![Ολοι οι δρόμοι οδηγούν στη Βαρβάκειο Αγορά: Η απίστευτη ιστορία του «στομαχιού της Αθήνας» [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/imagecache/node_image660/varvakeios.jpg)
Με ιστορία περίπου 150 ετών η Βαρβάκειος Αγορά έχει ταϊσει όλη την Αθήνα. Δημιουργήθηκε χάρη στον εθνικό ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη και αποτελεί το πιο αληθινό -και αποκαρδιωτικό συχνά- δείκτη της ευημερίας της χώρας. Καθώς παραδοσιακά τέτοιες εορταστικές μέρες κατακλύζεται από πολίτες για τις αγορές τους, ανατρέχουμε στην ιστορία της.
![]()
Το 1874 ο Δήμος της Αθήνας είχε ήδη συνειδητοποιήσει την ανάγκη να αποκτήσει τη δική του Δημοτική Αγορά, με τον δήμαρχο Παναγή Κυριακό να είναι αποφασισμένος για την ανέγερσή της. Μέχρι τότε λειτουργούσε σε παράγκες στις παρυφές της αρχαίας αγοράς, στο τέρμα της σημερινής οδού Αιόλου, στη ρωμαϊκή αγορά και στο Γυμνάσιο του Αδριανού,. Το βασιλικό διάταγμα που όριζε τον τόπο ανέγερσης εξεδόθη το 1876 ενώ με τη δωρεά του Βαρβάκη ξεκίνησαν οι εργασίες το 1878, όμως οι καθυστερήσεις ήταν τεράστιες. Βρισκόμαστε εκείνη την εποχή στο χώρο που βρίσκεται ανατολικά της Βαρβακείου όπως την ξέρουμε σήμερα, οι εργασίες προχωρούν, όμως μια πυρκαγιά έρχεται να προκαλέσει αναστάτωση και περισσότερες καθυστερήσεις. Συγκεκριμένα, στις 8 και 9 Αυγούστου 1884 καταστράφηκαν οι παράγκες της παλαιότερης Αγοράς (της περιόδου της Τουρκοκρατίας) που λειτουργούσε ακόμη τότε στα ανατολικά της Βιβλιοθήκης του Αδριανού.
![]()
Η ανάγκη να επισπευσθούν οι εργασίες ήταν επιτακτική και έτσι άρχισαν να επιταχύνονται οι εργασίες στην οδό Αθηνάς, Η Νέα Αγορά ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στην πόλη το 1886 ενώ υποβλήθηκε και σε ανακαίνιση μεταξύ των ετών 1979-1996. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά το σεισμό του 1880 βρέθηκε σε βάθος 60 εκατοστών άγαλμα της θεάς Αθηνάς, πάνω σε βάθρο. Θεωρείται
ότι η Αθηνά του Βαρβακείου είναι πιστό σε σμίκρυνση αντίγραφο της χρυσελεφάντινης Αθηνάς του Παρθενώνα, λαξεμένη κατά τους ρωμαϊκούς πολέμους.
![]()
Ο χάρτης της Βαρβακείου
Σήμερα μπορεί να βρει κανείς ότι επιθυμεί για το τραπέζι του μέσα στην πολύβοη αγορά της Αθήνας. Κρέατα κάθε λογής, ψάρια, φρούτα και λαχανικά, μπαχάρια και ξερούς καρπούς από κάθε γωνιά της Ελλάδας σε κάθε δυνατή ποικιλία και τιμή. Το αλισβερίσι με τους εμπόρους είναι γοητευτικότατο και απολύτως ενημερωτικό. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Κρεαταγοράς στη Βαρβάκειο Κλεάνθης Τσιρώνης: «Το κρέας είναι σαν το λουλούδι, δεν αγοράζεις το πιο θαμπό και μίζερο λουλούδι από τον ανθοπώλη. Διαλέγεις το πιο ζωηρό. Το ίδιο και με το κρέας. Το καλό κρέας μιλάει από μόνο του», έλεγε στην Athens Voice. Ο Τσιρώνης αποτελεί πραγματική μορφή της αγοράς και διακρίνεται για το σύγχρονο πνεύμα του και τους νεωτερισμούς του. Είναι αυτός που ενθάρρυνε και βοήθησε καταλυτικά την Εθνική Λυρική Σκηνή και τους Atenistas (φωτό κάτω) για να πραγματοποιήσουν μια σπάνια βραδιά όπερας μέσα στην Κρεαταγορά, συγκεντρώνοντας 4.000 ενθουσιώδεις θεατές.
![]()
Το 85% των πελατών είναι τακτικοί, έχουν κάνει πια τις γνωριμίες τους, έχουν τους σταθερούς πάγκους που ψωνίζουν ξέρουν που να απευθυνθούν για ευκαιρίες, πότε θα φέρει κάθε πωλητής το πιο εκλεκτό προϊόν του.
![]()
Τη δική του μοναδική γαστρονομική ιστορία έχουν και τα μαγειρεία της Αγοράς που μπορούν να ταϊσουν τους πεινασμένους της πόλης οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Ο πατσάς είναι το σήμα κατατεθέν μαζί με τα υπέροχα μαγειρευτά που σε κάνουν να κολλάς επί ώρα μπροστά στη βιτρίνα μέχρι να διαλέξεις τί θέλεις. Φημισμένα είναι βέβαια ο Παπανδρέου που σερβίρει πατσά στην αγορά εδώ και 60 χρόνια, αλλά και το «Οινομαγειρίο η Ήπειρος» με τη φημισμένη μαγειρίτσα. Παραδίπλα βέβαια βρίσκεται και το φημισμένο ρεμπετάδικο «Η Στοά των Αθανάτων». Στα τραπέζια αυτά κάθισαν και κάθονται πολλοί επώνυμοι, ενώ οι παλαιότεροι δεν μπορούν να ξεχάσουν τη Μελίνα Μερκούρη, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Βασίλη Τσιτσάνη...
