντας εφημερίδες και περιοδικά για τις ανάγκες του πρώτου μου βιβλίου ένιωσα σοκ και δέος για την καταπίεση της γυναίκας (μητέρας και προπάντων κόρης), ακόμη και μέχρι τα τέλη του 19oυ αιώνα. Τι να πρωτοαναφέρω; τη μάχη που έδωσε ο Καποδίστριας για να ανοίξουν οι πόρτες των σχολείων και στα κορίτσια, που τα αμπάρωναν σπίτι μη και τα δει αρσενικό και χάσουν την παρθενιά τους!
Να αναφέρω τις τεχνικές των συνοικεσίων ή ότι αν κάποια κοπέλα «κουνιότανε» την παντρεύανε από τα 14 της μπας και ξεφύγει… Τι θα λέγατε για σκίτσα γυναικών που πλένανε τα πόδια του Αφέντη τους ή δεχόταν το ξύλο που έτρωγαν σαν ένδειξη τρυφερότητας και αγάπης! Και ξαφνικά το τοπίο αλλάζει. Μπαίνουμε στον 20ό αιώνα και ένα κύμα σεξουαλικής επανάστασης πλημμυρίζει την πόλη που όμοιά της δεν είχε φανταστεί ούτε η πιο λάγνα φαντασία.
Οι εφημερίδες γεμίζουν διαφημίσεις προφυλακτικών και αφροδισιολόγων.
Το ένα σεξουαλικό σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο. Το κέντρο της Αθήνας και κάποιες «προοδευτικές» συνοικίες γεμίζουν γκαρσονιέρες και... κοριτσιέρες.
Οι νεαρές Ατθίδες μας αποκαλούνται πλέον Ντεμουαζελίδια και όλο και συχνότερα «Γκαρσονιερογυρίστρες».
Οι μητέρες τους τις αμιλλώνται με επιτυχία! Στην πρωτεύουσα επικρέμαται ένας αχαλίνωτος ηδονισμός που μόνο με εκείνον του Παρισιού μπορεί να συγκριθεί.
Η πρώτη μου αντίδραση βλέποντας όλα αυτά ήταν έκπληξη, που όλο αυτό τον καιρό κανείς Αθηναιογράφος δεν ασχολήθηκε με το θέμα. Η δεύτερη αντίδραση ήταν να γράψω ένα απολαυστικό λαογράφημα με τη γνώριμη χιουμοριστική διάθεση του πρώτου βιβλίου.
Θωμάς Σιταράς