"Ο γαλατάαα...ις....".....
φώναζε με το γαϊδουράκι ντυμένος με παραδοσιακή φορεσιά για να δείχνει
την φρεσκάδα και την γνησιότητα του προϊόντος.
Έφτανε μέχρι τις γειτονιές του Κέντρου της Αθήνας εκείνα τα χρόνια
με αφετηρία το Γαλάτσι όπου είχε τη στάνη του.
Με το χάραμα η φωνή του αντικαταστούσε το κουρδιστό ξυπνητήρι
και η νοικοκυρά έβγαινε με το κατσαρόλι να πάρει το γάλα.
Στη συνέχεια το έβραζε και με την πέτσα να κολλάει στο σαγόνι
το πείναμε ξυνίζοντας τη μούρη σε συνδυασμό με την κουταλιά σούπας
μουρουνόλαδο.
Ο γαλατάς με τη φορεσιά και το γαϊδουράκι αντικαταστάθηκε βιαίως
από τον συνάδελφό του ΕΒΓΑΤΖΗ με το τρίκυκλο-πατέντα ποδήλατο που μοίραζε
το γάλα σε γυάλινα μπουκάλια.
΄Επαιρνε από το σκαλοπάτι το άδειο και άφηνε το γεμάτο.
Πληρωμή κάθε βδομάδα.....
Το γυάλινο μπουκάλι αντικαταστάθηκε από το πλαστικό...
Το ΕΒΓΑΤΖΙΔΙΚΟ έβαλε και τραπεζάκια....
Το πρωϊ σερβίριζε ζεστό γάλα με φρυγανιές βούτυρο και μέλι....
Το απόγευμα ήταν ένα μικρό ζαχαροπλαστείο ...καταϊφι...μπακλαβάς....
πάστες.
Εκεί δεν ντρεπόσουνα...αγόραζες ένα γλυκό στο χαρτί και πήγαινες
στο σπίτι να το φάς.....που συνήθως αυτό είχε γίνει καθ΄οδόν.
Πίσω στα παλιά
Το γυάλινο μπουκάλι αντικαταστάθηκε από το πλαστικό...
Το ΕΒΓΑΤΖΙΔΙΚΟ έβαλε και τραπεζάκια....
Το πρωϊ σερβίριζε ζεστό γάλα με φρυγανιές βούτυρο και μέλι....
Το απόγευμα ήταν ένα μικρό ζαχαροπλαστείο ...καταϊφι...μπακλαβάς....
πάστες.
Εκεί δεν ντρεπόσουνα...αγόραζες ένα γλυκό στο χαρτί και πήγαινες
στο σπίτι να το φάς.....που συνήθως αυτό είχε γίνει καθ΄οδόν.
Πίσω στα παλιά