Μισθωτοί και συνταξιούχοι θα έχαναν ένα σηµαντικό
κοµµάτι της αγοραστικής τους δύναµης και
θα αγόραζαν ακριβότερα προϊόντα και υπηρεσίες
της Δήμητρας Σκούφου, του Πέτρου Πιτσίνη, από τα "Νέα"
Εκτίναξη του ήδη υπέρογκου δηµόσιου χρέους, δραµατική υποτίµηση της αγοραστικής δύναµης των ελληνικών νοικοκυριών και του επιπέδου διαβίωσής τους, κατακόρυφη αύξηση των τιµών των εµπορευµάτων, άνοδος των επιτοκίων σε εφιαλτικά επίπεδα που επικρατούσαν στο παρελθόν και ουσιαστικά απαγόρευαν τον δανεισµό και φτώχεια.
Αυτές είναι σε γενικές γραµµές οι επιπτώσεις που θα προκαλούσε η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχµή – σενάριο που δεν προβλέπεται σε επίπεδο θεσµών Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά διακινείται από κύκλους εντός και εκτός Ελλάδας όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό. Η Ελλάδα µαζί µε τη δραχµή θα επέστρεφε 50 χρόνια πίσω θυµίζοντας άλλες εποχές χωρίς να υπολογίζεται ένα ντόµινο άλλων δυσµενών εξελίξεων που θα προκαλούνταν στο τραπεζικό σύστηµα και θα καταδίκαζαν τη χώρα σε υπανάπτυξη. Μια χώρα αποκλεισµένη από τις διεθνείς αγορές χρήµατος και τους ευρωπαϊκούς θεσµούς – που σήµερα παρά την κρίση εξακολουθεί να χρηµατοδοτείται έστω και µέσω του µηχανισµού διεθνούς βοήθειας – θα ήταν η εικόνα της Ελλάδας. Ακόµη και το επιχείρηµατης βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας που προβάλλεται από τους κύκλους αυτούς δεν ευσταθεί για το ελληνικό µοντέλο, αφού σε µεγάλο βαθµό η βιοµηχανική παραγωγή στηρίζεται σε πρώτες ύλες που εισάγονται (άρα θα ήταν ακριβότερες) και µόνο το φθηνό εργατικό δυναµικό δεν αρκεί για την ανάπτυξη. Οφέλη θα υπήρχαν στον τουρισµό, όµως σε µια χώρα που θα θύµιζε έναν πολύ φθηνό προορισµό και όχι µία χώρα ευρωπαϊκού επιπέδου.
Αυτές είναι σε γενικές γραµµές οι επιπτώσεις που θα προκαλούσε η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχµή – σενάριο που δεν προβλέπεται σε επίπεδο θεσµών Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά διακινείται από κύκλους εντός και εκτός Ελλάδας όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό. Η Ελλάδα µαζί µε τη δραχµή θα επέστρεφε 50 χρόνια πίσω θυµίζοντας άλλες εποχές χωρίς να υπολογίζεται ένα ντόµινο άλλων δυσµενών εξελίξεων που θα προκαλούνταν στο τραπεζικό σύστηµα και θα καταδίκαζαν τη χώρα σε υπανάπτυξη. Μια χώρα αποκλεισµένη από τις διεθνείς αγορές χρήµατος και τους ευρωπαϊκούς θεσµούς – που σήµερα παρά την κρίση εξακολουθεί να χρηµατοδοτείται έστω και µέσω του µηχανισµού διεθνούς βοήθειας – θα ήταν η εικόνα της Ελλάδας. Ακόµη και το επιχείρηµατης βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας που προβάλλεται από τους κύκλους αυτούς δεν ευσταθεί για το ελληνικό µοντέλο, αφού σε µεγάλο βαθµό η βιοµηχανική παραγωγή στηρίζεται σε πρώτες ύλες που εισάγονται (άρα θα ήταν ακριβότερες) και µόνο το φθηνό εργατικό δυναµικό δεν αρκεί για την ανάπτυξη. Οφέλη θα υπήρχαν στον τουρισµό, όµως σε µια χώρα που θα θύµιζε έναν πολύ φθηνό προορισµό και όχι µία χώρα ευρωπαϊκού επιπέδου.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ. Σε κάθε περίπτωση το ερώτηµα στο οποίο πρέπει αµέσως να δοθεί απάντηση είναι το εξής: την επόµενη µέρα της εξόδου από το ευρώ, της υποτίµησης της δραχµής και της παύσης πληρωµής (ολικής ή µερικής) του δηµόσιου εξωτερικού χρέους, πώς θα χρηµατοδοτούνταν το σηµερινό επίπεδο διαβίωσης (µισθοί, συντάξεις κ.λπ.) καιη ελληνική αγορά (δανεισµός κ.λπ.) όταν είναι γνωστό ότι σε µεγάλο βαθµό σήµερα λόγω των υψηλών ελλειµµάτων του ∆ηµοσίου η κάλυψη των µισθολογικών δαπανών γίνεται µε δανεισµό από το εξωτερικό, ενώ η χρηµατοδότηση των επιχειρήσεων προέρχεται από τις τράπεζες που έχουν πρόσβαση στις διεθνείς χρηµαταγορές.
ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ. Η επιστροφή στη δραχµή µε ταυτόχρονη υποτίµηση του νοµίσµατος (ας υποθέσουµε κατά 50%) θα σηµαίνει ότι για την αγορά προϊόντος αξίας 1 ευρώ οι Ελληνες θα πρέπει να πληρώνουν 511,125 δραχµές αντί για 340,75 δραχµές που είναι η κλειδωµένη ισοτιµία µε την οποία η χώρα µπήκε στο ευρώ το 2001. Πιο απλά θα αγοράζουν ακριβότερα το ευρώ κι έτσι όλα τα προϊόντα που αποτιµώνται σε αυτό.
Επιστροφή στη δραχµή σηµαίνει µεγάλη αύξηση των τιµών µέσα σε µια νύχτα και αυτό γιατί η Eλλάδα εισάγει το µεγαλύτερο µέρος όσων καταναλώνει, τόσο καταναλωτικά προϊόντα (τροφή,ρούχα, ηλεκτρικές - ηλεκτρονικές συσκευές, αυτοκίνητα κ.ά.) όσο και πρώτες ύλες και µηχανολογικό εξοπλισµό για την εγχώρια παραγωγή. Αρα, οι αρνητικές επιδράσεις θα επηρέαζαν όλο το φάσµα της παραγωγής.
Επιστροφή στη δραχµή σηµαίνει µεγάλη αύξηση των τιµών µέσα σε µια νύχτα και αυτό γιατί η Eλλάδα εισάγει το µεγαλύτερο µέρος όσων καταναλώνει, τόσο καταναλωτικά προϊόντα (τροφή,ρούχα, ηλεκτρικές - ηλεκτρονικές συσκευές, αυτοκίνητα κ.ά.) όσο και πρώτες ύλες και µηχανολογικό εξοπλισµό για την εγχώρια παραγωγή. Αρα, οι αρνητικές επιδράσεις θα επηρέαζαν όλο το φάσµα της παραγωγής.
ΕΞΑΡΤΗΣΗ. Σύµφωνα µε εκπροσώπους της αγοράς η λειτουργία της ελληνικής οικονοµίας είναι εξαρτηµένη κατά 70% από εισαγωγές. Η επιστροφή στη δραχµή θα έκανε για τους έλληνες εισαγωγείς ακριβότερες τις συναλλαγές καθώς όλες θα γίνονταν σε ένα άλλο νόµισµα ισχυρότερο της δραχµής µε ισοτιµίες που καθηµερινά θα αλλάζουν, µε ακριβότερο τραπεζικό δανεισµό για τους ίδιους .
Αυτόµατες θα ήταν και οι αυξήσεις στο λιανεµπόριο, τόσο για τα εισαγόµενα είδη όσο και για τα ελληνικά, που σε µεγάλο βαθµό χρησιµοποιούν εισαγόµενες πρώτες ύλες. Το αποτέλεσµα στο εισόδηµα µισθωτών και συνταξιούχων θα ήταν ότι θα έχαναν ένα σηµαντικό κοµµάτι της αγοραστικής τους δύναµης καθώς µε ίδια χρήµατα στην τσέπη, προ επιστροφής στη δραχµή και υποτίµησης, θα ήταν αναγκασµένοι να αγοράζουν ακριβότερα προϊόντα και υπηρεσίες.
ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Οι συνέπειες θα ήταν ολέθριες και στον τραπεζικό τοµέα. Η κεφαλαιακή δοµή των εγχώριων τραπεζών θα αντιµετώπιζε προβλήµατα, θα υπήρχαν σηµαντικές εκροές καταθέσεων, κατακόρυφη αύξηση των επισφαλειών από αδυναµία καταναλωτών να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, εσωστρέφεια και καµία αξιοπιστία στις διεθνείς αγορές χρήµατος.
Επιπλέον η κατάσταση αυτή θα οδηγούσε σε παύση των χρηµατοδοτήσεων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά, και ραγδαία αύξηση των επιτοκίων.
Αυτόµατες θα ήταν και οι αυξήσεις στο λιανεµπόριο, τόσο για τα εισαγόµενα είδη όσο και για τα ελληνικά, που σε µεγάλο βαθµό χρησιµοποιούν εισαγόµενες πρώτες ύλες. Το αποτέλεσµα στο εισόδηµα µισθωτών και συνταξιούχων θα ήταν ότι θα έχαναν ένα σηµαντικό κοµµάτι της αγοραστικής τους δύναµης καθώς µε ίδια χρήµατα στην τσέπη, προ επιστροφής στη δραχµή και υποτίµησης, θα ήταν αναγκασµένοι να αγοράζουν ακριβότερα προϊόντα και υπηρεσίες.
ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Οι συνέπειες θα ήταν ολέθριες και στον τραπεζικό τοµέα. Η κεφαλαιακή δοµή των εγχώριων τραπεζών θα αντιµετώπιζε προβλήµατα, θα υπήρχαν σηµαντικές εκροές καταθέσεων, κατακόρυφη αύξηση των επισφαλειών από αδυναµία καταναλωτών να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, εσωστρέφεια και καµία αξιοπιστία στις διεθνείς αγορές χρήµατος.
Επιπλέον η κατάσταση αυτή θα οδηγούσε σε παύση των χρηµατοδοτήσεων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά, και ραγδαία αύξηση των επιτοκίων.
Αύξηση των τιµών µέσα σε µια νύχτα, αφού εισάγουµε
το µεγαλύτερο µέρος όσων καταναλώνουµε.
Ο εφιάλτης
Τρισέλιδο αφιέρωµα στο «φάντασµα της δραχµής» φιλοξενεί η ιταλική εφηµερίδα «Λα Ρεπούµπλικα».
«Εχει περισσότερα από 3.000 χρόνια ζωής. Βγήκε στη σύνταξη πριν από εννέα χρόνια. ολοι πίστευαν ότι δεν θα άκουγαν ξανά γι’ αυτήν. Κι όµως, το φάντασµα της δραχµής, του πιο παλιού νοµίσµατος της Ευρώπης, προβάλλει από το παρελθόν», σηµειώνει η ιταλική εφηµερίδα. «Η τελευταία Κασσάνδρα ξεπρόβαλε από τις Βρυξέλλες.
Εχει ελληνικό διαβατήριο, µακρύ πρόσωπο και το ωραίο χαµόγελο της Μαρίας ∆αµανάκη», αναφέρεται στο δηµοσίευµα σχετικά µε τη δήλωση-έκκληση της ελληνίδας επιτρόπου για την αλιεία, η οποία έπεσε σαν βόµβα στην Αθήνα.
Τα χαµηλά επιτόκια θα αποτελούν παρελθόν
«Εµφραγµα» στις καταθέσεις και εφιαλτικά επιτόκια στα δάνεια φέρνει η επιστροφή στη δραχµή. Στο κοµµάτι των καταθέσεων, όλα θα εξαρτηθούν από τον τρόπο µε τον οποίο θα γίνει η µετάβαση. αν προηγηθεί στάση πληρωµών και χρεοκοπία τραπεζών, κανείς δεν µπορεί να προβλέψει τι θα γίνει µε τα χρήµατα που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασµούς. ακόµη όµως και στην περίπτωση συντεταγµένης µετάβασης είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει µια αρχική περίοδος «εµφράγµατος» στις συναλλαγές. Όσο για τα δάνεια, µπορεί το κεφάλαιο να µετατραπεί από ευρώ σε δραχµές, τα χαµηλά επιτόκια όµως στα οποία έχουµε συνηθίσει θα αποτελέσουν παρελθόν. ∆εν αποκλείεται τα επιτόκια στα στεγαστικά δάνεια να εκτιναχθούν στο 20% και στα καταναλωτικά πάνω από το 25%, τινάζοντας στον αέρα τον προϋπολογισµό των δανειοληπτών.
«Εµφραγµα» στις καταθέσεις και εφιαλτικά επιτόκια στα δάνεια φέρνει η επιστροφή στη δραχµή. Στο κοµµάτι των καταθέσεων, όλα θα εξαρτηθούν από τον τρόπο µε τον οποίο θα γίνει η µετάβαση. αν προηγηθεί στάση πληρωµών και χρεοκοπία τραπεζών, κανείς δεν µπορεί να προβλέψει τι θα γίνει µε τα χρήµατα που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασµούς. ακόµη όµως και στην περίπτωση συντεταγµένης µετάβασης είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει µια αρχική περίοδος «εµφράγµατος» στις συναλλαγές. Όσο για τα δάνεια, µπορεί το κεφάλαιο να µετατραπεί από ευρώ σε δραχµές, τα χαµηλά επιτόκια όµως στα οποία έχουµε συνηθίσει θα αποτελέσουν παρελθόν. ∆εν αποκλείεται τα επιτόκια στα στεγαστικά δάνεια να εκτιναχθούν στο 20% και στα καταναλωτικά πάνω από το 25%, τινάζοντας στον αέρα τον προϋπολογισµό των δανειοληπτών.