Από τις περισσότερες από 30 της δεκαετίας του '80, λειτουργούν σήμερα μόλις τέσσερις τέτοιες αίθουσες στην Αθήνα που αντιμετωπίζουν πανίσχυρο ανταγωνισμό από το Διαδίκτυο, την αγορά του DVD και τα συνδρομητικά κανάλια.

Σε πείσμα πάντως των μοντέρνων καιρών της οικιακής σεξουαλικής ψυχαγωγίας, οι φανατικοί της μεγάλης οθόνης στηρίζουν τις αίθουσες ταινιών σεξ που τείνουν να μετατραπούν σε είδος υπό εξαφάνιση.

Οι «τελευταίοι των Μοϊκανών» είναι: το «Αβέρωφ», στην οδό Λυκούργου, απέναντι από τον παλιό «Λαμπρόπουλο». Το σινεμά λειτούργησε για πρώτη φορά ως οικογενειακός κινηματογράφος, στα τέλη της δεκαετίας του ΄50. Τα δημοσιεύματα της εποχής έκαναν λόγο για ανθρώπους από τον Κολωνό, το Θησείο και τα Εξάρχεια που έσπευδαν για να παρακολουθήσουν ξένες ταινίες δράσης. Ηταν η εποχή του λεγόμενου «λαϊκού» σινεμά. Εδώ και πολλά χρόνια, ο συγκεκριμένος κινηματογράφος προβάλλει ερωτικού περιεχομένου ταινίες με εισιτήριο 4,5 ευρώ.

Οπως και στους άλλους κινηματογράφους του είδους, η διανομή έχει τους δικούς της, διαφορετικούς από τις άλλες αίθουσες, κανόνες. Προβάλλονται τρεις ταινίες των δύο ωρών την ημέρα, οι οποίες αλλάζουν τρεις φορές την εβδομάδα. Η ανθρωπογεωγραφία της σημερινής πελατείας έχει απ' όλα. Νέους, μεσήλικους, ηλικιωμένους, στρέιτ, γκέι, μετανάστες, λίγα ζευγάρια, τραβεστί και όσους ψάχνουν για πληρωμένο σεξ.

Το «Κοσμοπολίτ» στον μικρό πεζόδρομο της οδού Μ. Κοτοπούλη, πίσω από τη πλατεία Ομονοίας, είναι αίθουσα του μεσοπολέμου.

Το «Αθηναϊκόν», πίσω από το δημαρχείο του Δήμου Αθηναίων στην πλατεία Κοτζιά, κατασκευάστηκε τη δεκαετία του ΄80 και πήρε το όνομά του από το γειτονικό, ομώνυμο σινεμά της οδού Κλεισθένους που έπαψε να λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια. Το κάπως πιο συνοικιακό «Ορφέο» βρίσκεται στην πλατεία Αττικής.

Ολες οι παραπάνω αίθουσες λειτουργούν από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια υπήρχε και το αρ ντεκό «Σταρ» της οδού Αγίου Κωνσταντίνου με τα χαρακτηριστικά, κόκκινα μεγάλα γράμματα της επιγραφής που απείχε λίγα μόλις μέτρα από το θαυμάσιο νεοκλασικό κτίριο του Εθνικού Θεάτρου.

Πίσω στις «καλές» εποχές, υπήρχε το «Εσπέρια» στην Αχαρνών, η «Λίνα» πίσω από τη σημερινή ΓΑΔΑ, η «Αλάσκα» της Πατησίων, ο «Αρίων», αλλά και το «Ελίτ» των 2.000 εισιτηρίων την ημέρα στην οδό Πειραιώς, όπου σύχναζαν ολόκληρα πούλμαν από την επαρχία. Το «Ομόνοια» βρισκόταν επί της πλατείας, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται πολυκατάστημα καλλυντικών γνωστής αλυσίδας. Το ισόγειο ήταν σινεμά και οι υπόλοιποι όροφοι ξενοδοχείο.

Η αίθουσα ήταν η μεγαλύτερη της εποχής. Υπήρχαν δύο ταμεία που έκοβαν 2.500 εισιτήρια την ημέρα και ο κόσμος έκανε ουρά ανάμεσα στις προβολές για να εξασφαλίσει θέση. Πεντακόσιες χιλιάδες την ημέρα είσπραξη, με εισιτήριο 70 δραχμές, ήταν πολλά χρήματα για την εποχή.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Λαζαρίδη και το βιβλίο του «Φλας Μπακ: Μία ζωή σινεμά», εκείνες οι αίθουσες ήταν «στέκια της περιθωριακής αλητείας, των φανατικών χασομέρηδων, πρόχειρη λύση των άστεγων περαστικών, φροντιστήρια μαγκιάς στα προαλειφόμενα & σκληρά αντράκια και προσφιλές καταφύγιο των κοπανατζήδων όλων των γυμνασίων της Αθήνας». Σύμφωνα με τα διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία, οι πρώτες εμβόλιμες σκηνές σεξ προβλήθηκαν στον κινηματογράφο «Εύα», στο Παγκράτι, ενώ σε διεθνές επίπεδο η πρώτη ταινία πορνό ήταν γαλλική παραγωγή του 1908.

ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΙΝΕΜΑ
«Υπήρξαν πιο αθώες, αληθινά παρεΐστικες, εποχές...»

Ο κ. Δημήτρης, ιδιοκτήτης του Σινέ Ορφέο που βρίσκεται στον αριθμό 4 της οδού Ζαχιά στην Πλατεία Αττικής, περιγράφει τους βασικούς σταθμούς της διαδρομής της οικογένειάς του στο επάγγελμα: «Βρισκόμαστε στο συγκεκριμένο σημείο από το 1997. Πριν από αυτόν τον χώρο, ο πατέρας μου είχε επί 15 χρόνια το Αντινέα, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Gagarin. Μετά τη συνταξιοδότησή του, εγκατέλειψα το ταξί και δουλεύω το Ορφέο τα πρωινά. Τα βράδια το κρατάει η μάνα μου. Προσπαθούμε να παραμείνουμε οικογενειακή επιχείρηση για να αντέξουμε τα κόστη».

«Υπήρξαν πιο αθώες, αληθινά παρεΐστικες, εποχές. Η έμφαση ήταν στην πλάκα, στο γιουχάισμα, στις ατάκες του Γκουσγκούνη κ.λπ. Λέγανε ότι οι οικοδόμοι έψηναν ρέγκες μέσα στην αίθουσα του Αβέρωφ. Γενικά, αυτοί που έρχονταν μόνο για να δούνε την ταινία κάθονταν στις μπροστινές θέσεις, κάτι που συμβαίνει και σήμερα. Πίσω, στη γαλαρία, τα ενδεχόμενα ήταν και παραμένουν περισσότερα. Ολα τα κινεί το πάθος. Είναι όπως το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, ο άλλος πρέπει να συντηρήσει την έξη του. Παλιότερα υπήρχαν άνθρωποι που έρχονταν και δύο φορές την ημέρα. Ακόμα και τώρα που έχει κόψει η δουλειά, οι πελάτες έχουν αραιώσει τις επισκέψεις τους αλλά συνεχίζουν να έρχονται», υπογραμμίζει ο κ. Δημήτρης.

Στον ίδιο τόνο κινούνται και οι δηλώσεις του κ. Χρήστου, ιδιοκτήτη του κινηματογράφου «Αθηναϊκόν», στην οδό Κρατίνου 11 στην πλατεία Κοτζιά, δίπλα από το Δημαρχείο της Αθήνας. Τον συναντούμε στο διπλανό υπόγειο όπου διατηρεί sex shop. «Είμαι σε αυτή τη δουλειά από το 1982. Σαράντα χρόνια φούρναρης, που λένε. Το σχετικά νέο δεδομένο είναι ο χώρος με τα δωματιάκια όπου με αντίτιμο 4,5 ευρώ γίνονται ιδιωτικές προβολές».

ΕΡΕΥΝΑ
Πιστοί θαμώνες οι Ελληνες στις ροζ ιστοσελίδες

Στην έκτη θέση της επισκεψιμότητας του δημοφιλέστερου ιστότοπου πορνό YouPorn βρίσκεται η Αθήνα, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά του 2012. Φαίνεται ότι η πρωτοκαθεδρία είναι κάτι σαν μεσογειακή υπόθεση, αφού στις δύο πρώτες θέσεις βρίσκονται το Μιλάνο και η Ρώμη.

Σε επίπεδο κρατών, η Ελλάδα πρωτοστατεί στα ροζ «κλικ», αφού βρίσκεται στο top 10 της παγκόσμιας κατάταξης των χωρών που επισκέπτονται το YouPorn. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, οι Ελληνες συχνάζουν συστηματικά στις λεωφόρους του διαδικτυακού σεξ. Ετσι, η Ελλάδα έρχεται 5η στην παγκόσμια κατάταξη επισκεψιμότητας στο Parispornmovies, 11η στο Perfectgirls, 14η στο FreePorn και πάει λέγοντας.

Σχετικά με τη φημολογούμενη κατακόρυφη άνοδο του ανδρικού ενδιαφέροντος για επαγγελματική συμμετοχή στις ταινίες πορνό, εκπρόσωπος γνωστής ελληνικής εταιρείας παραγωγής ταινιών πορνό που ευθύνεται για μερικές από τις πλέον πολυσυζητημένες και επιτυχημένες ταινίες των τελευταίων ετών, δήλωσε στο «Εθνος»: «Είναι αλήθεια ότι καταστάσεις όπως η κρίση, η ανεργία και οι γενικότερες δυσκολίες, οδηγούν όλο και περισσότερους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, στα γραφεία μας. Ωστόσο, τα νούμερα που ακούγονται για εκατοντάδες χιλιάδες ενδιαφερομένους δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα».

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