Πόσο πίσω σε πάει αυτή η ασπρόμαυρη φωτογραφία από μια γειτονιά
της Αθήνας.
Ο τερματοφύλακας κάτω από το κλειστό πατζούρι που είχε φροντίσει
να το κάνει η νοικοκυρά για να γλυτώσει το τζάμι.
Χωματόδρομος....κοντά παντελόνια...
Θυμήθηκα ένα από τα παιδιά της παρέας εκείνων των χρόνων....
Έμενε με τον πατέρα του ...είχε χάσει την μάνα του....είχε την γειτονιά όμως.
Ο πατέρας του δούλευε σε εργοστάσιο και έφευγε πρωϊ....η σπιτονοικοκυρά
τον είχε αναλάβει μαζί με τις γειτόνισες της αυλής...εκείνη σαν διαβασμένη
(του σχολαρχείου) τον διάβαζε.
Δεν γνωρίζω τι απέγινε γιατί άλλαξα γειτονιά...ήταν κι αυτός στην μετακόμιση
όπως και τα υπόλοιπα παιδιά..
Τον πρώτο καιρό επισκεπτόσουνα την παλιά γειτονιά...μάθαινες για τους παλιούς
φίλους.
Με τον καιρό χανόσουνα...είχες νέα παρέα αλλά όχι για πολύ και αυτό το γνώριζες και απλά περίμενες πότε θα ερχότανε το φορτηγό να φορτώσει πάλι
το τραπέζι....τις καρέκλες...την ντουλάπα.....
Πίσω στα παλιά