Στης Κοκκινιάς τα χαμάμ εικοσάχρονες ηδονίζουν τους πελάτες μέσα στις μπανιέρες!
Μια πρόσφατη ανάρτησή μου στο Facebook (βλέπε Σιταράς Θωμάς) για τα «Θαλάσσια Λουτρά Αθηνών», ξεσήκωσε έντονες διαμαρτυρίες επειδή έλλειπε παντελώς το σεξουαλικό στοιχείο. Έτσι, κάποιοι έμειναν στα κρύα του λουτρού... Φαίνεται ότι αυτοί οι κάποιοι αδυνατούν να καταλάβουν ότι σε μια πόλη με έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής, στα περισσότερα σπίτια, οι κάτοικοί της αναγκάζονται να πλένονται στη σκάφη ή να επισκέπτονται τα διάφορα λουτρά. Παρόλα αυτά, αναγκάστηκα να υποσχεθώ δημοσίως ότι οσονούπω έρχονται και τα «Κόκκινα» της Κοκκινιάς. Απολαύστε τα…
Βάλαμε ένα πεντακοσάρικο στην τσέπη κάποιου που ξέρει τα κρυφά της Αθήνας του 1933 κι αυτός μας πήγε στην Κοκκινιά. Ιδού τώρα και η πρωτόγνωρη εμπειρία που ακολούθησε:
«Χτυπάτε την πόρτα συνθηματικά. Ανοίγει. Μια γυναικεία φωνή σάς λέγει.
– Περάστε!
»Περνάτε αμέσως. Πίσω από ένα παντζούρι καφασωτό δύο διαπεραστικά μάτια γρηάς μεδούσης σάς εξερευνούν ανακριτικώτατα. Ακούεται ένας μυστηριώδης και ανεξήγητος κωδωνισμός, που ο αντίλαλός του χάνεται στο βάθος. Ντριννν!...
– Τι είνε αυτό;
– Τίποτα. Προχωρείτε.
Μια πρόσφατη ανάρτησή μου στο Facebook (βλέπε Σιταράς Θωμάς) για τα «Θαλάσσια Λουτρά Αθηνών», ξεσήκωσε έντονες διαμαρτυρίες επειδή έλλειπε παντελώς το σεξουαλικό στοιχείο. Έτσι, κάποιοι έμειναν στα κρύα του λουτρού... Φαίνεται ότι αυτοί οι κάποιοι αδυνατούν να καταλάβουν ότι σε μια πόλη με έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής, στα περισσότερα σπίτια, οι κάτοικοί της αναγκάζονται να πλένονται στη σκάφη ή να επισκέπτονται τα διάφορα λουτρά. Παρόλα αυτά, αναγκάστηκα να υποσχεθώ δημοσίως ότι οσονούπω έρχονται και τα «Κόκκινα» της Κοκκινιάς. Απολαύστε τα…
Βάλαμε ένα πεντακοσάρικο στην τσέπη κάποιου που ξέρει τα κρυφά της Αθήνας του 1933 κι αυτός μας πήγε στην Κοκκινιά. Ιδού τώρα και η πρωτόγνωρη εμπειρία που ακολούθησε:
«Χτυπάτε την πόρτα συνθηματικά. Ανοίγει. Μια γυναικεία φωνή σάς λέγει.
– Περάστε!
»Περνάτε αμέσως. Πίσω από ένα παντζούρι καφασωτό δύο διαπεραστικά μάτια γρηάς μεδούσης σάς εξερευνούν ανακριτικώτατα. Ακούεται ένας μυστηριώδης και ανεξήγητος κωδωνισμός, που ο αντίλαλός του χάνεται στο βάθος. Ντριννν!...
– Τι είνε αυτό;
– Τίποτα. Προχωρείτε.
»Προχωρείτε, προχωρείτε και τότε... Αλλάχ!
»Παρουσιάζεται ενώπιον των ομμάτων σας, η ιδιοκτήτρια του “ινστιτούτου”. Η πατρόνα! Είνε μια φαλαινοειδής ύπαρξις, τρισγιγαντιαίων διαστάσεων.
