Στα χρόνια της Χούντας οι μικροδιαρρήκτες συνέχιζαν την δουλειά τους.
Έπρεπε να ζήσουν αλλά φοβόντουσαν κάποια υπηρεσία της ασφάλειας
γιατί ήταν γνωστό τι τραβούσαν οι κρατούμενοι της αρμόδιοτητάς τους
δηλαδή οι αντικαθεστωτικοί γιατί την ίδια τύχη είχαν με τους αριστερούς
και οι δεξιοί που αντιδρούσαν.
Ένα βράδυ σε μια οικοδομή την είχαν στήσει άντρες της υπηρεσίας
διαρρηκτών μετά από πληροφορίες ότι στην περιοχή δρούσε μπουκαδόρος.
Δεν άργησε να φανεί και την ώρα που προσπαθούσε να παραβιάσει το ξύλινο
πατζούρι του άναψαν τους φακούς φωνάζοντας ....ακίνητος ....
Ήταν τέτοιος ο φόβος του αλλά και δυνατό το φώς που δεν μπορούσε
να διακρίνει αυτούς που του φώναξαν.... άρχισε να τρέμει και να φωνάζει
"....μπουκαδόρος είμαι....μπουκαδόρος".
Φοβήθηκε μήπως τον περάσουν για αντικαθεστωτικό εν ώρα δράσης.
Μόλις κατάλαβε ότι για διαρρήκτη τον έπιασαν ανακουφίστηκε και χαμογέλασε.....
"....να λέτε διαρρηκτών ρε παιδιά...κοψοχολιάστηκα" ...φυσικά έσκασαν
στα γέλια οι αστυνομικοί.
Στην Ασφάλεια τότε ήταν και η περίφημη υπηρεσία πληροφοριών των Μάλλιου
Μπάμπαλη.
Μπροστά σε αυτή την υπηρεσία οι άντρες του ΕΑΤ ΕΣΑ ήταν πρόσκοποι.
Η ομάδα αυτή ήταν αποκομμένη από τις άλλες στο κτίριο και απαγορευότανε
σε άλλους αστυνομικούς άλλων υπηρεσιών να ανεβαίνουν σε αυτόν τον όροφο.
Το υπόγειο γκαράζ της Μεσογείων (εκεί είχε μεταφερθεί η ασφάλεια από την Μπουμπουλίνας) αν είχε στόμα θα έλεγε πολλά.
πίσω στα παλιά