http://anemourion.blogspot.gr/
«Ένα βράδυ στην Καστέλλα, / σε μια όμορφη κοπέλα, / πούπινε τ'απεριτίφ της, / ρίχτηκε ένας τσίφτης απ'την Κοκκινιά...»Το τραγούδι κλασικό όσο και η βαριά αρχοντορεμπέτη μάγκα φωνή που το τραγουδά και καταλήγει με στόμφο:
«Αχ, βρε παλιομισοφόρια / τι τραβούν για σας τ'αγόρια».Η όλο παράπονο φωνή ανήκει στον Βασίλη Αυλωνίτη, τον πληθωρικό αυτό κωμικό που λάμπρυνε τη σκηνή με την παρουσία και το ταλέντο του. Η ερμηνεία του σ'αυτό το τραγούδι των Μ. Χατζιδάκι - Αλ. Σακελλάριου ήταν χαρακτηριστική και τόσο επιτυχημένη που παρά τις διασκευές που έγιναν το τραγούδι παραμένει κλασικό και ανεπανάληπτο, όσο και η ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» που γυρίστηκε το 1955 από τη «Φίνος Φιλμ» και εκτός τον Βασίλη Αυλωνίτη συμπρωταγωνιστές του ήταν οι Μίμης Φωτόπουλος και Τζένη Καρέζη.
Στη συγκεκριμένη σκηνή όπου ο Αυλωνίτης —πλανόδιος λατερνατζής— παίζει τα «Παλιομισοφόρια» είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος απόδοσης του τραγουδιού: ύφος μάγκα, βαριά, στεντόρεια φωνή —αν και λίγο φάλτσα— γνήσια λαϊκή και η μορφή του Αυλωνίτη να γεμίζει την οθόνη πληθωρική από μόνη της· και ο αυθεντικός αναστεναγμός «άλα της» και «ωω...» φουσκώνει τα στήθη του πρωταγωνιστή... Ο Βασίλης Αυλωνίτης γεννήθηκε στα 1904 στην Αθήνα και η αγάπη του για το θέατρο οδήγησε τα βήματα του σταθερά προς την επιτυχία από την πρώτη εμφάνιση του στη θεατρική σκηνή το 1924, όταν εικοσάχρονος φιλόδοξος νεαρός συμμετέχει στο θίασο Ζαφειρίου με το έργο «Ερωτικές γκάφες». Έκτοτε ο Αυλωνίτης όχι μόνο δεν απαρνήθηκε την Τέχνη του ηθοποιού, αλλά την υπηρέτησε πιστά και με εξαιρετική επιτυχία ως το θάνατο του. Ιδιαίτερα σημαντική, βέβαια, θεωρείται η συγκρότηση δικού του θιάσου το 1928 με το όνομα «Κλείδωνας». Εκτοτε πρωταγωνίστησε —επικεφαλής θιάσων— κυρίως σε επιθεωρήσεις- το θεατρικό αυτό είδος γνώρισε μεγάλη επιτυχία στις δεκαετίες '50 και '60 κατά τις οποίες διαμορφώθηκε και η μεγάλη σχολή των κωμικών του μεγέθους του Βασίλη Αυλωνίτη, οι οποίοι και συνεργάστηκαν μαζί του. Ονόματα όπως οι Φωτόπουλος, Ηλιόπουλος, Σταυρίδης, Χατζηχρήστος, Βλαχοπούλου, διέπρεψαν και αποτελούν αξεπέραστα πρότυπα του θεάτρου και του κινηματογράφου. Ο Αυλωνίτης θεωρήθηκε απ'τους ιδρυτές αυτής της σχολής και θεμελιωτής ενός είδους φαρσοκωμωδίας που προωθούσε το λαϊκό στοιχείο στους τύπους που ερμήνευε, χωρίς όμως ίχνος λαϊκισμού.
![]() |
Αυλωνίτης, Βασιλειάδου σε μια σκηνή από την ταινία «Ο Μιχαλιός του 14ου Συντάγματος». |
![]() |
Αυλωνίτης-Φωτόπουλος στην ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο». |
Στην τελευταία ταινία ο Αυλωνίτης στο ρόλο ενός καλοκάγαθου νοικάρη που ακούει για κάποιον κρυμμένο θησαυρό στο σπίτι της ιδιοκτήτριας (Γεωργία Βασιλειάδου) και μηχανεύεται διάφορους τρόπους για να τον εξασφαλίσει. Και σ'αυτή την ταινία —παρ'όλο που αποτελεί κυρίως προσωπική επιτυχία της Βασιλειάδου— ο Αυλωνίτης με τη φυσική του παρουσία και τις εκφραστικές αλλαγές-μά-σκες του αφελούς αλλά κατά βάθος κουτοπόνηρου νοικάρη, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον ως το τέλος. Χαρακτηριστικό, εξάλλου, της τεχνικής του είναι και ο αυτοσχεδιασμός, η απόρριψη της ακριβής ακολουθίας του κειμένου από το οποίο ο Αυλωνίτης απομακρυνόταν χωρίς εξάρσεις, αλλά επινοώντας δικές του εξίσου επιτυχημένες ατάκες χάρις στην ευστροφία και το εξαιρετικό ταλέντο του. Το ταλέντο του διαφαίνεται και στην έξοχη ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Μια ζωή την έχουμε», όπως και στην προσωπική του επιτυχία «Μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς». Εδώ ο Αυλωνίτης καθ’ όλα λαϊκός τύπος, στην παλιά όμορφη Πλάκα, πουλά κανάτια, τραγουδά και χαίρεται τη ζωή αποτάσσοντας το άγχος και κάθε στενοχώρια. Συμπρωταγωνιστές του σε παράλληλες ιστορίες οι Αλεξανδράκης, Κατ. Χέλμη, Στεφ. Ληναίος κ.ά.
![]() |
Μια σκηνή από το έργο «Ο Τηλέμαχος τρύπωσε», στο οποίο πρωταγωνιστούσαν οι εικονιζόμενοι Αυλωνίτης, Βασιλειάδου, Χατζηχρήστος. |
![]() |
«Γλέντι, λεφτά και αγάπη». Μια ταινία που πρωταγωνιστούσε ο Βασίλης Αυλωνίτης. |
![]() |
Βασίλης Αυλωνίτης, Κώστας Βουτσάς και Νίκος Ρίζος σε μια σκηνή απο την ταινία έξυπνο μούτρο». |
Η φυσική παρουσία του, ο αυτοσχεδιασμός και το ταλέντο του τον οδήγησαν στην ερμηνεία πολλών διαφορετικών ρόλων με έμφαση στο λαϊκό στοιχείο, αφού ol τύποι που ερμήνευσε —απ'τον πλανόδιο λατερνατζή ως τον κουτοπόνηρο νοικάρη— αποδόθηκαν τόσο αυθεντικά απ'τον ίδιο που θεωρήθηκαν προσωπικά του βιώματα… Η πληθωρική παρουσία του να γεμίζει την οθόνη και να τραγουδά το «Παλιομισοφόρια» είναι η πιο χαρακτηριστική σκηνή που έχει μείνει στη μνήμη των θεατών. Ευτραφής και αφελής ο πρωταγωνιστής με τα χέρια στη μέση —γνωστή και αγαπητή του στάση— φουσκωμένα τα μάγουλα, γκριμάτσες και όλο παράπονο και καημό η φωνή: «Αχ, βρε παλιομισοφόρια…».
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΑΤΜΙΧΑΛΗ
Η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