– Τι θέλετε;
– Μαντάμ.
– Ορίστε;
– Θέλουμε, ο φίλος μου και εγώ, να περάσουμε μια-δυο ώρες ευχάριστες στο ινστιτούτο σας.
– Πολύ ευχαρίστως. Χαμάμι τούρκικο;
– Ναι.
– Με γυναίκα ή με κορίτσι;
»Ο φίλος μας γελά.
– Τι θα πη αυτό; Με γυναίκα ή με κορίτσι; Γυναίκα και κορίτσι, το ίδιο δεν είνε;
»Παρουσιάζεται ενώπιον των ομμάτων σας, η ιδιοκτήτρια του “ινστιτούτου”. Η πατρόνα! Είνε μια φαλαινοειδής ύπαρξις, τρισγιγαντιαίων διαστάσεων.
– Τι θέλετε;
– Μαντάμ.
– Ορίστε;
– Θέλουμε, ο φίλος μου και εγώ, να περάσουμε μια-δυο ώρες ευχάριστες στο ινστιτούτο σας.
– Πολύ ευχαρίστως. Χαμάμι τούρκικο;
– Ναι.
– Με γυναίκα ή με κορίτσι;
»Ο φίλος μας γελά.
– Τι θα πη αυτό; Με γυναίκα ή με κορίτσι; Γυναίκα και κορίτσι, το ίδιο δεν είνε;
– Καθόλου.
– Και ποια διαφορά υπάρχει;
– Όταν η μασσέζα που θα σας τρίψη είνε γυναίκα, τότε μπορείτε να την μεταχειρισθήτε και να την ευχαριστηθήτε με όποιον τρόπο θέλετε.
– Ενώ, όταν είνε κορίτσι;
– Ω, τότε θα τη γλεντήσετε μόνο σαν κορίτσι, προσέχοντας μήπως την πειράξετε στην αγνότητά της, άλλωστε και να της κάνετε τέτοια πρότασι δε θα δεχθή.
– Έχει καλώς. Κορίτσι!
»Η πατρόνα σάς χαμογελά.
– Σας στέλνω αμέσως δυο κορίτσια. Έχω στο ινστιτούτο μου τα ωραιότερα κορίτσια της Αθήνας. Όλα λάμπουν από ομορφάδα, καθαριότητα και υγεία.
– Αλήθεια;
– Μάλιστα, κύριοι. Σεις εν τω μεταξύ αποσυρθήτε στα καμαρίνια σας και γδυθήτε. Σε λίγο θα σας ανταμώσουν τα κοριτσάκια σας και θα σας οδηγήσουν στο χαμάμι. Ωρεβουάρ!
»Αποχαιρετούμε τη φιλόφρονα μέγαιρα και ο καθένας γδύνεται στο καμαρίνι του, με γλυκό χτυποκάρδι, περιμένων τη θεσπέσια ώρα του τούρκικου λουτρού.
»Ένα σιγαλό περπάτημα.
»Και μπαίνει η μικρούλα που θα σας τρίψη, που θα σας κάνη το έντονο τούρκικο μασσάζ, θα σας ηδονίση και θα σας βυθίση κατόπιν στο μέλι του μωαμεθανικού παραδείσου.
»Την κυττάζετε.
– Και ποια διαφορά υπάρχει;
– Όταν η μασσέζα που θα σας τρίψη είνε γυναίκα, τότε μπορείτε να την μεταχειρισθήτε και να την ευχαριστηθήτε με όποιον τρόπο θέλετε.
– Ενώ, όταν είνε κορίτσι;
– Ω, τότε θα τη γλεντήσετε μόνο σαν κορίτσι, προσέχοντας μήπως την πειράξετε στην αγνότητά της, άλλωστε και να της κάνετε τέτοια πρότασι δε θα δεχθή.
– Έχει καλώς. Κορίτσι!
»Η πατρόνα σάς χαμογελά.
