) δεν έφτιαχναν τυχαία τις φιγούρες τού θεάτρου σκιών. Εκτός απ τα "έργα"τους που μας λένε πολλά για νοοτροπία, τρόπο σκέψης & συμπεριφορές, οι φιγούρες αντέγραφαν και τα αντίστοιχα ντυσίματα ακριβέστατα!Τρανό παράδειγμα η φιγούρα του Σταύρακα, που βέβαια αφορά ένα ψευτόμαγκα, αλλά το ντύσιμο του είναι ακριβές!
"Κουτσαβάκηδες"τους έλεγαν μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Από τότε επεκράτησε το "Μάγκες". Δεν μπορούμε να αναλύσουμε με λεπτομέρειες τους "Κουτσαβάκηδες"γιατί θα έπρεπε να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο! Θα πούμε λοιπόν λίγα για το ιδιαίτερο ντύσιμο τους και την συμπεριφορά τους.
Η ενδυμασία τους ήταν καθορισμένη. Σακάκι μαύρο, κοντό, με μπόλικα κουμπιά στα μανίκια. Παντελόνι "τζογέ", δηλαδή φαρδύ επάνω και πολύ στενό κάτω στους αστραγάλους, με κοφτές τσέπες. Συνήθως ριγέ ή καρώ. Ψηλοτάκουνα στιβάλια (παπούτσια με λάστιχο στα πλάγια, χωρίς κορδόνια) για να μπαινοβγαίνουν εύκολα. Μαύρα ή λουστρίνια που τα άλειφαν με λίπος για να τρίζουν. Φορούσαν ρεπούμπλικα με 2-3 βουλιάγματα ή και κανένα, με δυο δάχτυλα θλίψη ή χλίψη! (μαύρη ταινία-πένθος). Γιλέκο με κρυφή τσέπη (γκαρδιακιά,
της καρδιάς) για το μαχαίρι και κόκκινο πολίτικο ζωνάρι με κρόσια. Οι "δευτεράτζες"δεν φόραγαν καβουράκι, αλλά τραγιάσκα.
Όλοι είχαν φιλντισένια κουμπιά στα στιβάλια τους, όλοι είχαν μελιτζανί μαντήλι όλοι κρατούσαν κομπολόι στο αριστερό χέρι και μαγκούρα από κερασιά στο δεξί. Φορούσαν μόνο το αριστερό μανίκι του σακακιού, αφήνοντας ελεύθερο το δεξί χέρι για τους γνωστούς λόγους. Την άκρη του ζωναριού την άφηναν να σέρνεται κάτω. Όποιος επιθυμούσε καυγά δεν είχε παρά να πατήσει το ζωνάρι.
Σε αντίθεση με όσα πιστεύουν μερικοί, δεν τραβούσαν εύκολα το μαχαίρι τους. Όμως αν το τραβούσαν έπρεπε να ματώσει! Ήταν όλοι ψηλοί και λεπτοί! Πρόσεχαν την σιλουέτα τους! Χοντρός κουτσαβάκης ήταν περίγελος! Πρόσθεταν μια ψευτοελιά με μολύβι στο πρόσωπο τους ή άφηναν λίγες τρίχες για να φαίνεται σαν κρεατοελιά με τρίχες! Τόνιζαν με μολύβι το γύρω των ματιών τους (κάτι σαν το eye-liner!) και το τακούνι στα στιβάλια τους ήταν τόσο ψηλό ώστε να μπορεί από κάτω να περάσει ένα ποντικάκι! Περπατούσαν με ένα παράξενο τρόπο, κάτι που μοιάζει με τον νέγρικο! Σε περίπτωση που ήταν στον δρόμο με γυναίκες -πράγμα σπανιότατο- αυτές περπατούσαν λίγα μέτρα πίσω τους. Ποτέ δίπλα τους! Ζεμπέκικο απαγόρευαν στις γυναίκες να το χορεύουν. Οι κουτσαβάκηδες έκαναν μόνο μια εξαίρεση. Αν η γυναίκα ήταν ιερόδουλος επιτρεπόταν! Τα στέκια τους ήταν κυρίως στου Ψυρρή, στο βατραχονήσι (κοντά στο Παναθηναϊκό στάδιο), στην Κουμουνδούρου, στο Μεταξουργείο αλλά και στον Πειραιά φυσικά!
Η λέξη "μάγκας"που τελικά επικράτησε γι αυτούς δεν είναι ακριβής! Προέρχεται από τη "μάγκα", μικρή ομάδα ληστών.
Για το "κουτσαβάκης"δεν υπάρχει ετοιμολογία. Υπάρχουν πολλές απόψεις. θεωρώ την πιο πιθανή να βγαίνει από το "κουτσά-βαίνω". Άλλοι πάλι, θεωρούν αυτήν την άποψη γελοία! Οι κουτσαβάκηδες μπορεί να ήταν υπόκοσμος, μπορεί και όχι. Τέλος, σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και μπόλικο... χασίσι!
Για το "κουτσαβάκης"δεν υπάρχει ετοιμολογία. Υπάρχουν πολλές απόψεις. θεωρώ την πιο πιθανή να βγαίνει από το "κουτσά-βαίνω". Άλλοι πάλι, θεωρούν αυτήν την άποψη γελοία! Οι κουτσαβάκηδες μπορεί να ήταν υπόκοσμος, μπορεί και όχι. Τέλος, σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και μπόλικο... χασίσι!
Ήδη είπαμε πολλά. Ίσως επανέλθουμε... Κλείνουμε με μερικά στιχάκια τους:
"Βάρα με με το στιλέτο, κι όσο αίμα τρέξει, πιέτο",
"Τα στήθη μου κατάντησαν βασάνων κατοικία, που κατοικούν
οι λέοντες και τ άγρια θηρία, αχ-βαχ" ,
"Μια ξυλιά με καμιτσίκι ειν'αιώνιο ρεζιλίκι"