Όλες αυτές τις ημέρες με την απεργία των παπαγαλακίων των ΜΜΕ λόγω
"συμπαράστασης" στους συναδέλφους των στην ΕΡΤ όχι λόγω αγάπης φυσικά
αφού μια ζωή τους λοιδορούσαν ως Κρατικοδίαιτους....αλλά λόγω φόβου
υπερπληθώρας εργατικών χεριών με ότι αυτό σημαίνει ....θυμήθηκα τα παλιά
χρόνια.
Στην γειτονιά όποιος ήθελε να διαβάσει εφημερίδα πήγαινε στο καφενείο
να πιεί ένα καφέ και να διαβάσει τα νέα.
Έπρεπε να είχε υπομονή όμως να έρθει η σειρά του....
Η εφημερίδα από την χρήση γινότανε τσιγαρόχαρτο....την επομένη ήταν παλιά
αλλά δεν πετιότανε...ο καφετζής την τεμάχιζε και την κάρφωνε στο καρφί
της αλά Τούρκα τουαλέτας του καταστήματος.
Έτσι έπαιρνες εκδίκηση από τον Πολιτικό που δεν συμπαθούσες....διάλεγες
το κομμάτι με την φωτογραφία του...για τα περαιτέρω.
Η ενημέρωση ήταν και διαγειτονική το απόγευμα έξω στο πεζοδρόμιο.
Μαζευόντουσαν οι "δημοσιογράφοι" και ενημερώνανε....γνωστά ονόματα
στην γειτονιά....η κυρά Βαγγελιώ...η κυρά Αλεξάνδρα....έγκυρες γλώσσες.
Τα τοπικά νέα μέσα σε λίγα λεπτά....
Τσακώθηκε με τον άντρα της η τάδε....τον έπιασε στα πράσα η άλλη....
Όταν βράδιαζε γυρνούσαν από το καφενείο οι άντρες ενημερωμένοι
από την εφημερίδα....
"....έγινε έγκλημα ...."
"...τι λές...αλήθεια;"
"...ναι σου λέω το πήρε και η εφημερίδα..."
πίσω στα παλιά