Επιτέλους ξανάνοιξε. Το πιο ιστορικό κτίριο της πλατείας (γιατί κι άλλα είναι παλιά αλλά αυτό φέρει το φορτίο των ανθρώπων που πέρασαν από εκεί έναν αιώνα) είναι πια φωτεινό. Oι φούρνοι Βενέτης προχώρησαν για πολλούς μια τολμηρή επιλογή αλλά κατ'εμέ δεν είναι και τόσο έτσι. Η Ομόνοια έχει κόσμο, τις καθημερινές μέχρι τ'απόγευμα ασφυκτιά, επιχειρήσεις, υπηρεσίες τριγύρω πάμπολλες κι έτσι εμπορικά είναι εξαιρετικά καλό πόστο. Το μόνο που το μάρκαρε είναι η βραδυνή ερημιά κι ακόμη περισσότερο η βαθειά ριζωμένη πια κακή φήμη, που όχι, δεν είναι τρομακτική, επικίνδυνη η πλατεία και ας μιλάμε πια όσοι την ζούμε την περιοχή κι όχι τα δελτία.
Στα της ανακαίνισης, διατήρήθηκε θα λέγαμε το ύφος της τελευταίας απόπειρας που έριξε ρολά πριν 2 χρόνια. Χρυσές κολώνες, γύψινα στην οροφή ενισχυμένα όμως με εντυπωσιακούς πολυελαίους, ο πρώτος όροφος ατμοσφαιρικότατος με τραπεζοκαθίσματα μοντέρνα ρετρό, στους τοίχους δε, εικόνες της παλιάς Ομόνοιας που εξέφραζαν μια σαφή σχεδιαστική απόφαση να δοθεί σεβασμός στην ιστορία του κτιρίου.
Η διαφοροποίηση αφορά το ισόγειο όπου δεν υπάρχουν τα κλασσικά τραπεζοκαθίσματα του παρελθόντος αλλά μια απλωμένη πραμάτεια σε γυάλινες βιτρίνες με ό,τι μπορείς να βρείς σε ένα φούρνο ζαχαροπλαστείο στην πλήρη του έκταση. Η όλη αίσθηση εκπέμπει πολυτέλεια, τα γλυκά, ψωμιά, άπαντα, τέλεια φωτισμένα έχεις την αίσθηση ότι είσαι σε κοσμηματοπωλείο. Ωραίες λεπτομέρειες πέτρινες στα κομμάτια του αρτοποιείου, με πραγματικούς παλιούς φούρνους και καρότσι με ξύλα να τονίζουν το παραδοσιακό στυλ, η γωνιά με χυμούς και γρήγορα γεύματα πιο ζωηρή και μ'αίσθηση ορθάδικου.
Δυστυχώς οι χαρακτηριστικές σφίγγες δεν υπάρχουν αφού η ιδιοκτησία του κτιρίου τις απέσυρε για λόγους συλλεκτικούς μάλλον, ενώ υπάρχει το ΕΥΤΥΧΕΣ ενδεχόμενο να μπει και η ιστορική ονομασία ΝΕΟΝ μιας και Βενέτηδες υπάρχουν άπειροι, το ΝΕΟΝ όμως αξεπέραστα ένα. Επίσης πρόθεση είναι να μπουν και τραπεζοκαθίσματα και στο απέξω.
Μια πολύ δυνατή και καίρια προσθήκη στην πόλη λοιπόν, είναι νομίζω το ομορφότερο καφε -φούρνο-ζαχαροπλαστείο μακράν στην Αθήνα τόσο που μπορεί να κομπλάρει μέχρι και τουρίστες (οι υπεύθυνοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Ευρώπη, κι ίσως δεν έχουν άδικο μιας και οι φούρνοι έχουν άλλη, μικρότερη, κλίμακα).
Με το καλό και να μην ξανασβήσουν τα φώτα του, έχουν την ψυχή της Ομόνοιας μέσα.
Στα της ανακαίνισης, διατήρήθηκε θα λέγαμε το ύφος της τελευταίας απόπειρας που έριξε ρολά πριν 2 χρόνια. Χρυσές κολώνες, γύψινα στην οροφή ενισχυμένα όμως με εντυπωσιακούς πολυελαίους, ο πρώτος όροφος ατμοσφαιρικότατος με τραπεζοκαθίσματα μοντέρνα ρετρό, στους τοίχους δε, εικόνες της παλιάς Ομόνοιας που εξέφραζαν μια σαφή σχεδιαστική απόφαση να δοθεί σεβασμός στην ιστορία του κτιρίου.
Η διαφοροποίηση αφορά το ισόγειο όπου δεν υπάρχουν τα κλασσικά τραπεζοκαθίσματα του παρελθόντος αλλά μια απλωμένη πραμάτεια σε γυάλινες βιτρίνες με ό,τι μπορείς να βρείς σε ένα φούρνο ζαχαροπλαστείο στην πλήρη του έκταση. Η όλη αίσθηση εκπέμπει πολυτέλεια, τα γλυκά, ψωμιά, άπαντα, τέλεια φωτισμένα έχεις την αίσθηση ότι είσαι σε κοσμηματοπωλείο. Ωραίες λεπτομέρειες πέτρινες στα κομμάτια του αρτοποιείου, με πραγματικούς παλιούς φούρνους και καρότσι με ξύλα να τονίζουν το παραδοσιακό στυλ, η γωνιά με χυμούς και γρήγορα γεύματα πιο ζωηρή και μ'αίσθηση ορθάδικου.
Δυστυχώς οι χαρακτηριστικές σφίγγες δεν υπάρχουν αφού η ιδιοκτησία του κτιρίου τις απέσυρε για λόγους συλλεκτικούς μάλλον, ενώ υπάρχει το ΕΥΤΥΧΕΣ ενδεχόμενο να μπει και η ιστορική ονομασία ΝΕΟΝ μιας και Βενέτηδες υπάρχουν άπειροι, το ΝΕΟΝ όμως αξεπέραστα ένα. Επίσης πρόθεση είναι να μπουν και τραπεζοκαθίσματα και στο απέξω.
Μια πολύ δυνατή και καίρια προσθήκη στην πόλη λοιπόν, είναι νομίζω το ομορφότερο καφε -φούρνο-ζαχαροπλαστείο μακράν στην Αθήνα τόσο που μπορεί να κομπλάρει μέχρι και τουρίστες (οι υπεύθυνοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Ευρώπη, κι ίσως δεν έχουν άδικο μιας και οι φούρνοι έχουν άλλη, μικρότερη, κλίμακα).
Με το καλό και να μην ξανασβήσουν τα φώτα του, έχουν την ψυχή της Ομόνοιας μέσα.