Ποιό μενού ποιός κατάλογος...το μαγέρικο είχε την δική του αίγλη.
Ερχότανε o σερβιτόρος σάρωνε το νάϋλον πολύχρωμο
τραπεζομάντηλο με την πετσέτα που κρατούσε για πολλές χρήσεις
σου έστρωνε το χαρτί λεπτό σαν τσιγαρόχαρτο για οικονομία σου άφηνε
την ψωμιέρα με το μπόλικο ψωμί έβαζε το λαδόξυδο και τις αλατοπιπεριέρες
και...." ...τι θα φάμε σήμερα....έχουμε σουτζουκάκια σμυρνέϊκα...γιουβαρλάκια
(σαν γατοκέφαλα)...παστίτσιο...φασουλάδα...ψητό κατσαρόλας...βακαλέο
τηγανιτό με σκορδαλιά..."
Με δύο πιάτα από ολίγα για οικονομία διπλό ψωμί για βούτες
και ένα κατρούτσο ήσουνα άρχοντας.
"...λογαριασμό παρακαλώ..."
"....έχουμε και λέμε..."και έγραφε με το μολύβι που είχε μόνιμη θέση
στο αυτί του πάνω στο πολυμεταχειρισμένο μπλοκάκι του.
Αυτό που σου άρεσε επίσης ήταν η μυρουδιά γενικά στο μαγαζί...
η εικόνα του μάγερα που μέσα από τους ατμούς τον έβλεπες
να τσακώνεται με τις κατσαρόλες.
Το μαγέρικο είχε και υπόγειο όπου έβαζαν τις προμήθειες αλλά το χρησιμοποιούσαν και για να καθαρίζουν τα κρεμμύδια...τις πατάτες.
Το έργο αυτό θα το είχε συγγενικό πρόσωπο του ιδιοκτήτη που μπορεί να ήταν
και δύο δηλαδή συνεταιράκια με τον ένα στις κατσαρόλες και τον άλλο
στο σερβίρισμα.
Το ντεκόρ στο μαγέρικο σε μάγευε....τα βαρέλια φυσικά τραβούσαν πρώτα
την προσοχή σου ....
οι παλιές κορνίζες με βαρελόφρονες μπεκρήδες....με τον πωλών τοις μετρητοίς...τον μαυροπίνακα που έγραφαν με κιμωλία τον αριθμό τραπεζιού και τα κατρούτσα και τις μισές που πήγαιναν στα τραπέζια για να βρίσκουν άκρη.
πίσω στα παλιά