Παραμονές Χριστουγέννων και οι συγκάτοικοι της αυλής εκείνα τα χρόνια
σχεδιάζουν το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι....
Όχι δεν έτρωγε ποτέ τέτοιες ημέρες η κάθε οικογένεια ή ο εργένης στην κάμαρά του....
Η σπιτονοικοκυρά είχε τον πρώτο λόγο και φυσικά τον μεγαλύτερο χώρο....
Στο μεγάλο σαλόνι της θα έφερναν και οι υπόλοιποι καρέκλες αλλά και την μεγάλη τάβλα από το πλυσταριό για να τσονταριστεί στο τραπέζι και να χωρέσουν όλοι.
Το γενικό πρόσταγμα είχε ο άντρας της....μερακλής και ειδικός στην καλή ρετσίνα....
Ο καθένας κανόνιζε το ταψί του ....
Στην αυλή σε παρτεράκια υπήρχαν φυτεμένα μαρουλάκια...κρεμμυδάκια....
η σαλάτα εξασφαλισμένη....
Και η μεγάλη ημέρα ερχότανε....
Χαμός στον φούρνο της γειτονιάς.....λαμαρίνες...ταψιά....λαδόκολες...
Άρχοντας ο φούρναρης.....η κιμωλία στο αυτί να γράφει τα ονόματα.....
Το μεσημέρι η ξυλόσομπα στο μεγάλο σαλόνι της σπιτονοικοκυράς έτριζε
έτοιμη να εκραγεί....
Η νταμιτζάνα με την ρετσίνα από τον καρβουνιάρη δίπλα στα πόδια του ειδικού.
Ιεροτελεστία...έβαζε πρώτα λίγο στο ποτήρι του...το έβαζε στα χείλη του ...
τα πλατάγιαζε και έλεγε...."....διαμάντι....".
Ήταν το σύνθημα....οι πιατέλες με τα κρέατα άρχιζαν να αδειάζουν....
οι πατάτες να εξαφανίζονται....η νταμιτζάνα ελάφρενε....τα τραγούδια αρχίζανε από επιτραπέζια
για να πάρει σειρά το πικ απ να μεριάσουν οι καρέκλες και να αρχίσει ο χορός...
Το απόγευμα ησύχαζε η αυλή....όλοι στις κάμαρες για ξεκούραση εκτός
από τα παιδιά που ήταν στην αλάνα.
Πίσω στα παλιά