Την 25η Μαρτίου οι γκαζιέρες ήταν όλες αναμένες στην γειτονιά
και ο μπακαλιάρος
κουρκουτιασμένος τσιτσιριζότανε στο τηγανόλαδο που δεν πετιότανε ποτέ.
Οι σκορδαλιές έτοιμες με μπόλικο σκόρδο που σου ερχότανε δάκρυ....
Το μεσημέρι οι κυρίες της αυλής έστρωναν το μεγάλο τραπέζι της σπιτονοικοκυράς για να μαζευτούν οι συγκάτοικοι να φάνε όλοι μαζί.
Μαρουλάκια και κρεμμυδάκια από τον κήπο και κρασί από τον καρβουνιάρη
άλφα πράμα...όπως έλεγε ο ειδικός της παρέας.
Στο σαλόνι που είχε στρωθεί το τραπέζι σε περίοπτο θέση κάδρο με αγωνιστή
του ΄21 δίπλα στην φωτογραφία του γκάγκαρου παππού με το τσιγκελωτό μουστάκι.
Στις ανθοστήλες βάζα με ζουμπούλια....
Έλα εις υγείαν και Χρόνια Πολλά...." και ανάβανε τα πηρούνια....το ραδιόφωνο
με ηρωϊκά επίκαιρα τραγούδια για να αρχίσουν αργότερα
τα επιτραπέζια....
Το γλυκό μετά το φαϊ ήταν συνήθως συμιγδαλένιος χαλβάς που φτούραγε
και δεν κόστιζε πολύ αλλά και του μπακάλη που προτιμούσουν όσοι έπιναν
κρασί.
Ήταν πασπαλισμένος με κανέλα και με λίγο λεμόνι.
Στην αλάνα το απόγευμα τα παιδιά έπαιζαν και μιλούσαν με ενθουσιασμό
για την πρωϊνή στρατιωτική παρέλαση που είχαν πάει να δούν με τα απαραίτητα
σημαιάκια.
Πίσω στα παλιά