– Σας στέλνω αμέσως δυο κορίτσια. Έχω στο ινστιτούτο μου τα ωραιότερα κορίτσια της Αθήνας. Όλα λάμπουν από ομορφάδα, καθαριότητα και υγεία.
– Αλήθεια;
– Μάλιστα, κύριοι. Σεις εν τω μεταξύ αποσυρθήτε στα καμαρίνια σας και γδυθήτε. Σε λίγο θα σας ανταμώσουν τα κοριτσάκια σας και θα σας οδηγήσουν στο χαμάμι. Ωρεβουάρ!
»Αποχαιρετούμε τη φιλόφρονα μέγαιρα και ο καθένας γδύνεται στο καμαρίνι του, με γλυκό χτυποκάρδι, περιμένων τη θεσπέσια ώρα του τούρκικου λουτρού.
»Ένα σιγαλό περπάτημα.
»Και μπαίνει η μικρούλα που θα σας τρίψη, που θα σας κάνη το έντονο τούρκικο μασσάζ, θα σας ηδονίση και θα σας βυθίση κατόπιν στο μέλι του μωαμεθανικού παραδείσου.
»Την κυττάζετε.
– Τι όμορφη που είσαι!
– Χα! Σας αρέσω, κύριε;
– Πολύ! Πώς σε λένε;
– Αϊσά!
– Είσαι Τουρκοπούλα;
– Ναι, από τη Σμύρνη! Ελάτε!
»Είνε και εκείνη ολόγυμνη, όπως άλλωστε και σεις. Ανάμεσα στα δύο νεανικά σας σώματα δεν εμφυλοχωρεί το παραμικρότερο εμπόδιο, οι δύο σάρκες σας κυματίζουν ελεύθερα, ανατριχιάζουν σαν διπλές σημαίες ηδονής και χαράς...
– Κουκλάκι μου!
– Ελάτε! Δε σας έτριψα ακόμη καλά! Ξαπλώστε λοιπόν και μην κουνιέστε.
– Ωχ, με λώλανες, μπεμπέκα μου. Φτάνει εμένα. Τώρα...
– Τι;
– Θέλω τώρα να σε τρίψω κι’ εγώ. Ήρθε και μένα η σειρά μου. Τι διάβολο! Έλα! Αχ!
– Χα! Σας αρέσω, κύριε;
– Πολύ! Πώς σε λένε;
– Αϊσά!
– Είσαι Τουρκοπούλα;
– Ναι, από τη Σμύρνη! Ελάτε!
»Είνε και εκείνη ολόγυμνη, όπως άλλωστε και σεις. Ανάμεσα στα δύο νεανικά σας σώματα δεν εμφυλοχωρεί το παραμικρότερο εμπόδιο, οι δύο σάρκες σας κυματίζουν ελεύθερα, ανατριχιάζουν σαν διπλές σημαίες ηδονής και χαράς...
– Κουκλάκι μου!
– Ελάτε! Δε σας έτριψα ακόμη καλά! Ξαπλώστε λοιπόν και μην κουνιέστε.
– Ωχ, με λώλανες, μπεμπέκα μου. Φτάνει εμένα. Τώρα...
– Τι;
– Θέλω τώρα να σε τρίψω κι’ εγώ. Ήρθε και μένα η σειρά μου. Τι διάβολο! Έλα! Αχ!
Τι λείο δέρμα που έχης.
– Μη! Από τώρα; Τόσο γρήγορα;
– Το γοργόν και χάριν έχει.
»Τη βουτάτε και το λουτρό τελειώνει, για να αρχίση ο γνωστός ενα-γκαλισμός, ο ατελής εναγκαλισμός μιας παρθένου...»
– Μη! Από τώρα; Τόσο γρήγορα;
– Το γοργόν και χάριν έχει.
»Τη βουτάτε και το λουτρό τελειώνει, για να αρχίση ο γνωστός ενα-γκαλισμός, ο ατελής εναγκαλισμός μιας παρθένου...»
Το ρεπορτάζ είναι παρμένο από την «Χρεωκοπία» (1933)