vatolakkiotis
Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό
Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά
Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν΄ η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί
Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ΄ έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ΄ στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί
Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 63 ετών, «χτυπημένος» από τον καρκίνο, ο ποιητής και στιχουργός 'Αλκης Αλκαίος.
Στην πατρίδα του στην...
Στην πατρίδα του στην...
Πάργα (γεννήθηκε στα ελληνοαλβανικά σύνορα αλλά πολιτικογραφήθηκε κάτοικος Πάργας) θα γίνει αύριο η κηδεία του σπουδαίου ποιητή και στιχουργού, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Βαγγέλης Λιάρος.
Για πρώτη φορά η υπογραφή του εντοπίζεται σε ένα μικρό δοκίμιο για τον ποιητή Κ.Γ.Καρυωτάκη που κυκλοφόρησε το 1967. Το 1983 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΤ.ΝΕ.Μ του Θάνου Μικρούτσικου το βιβλίο του «Εμπάργκο - Ποιήματα», απ' όπου και το εμβληματικό ποίημα «Πρωινό τσιγάρο», αφιερωμένο στη μνήμη του Μάνου Λοΐζου. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η γνωριμία του με τον Θάνο Μικρούτσικο που οδήγησε σε ιστορικές στιγμές του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού με σημαντικές δισκογραφικές δουλειές, όπως το Εμπάργκο (1982) και Στου Αιώνα Την Παράγκα (1996).
Την υπογραφή του βρίσκουμε επίσης σε δίσκους του Νότη Μαυρουδή, του Σωκράτη Μάλαμα, του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, του Χρήστου Θηβαίου, του Μίλτου Πασχαλίδη, του Μάριου Τόκα κ.ά.Μερικά από τα πιο γνωστά του τραγούδια είναι η «Ρόζα», «Ερωτικό (Με μια πιρόγα), «Να γράφεις , να τηλεφωνείς», «Θέατρο Σκιών», «Πάντα γελαστοί» και άλλα.
Έζησε μακριά από τη δημοσιότητα και τις δημόσιες εμφανίσεις. Θεωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές του ελληνικού τραγουδιού, εξαρχής αποδεικνύοντας ένα υψηλό επίπεδο γραφής, ωστόσο παραμένοντας σχετικά ολιγογράφος.
Ακολουθεί βίντεο με τον Θάνο Μικρούτσικο να μιλάει για τον Άλκη Αλκαίο, σε εκδήλωση στον ΙΑΝΟ.
Για πρώτη φορά η υπογραφή του εντοπίζεται σε ένα μικρό δοκίμιο για τον ποιητή Κ.Γ.Καρυωτάκη που κυκλοφόρησε το 1967. Το 1983 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΤ.ΝΕ.Μ του Θάνου Μικρούτσικου το βιβλίο του «Εμπάργκο - Ποιήματα», απ' όπου και το εμβληματικό ποίημα «Πρωινό τσιγάρο», αφιερωμένο στη μνήμη του Μάνου Λοΐζου. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η γνωριμία του με τον Θάνο Μικρούτσικο που οδήγησε σε ιστορικές στιγμές του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού με σημαντικές δισκογραφικές δουλειές, όπως το Εμπάργκο (1982) και Στου Αιώνα Την Παράγκα (1996).
Την υπογραφή του βρίσκουμε επίσης σε δίσκους του Νότη Μαυρουδή, του Σωκράτη Μάλαμα, του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, του Χρήστου Θηβαίου, του Μίλτου Πασχαλίδη, του Μάριου Τόκα κ.ά.Μερικά από τα πιο γνωστά του τραγούδια είναι η «Ρόζα», «Ερωτικό (Με μια πιρόγα), «Να γράφεις , να τηλεφωνείς», «Θέατρο Σκιών», «Πάντα γελαστοί» και άλλα.
Έζησε μακριά από τη δημοσιότητα και τις δημόσιες εμφανίσεις. Θεωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές του ελληνικού τραγουδιού, εξαρχής αποδεικνύοντας ένα υψηλό επίπεδο γραφής, ωστόσο παραμένοντας σχετικά ολιγογράφος.
Ακολουθεί βίντεο με τον Θάνο Μικρούτσικο να μιλάει για τον Άλκη Αλκαίο, σε εκδήλωση στον ΙΑΝΟ.
Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό
Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά
Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν΄ η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί
Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ΄ έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ΄ στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί