Και μετά;
Σύνολο 18 χρόνια. Κάνουμε τους υπολογισμούς 24-18=6
Ότι προλάβεις από ξεγνοιασιά πρόλαβες! Και αυτά τα 6 όμως πόσο γρήγορα περνούν. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Ακόμα και τότε κουράζεσαι. Τον 1ο χρόνο κοιμάσαι, τρως, γκρινιάζεις. Τον 2ο ξεκινάς σιγά-σιγά να πατάς στα πόδια σου, πέφτεις και ξανασηκώνεσαι. Βγάζεις και καμιά λεξούλα μετά βασάνων και κόπων. Όταν δε σε καταλαβαίνουν γιατί ακόμα τα λες κάπως περίεργα αρχίζουν τα νεύρα, τα τεντώματα, η υπερένταση. Παρόλο αυτά το ξεπερνάς και φτάνεις στον 3ο σου χρόνο. Τώρα σε ζουλάνε και σε ενοχλούν περισσότερο γιατί είσαι πια γλυκούλης και αρέσει στους άλλους. Το ξεπερνάς γιατί πια τα δώρα έχουν νόημα. Στον 4ο χρόνο τώρα. Ήδη έχει αρχίσει η τράμπα μεταξύ μαμάς-γιαγιάς κ.τ.λ. Και δεν λέω τους αγαπάς πολύ τους παππούδες αλλά δεν ξέρουν να παίζουν ορισμένες φορές, βαριούνται! Τελικά σε καλούν στην κουζίνα να μαγειρέψετε και καλά μαζί. Στην αρχή ενθουσιάζεσαι, αλλά πόσο να μαγειρέψεις πια; Όσο περνάει ο καιρός η τράμπα μεγαλώνει μπορεί δηλαδή να βρεθείς και σε καμιά γειτόνισσα που έχει ένα παιδάκι μεγαλύτερο από εσένα που χαίρεται να σου τραβάει τα μάγουλα. Έρχεται ο 5ος, ο 6ος ο παιδικός σταθμός, τα προ-νήπια, τα νήπια. Δεν σε αφήνουν σε χλωρό κλαρί. Και μετά το δημοτικό, το γυμνάσιο-λύκειο, το πανεπιστήμιο….
Εκεί λοιπόν που αρχίζεις να ξέρεις τι θες και τι όχι. Τι αγαπάς και τι μισείς… ήρθαν τα 24 και δεν έχεις λεφτά ούτε για καφέ! Ήρθε η ώρα της ανεξαρτησίας αλλά πως;
Σύνολο 18 χρόνια. Κάνουμε τους υπολογισμούς 24-18=6
Ότι προλάβεις από ξεγνοιασιά πρόλαβες! Και αυτά τα 6 όμως πόσο γρήγορα περνούν. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Ακόμα και τότε κουράζεσαι. Τον 1ο χρόνο κοιμάσαι, τρως, γκρινιάζεις. Τον 2ο ξεκινάς σιγά-σιγά να πατάς στα πόδια σου, πέφτεις και ξανασηκώνεσαι. Βγάζεις και καμιά λεξούλα μετά βασάνων και κόπων. Όταν δε σε καταλαβαίνουν γιατί ακόμα τα λες κάπως περίεργα αρχίζουν τα νεύρα, τα τεντώματα, η υπερένταση. Παρόλο αυτά το ξεπερνάς και φτάνεις στον 3ο σου χρόνο. Τώρα σε ζουλάνε και σε ενοχλούν περισσότερο γιατί είσαι πια γλυκούλης και αρέσει στους άλλους. Το ξεπερνάς γιατί πια τα δώρα έχουν νόημα. Στον 4ο χρόνο τώρα. Ήδη έχει αρχίσει η τράμπα μεταξύ μαμάς-γιαγιάς κ.τ.λ. Και δεν λέω τους αγαπάς πολύ τους παππούδες αλλά δεν ξέρουν να παίζουν ορισμένες φορές, βαριούνται! Τελικά σε καλούν στην κουζίνα να μαγειρέψετε και καλά μαζί. Στην αρχή ενθουσιάζεσαι, αλλά πόσο να μαγειρέψεις πια; Όσο περνάει ο καιρός η τράμπα μεγαλώνει μπορεί δηλαδή να βρεθείς και σε καμιά γειτόνισσα που έχει ένα παιδάκι μεγαλύτερο από εσένα που χαίρεται να σου τραβάει τα μάγουλα. Έρχεται ο 5ος, ο 6ος ο παιδικός σταθμός, τα προ-νήπια, τα νήπια. Δεν σε αφήνουν σε χλωρό κλαρί. Και μετά το δημοτικό, το γυμνάσιο-λύκειο, το πανεπιστήμιο….
Εκεί λοιπόν που αρχίζεις να ξέρεις τι θες και τι όχι. Τι αγαπάς και τι μισείς… ήρθαν τα 24 και δεν έχεις λεφτά ούτε για καφέ! Ήρθε η ώρα της ανεξαρτησίας αλλά πως;