![]()
Ειδική αναφορά γίνεται στα σχέδια της ΙΖΟΛΑ να κυκλοφορήσει "εντός του έτους" ηλεκτρικά ψυγεία ελληνικής κατασκευής "εφάμιλλα των ευρωπαϊκών και των αμερικανικών", αλλά σε τιμές χαμηλότερες.
Έως τότε όμως το πρόβλημα ήταν υπαρκτό. Η ίδια εφημερίδα ένα χρόνο πριν, στις 8 Ιουνίου 1950, αναφέρεται στο "Αιώνιον βάσανον των θερινών μηνών"και στο πως αντιμετωπίζεται το πρόβλημα του πάγου.. ![]()
"Εμπρός" 8-6-1950
Σύμφωνα με τα όσα γράφει, η παραγωγή για το 1950 έφτανε τις 40-45.000 κολώνες πάγου ημερησίως, οι 20.250 εκ των οποίων αφορούσαν τα εργοστάσια των Αθηνών.
Το υπουργείο Εφοδιασμού έδινε τα εξής στοιχεία για τη δυναμικότητα αυτών των εργοστασίων.
ΦΙΞ (κεντρικό) : 7.500, ΦΙΞ (Πατησίων) : 4.500, Παγοποιητική : 700, Αναγνώστου : 500, Ζωγράφος : 500, Ζουργούνης : 200, Σφακιανάκης : 2.400, Σπυράκης : 700, Βογιατζίδης : 850, Αντζουλάτος : 800 και Καρούσος-Χριστόπουλος : 1.600.
Παράπονα εκφράζονταν και για τους πρατηριούχους πάγου, οι οποίοι εκμεταλλεύονταν την έλλειψη στην αγορά και πούλαγαν σε υψηλές τιμές. Μη ξεχνάμε και το γεγονός ότι εκείνη την εποχή η διανομή του πάγου στα σπίτια γινόταν με τον παγοπώλη να περνάει από τις γειτονιές.
Πίνακας με τη μηνιαία παραγωγή πάγου του κεντρικού εργοστασίου ΦΙΞ για τα έτη 1939, 1948,1949 και Ιαν.-Μάιο 1950.
Το κεντρικό του ΦΙΞ είχε τη μεγαλύτερη δυναμικότητα παραγωγής πάγου.
