Αναμνήσεις από κρέμα παγωτό και τραγανό μπισκότο

Η εγγονή της Ελισάβετ Μοσχοπούλου, εργάτριας στο εργοστάσιο της ΕΒΓΑ, θυμάται να γεύεται πρώτη το τραγανό μπισκότο από τα σπασμένα χωνάκια που της έφερνε στο σπίτι η γιαγιά.

«Η γιαγιά μου, με τη μητέρα μου και τα υπόλοιπα πέντε παιδιά της, ήρθε στην Αθήνα απ’ τον Πύργο Ηλείας αμέσως μετά το τέλος του πολέμου το ’45. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στο Μοσχάτο και το τότε ήταν που η γιαγιά άρχισε να δουλεύει στο εργοστάσιο της ΕΒΓΑ, στον Βοτανικό. Τότε ήταν φυσικό να πηγαινοέρχεται με τα πόδια, όμως ακόμα και όταν μετακόμισε στο Περιστέρι έκανε τη διαδρομή από το σπίτι στη δουλεία και πίσω και πάλι με τα πόδια.

Η γιαγιά γυρνούσε μετά τη δουλειά φορτωμένη με μια πάνινη τσάντα και μέσα είχε τα σπασμένα χωνάκια από τους πύραυλους και το θρυμματισμένο μπισκότο από το παγωτό σάντουιτς. Αυτό γίνονταν κυρίως τέλη Φλεβάρη με αρχές Μάρτη, καθώς το πρώτο μας παγωτό το τρώγαμε την 25η Μαρτίου και ως εκ τούτου, μέχρι τότε θα έπρεπε να έχουν βγει στο εμπόριο.» Την ρωτάω τι γεύση της έχει αφήσει αυτή η ανάμνηση και το πρόσωπό της φωτίζεται.

«Δε φαντάζεσαι με τι λαχτάρα το περιμέναμε. Περιμέναμε με αγωνία να σχολάσει και η αδερφή μου κι εγώ τρέχαμε και της παίρναμε την τσάντα, γιατί ξέραμε τι είχε μέσα και τα τρώγαμε. Τότε το παγωτό δεν ήταν όπως είναι σήμερα. Το μπισκότο ήταν τραγανό, καμία σχέση με το πόσο μαλακό, σχεδόν μουλιασμένο είναι τώρα. Η κρέμα, είχε άλλη υφή, ήταν πιο παχιά και πιο γευστική. Και το ξυλάκι της ΕΒΓΑ, που έβγαζε τότε ξυλάκι μόνο κρέμα, σκέτο, χωρίς την επικάλυψη σοκολάτας και ο πύραυλος, ήταν απίστευτα. Όπως σου είπα, το πρώτο μας παγωτό το τρώγαμε μετά την παρέλαση, από την ΕΒΓΑ της γειτονιάς.

Η γιαγιά μου δούλευε στην ΕΒΓΑ μέχρι να βγει στη σύνταξη. Κάπου εκεί σταμάτησα να γεύομαι σκέτο το μπισκότο απ’ το χωνάκι στη μέση του Φλεβάρη. Η γιαγιά Ελισάβετ όμως, δε σταμάτησε ποτέ να κάνει ποδαρόδρομους καθώς της είχε μείνει η συνήθεια. Έφτασε τα 99. Επειδή έχω τ’ όνομα της και περπατάω πολύ λένε ότι της έχω μοιάσει. Ήταν μια πολύ καλή γιαγιά και στο μυαλό μου την είχα συνδυάσει πάντα με το παγωτό.».