Μια βόλτα στην Παλιά Αθήνα που ευτυχώς εξακολουθεί να υπάρχει
έστω και με ετοιμόρροπα σπίτια που σε γυρίζουν στα χρόνια
της αθωότητας .
Η σιδερένια πόρτα ανοιχτή σε ένα από αυτά....μπήκα δειλά και είδα
δύο κυρίους να σημειώνουν....
Ζήτησα την άδεια να περάσω παραμέσα και δεν μου αρνηθήκανε....
Η αυλή και γύρω τα δωμάτια που νοικιάζανε οικογένειες κάποτε...
Παλιές πρίζες .....πλακάκια από μωσαϊκό....κοινόχρηστη τουαλέτα....
πλυσταριό....πηγάδι.....ένα παλιό μπαούλο....μια σπασμένη ντουλάπα...
κληματαριά....
Όταν έχεις γεννηθεί σε τέτοιο σπίτι και το ξαναβρίσκεις με πολλά χρόνια
στην πλάτη είναι κάτι το πολύ όμορφο μέσα στην σημερινή μουτζούρα.
Είχα ξεχαστεί και νόμιζα ότι ήμουν μόνος...
Ευγενικά με πλησίασε ο ένας κύριος και μου είπε ότι πρέπει να φύγουν...
Ο άλλος φαινόταν ξένος....δεν ρώτησα την τύχη που θα έχει ο παλιός
αυτός Παράδεισος των παιδικών μου χρόνων....απλά την φαντάστηκα
αν και με ευχαρίστηση στην συνέχεια θυμήθηκα τον Νόμο για την περιοχή
της Πλάκας που αφορά τα παλιά κτίσματα.
Απλά διώχνει τον πελάτη...
Πίσω στα παλιά