Το 1874 ο Δήμος της Αθήνας είχε ήδη συνειδητοποιήσει την ανάγκη να αποκτήσει τη δική του Δημοτική Αγορά, με τον δήμαρχο Παναγή Κυριακό να είναι αποφασισμένος για την ανέγερσή της. Μέχρι τότε λειτουργούσε σε παράγκες στις παρυφές της αρχαίας αγοράς, στο τέρμα της σημερινής οδού Αιόλου, στη ρωμαϊκή αγορά και στο Γυμνάσιο του Αδριανού,. Το βασιλικό διάταγμα που όριζε τον τόπο ανέγερσης εξεδόθη το 1876 ενώ με τη δωρεά του Βαρβάκη ξεκίνησαν οι εργασίες το 1878, όμως οι καθυστερήσεις ήταν τεράστιες. Βρισκόμαστε εκείνη την εποχή στο χώρο που βρίσκεται ανατολικά της Βαρβακείου όπως την ξέρουμε σήμερα, οι εργασίες προχωρούν, όμως μια πυρκαγιά έρχεται να προκαλέσει αναστάτωση και περισσότερες καθυστερήσεις. Συγκεκριμένα, στις 8 και 9 Αυγούστου 1884 καταστράφηκαν οι παράγκες της παλαιότερης Αγοράς (της περιόδου της Τουρκοκρατίας) που λειτουργούσε ακόμη τότε στα ανατολικά της Βιβλιοθήκης του Αδριανού.
Η ανάγκη να επισπευσθούν οι εργασίες ήταν επιτακτική και έτσι άρχισαν να επιταχύνονται οι εργασίες στην οδό Αθηνάς, Η Νέα Αγορά ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στην πόλη το 1886 ενώ υποβλήθηκε και σε ανακαίνιση μεταξύ των ετών 1979-1996. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά το σεισμό του 1880 βρέθηκε σε βάθος 60 εκατοστών άγαλμα της θεάς Αθηνάς, πάνω σε βάθρο. Θεωρείται
ότι η Αθηνά του Βαρβακείου είναι πιστό σε σμίκρυνση αντίγραφο της χρυσελεφάντινης Αθηνάς του Παρθενώνα, λαξεμένη κατά τους ρωμαϊκούς πολέμους.
Ο χάρτης της Βαρβακείου
Σήμερα μπορεί να βρει κανείς ότι επιθυμεί για το τραπέζι του μέσα στην πολύβοη αγορά της Αθήνας. Κρέατα κάθε λογής, ψάρια, φρούτα και λαχανικά, μπαχάρια και ξερούς καρπούς από κάθε γωνιά της Ελλάδας σε κάθε δυνατή ποικιλία και τιμή. Το αλισβερίσι με τους εμπόρους είναι γοητευτικότατο και απολύτως ενημερωτικό. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Κρεαταγοράς στη Βαρβάκειο Κλεάνθης Τσιρώνης: «Το κρέας είναι σαν το λουλούδι, δεν αγοράζεις το πιο θαμπό και μίζερο λουλούδι από τον ανθοπώλη. Διαλέγεις το πιο ζωηρό. Το ίδιο και με το κρέας. Το καλό κρέας μιλάει από μόνο του», έλεγε στην Athens Voice. Ο Τσιρώνης αποτελεί πραγματική μορφή της αγοράς και διακρίνεται για το σύγχρονο πνεύμα του και τους νεωτερισμούς του. Είναι αυτός που ενθάρρυνε και βοήθησε καταλυτικά την Εθνική Λυρική Σκηνή και τους Atenistas (φωτό κάτω) για να πραγματοποιήσουν μια σπάνια βραδιά όπερας μέσα στην Κρεαταγορά, συγκεντρώνοντας 4.000 ενθουσιώδεις θεατές.
Το 85% των πελατών είναι τακτικοί, έχουν κάνει πια τις γνωριμίες τους, έχουν τους σταθερούς πάγκους που ψωνίζουν ξέρουν που να απευθυνθούν για ευκαιρίες, πότε θα φέρει κάθε πωλητής το πιο εκλεκτό προϊόν του.
Τη δική του μοναδική γαστρονομική ιστορία έχουν και τα μαγειρεία της Αγοράς που μπορούν να ταϊσουν τους πεινασμένους της πόλης οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Ο πατσάς είναι το σήμα κατατεθέν μαζί με τα υπέροχα μαγειρευτά που σε κάνουν να κολλάς επί ώρα μπροστά στη βιτρίνα μέχρι να διαλέξεις τί θέλεις. Φημισμένα είναι βέβαια ο Παπανδρέου που σερβίρει πατσά στην αγορά εδώ και 60 χρόνια, αλλά και το «Οινομαγειρίο η Ήπειρος» με τη φημισμένη μαγειρίτσα. Παραδίπλα βέβαια βρίσκεται και το φημισμένο ρεμπετάδικο «Η Στοά των Αθανάτων». Στα τραπέζια αυτά κάθισαν και κάθονται πολλοί επώνυμοι, ενώ οι παλαιότεροι δεν μπορούν να ξεχάσουν τη Μελίνα Μερκούρη, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Βασίλη Τσιτσάνη...
πηγή