Αλήθεια τι τραβάνε αυτοί που μένουν σήμερα στα Εξάρχεια....
Και πού να πάνε...εκεί γεννηθήκανε έχουνε το σπίτι τους .
Πόλεμος συμμοριών κάθε βράδυ...για ναρκωτικά...για λευκή και σκούρα σάρκα.
Βγαίνουν πιστόλια και στην καλύτερη των περιπτώσεων μαχαίρια....
Ουρλιαχτά...ποδοβολητά και οι κάτοικοι σε συσκότιση και αμπαρωμένες τις πόρτες....
Εξωτερικά οι τοίχοι των κτιρίων είναι γεμάτοι συνθήματα πολιτικά ...αγγελίες...
βρισιές....αριθμούς κινητών....μικρές αγγελίες για πρέζα....
Παραπονιούνται οι πολιορκημένοι αλλά τι να κάνει και η Αστυνομία όταν για αυτή την περιοχή χρειάζεται η μισή δύναμη του Σώματος επι 24ωρου βάσεως.
Παλιά δεν ήταν έτσι.....τότε που τα παντελόνια καμπάνα ήταν μόδα και το άφιλτρο τσιγάρο κουλτούρα.
Καλλιτέχνες με μακριά μαλλιά και μούσια με πουκάμισα με ψυχεδελικά
σχέδια και την κιθάρα μελοποιούσαν ακαταλαβίστικους στίχους
και το κοινό τους αποθέωνε ανάμεσα στους καπνούς....
Άντε και οι περισσότερο "προχωρημένοι" ελαφρώς "φιαγμένοι" με "χόρτο"
να συμπλήρωναν το τοπίο...
Μέχρι εκεί όμως....
Τώρα πότε ήρθαν οι "δάσκαλοι" δηλαδή οι τεμπέλαροι που άρχισαν να μπολιάζουν τους νέους με αναρχικά συνθήματα....κανείς δεν πήρε χαμπάρι.
Είχαν αθόρυβα εγκατασταθεί στην περιοχή σε παλιά σπίτια ....
Ο κατήφορος για την περιοχή είχε αρχίσει....η αναρχία ήρθε και έδεσε
με το κοινό έγκλημα.
Πίσω στα παλιά