Πολλοί πρόσφυγες μετά την καταστροφή της Σμύρνης βρέθηκαν και στα Πατήσια....
...τους έδωσαν από ένα οικοπεδάκι εξ αδιαιρέτου... έστησαν
τα σπιτικά τους ο ένας δίπλα στον άλλον....
Μην φανταστείς....παράγκες με πισόχαρτο και κόντρα πλακέ στην αρχή και μετά
λαθραίες μικρές κάμαρες ...τούβλινες όπως έλεγαν...
Θυμήθηκα και τα πρώτα σπιτικά....ο παππούς βλέπεις από τις χαμένες πατρίδες
αλλά και η γιαγιά που έφυγε νωρίς...
Άστραφτε από καθαριότητα το σπιτικό τους αλλά οι μυρουδιές από τις κατσαρόλες δίπλα στην γκαζιέρα ήταν το κάτι άλλο....
Έμπαινε η διπλανή στην ξένη κουζίνα και έπαιρνε κάτι που της έλειπε...έτσι απλά...
Η γειτονιά ήταν μια οικογένεια....
Πηγαίναμε εκδρομή στους παππούδες από τον Βούθουλα στα Πατήσια μέχρι
που χρόνια μετά πήγαμε στην γειτονιά τους....
Ο μικρός χωματόδρομος κοντά στο ρέμα είχε πολλούς πρόσφυγες και άκουγες
ονόματα.....το Μαρικάκι...το Κατινάκι ...το Λενάκι....
Δεσποινίδες....της παντρειάς....όλη την ημέρα στο κουζινάκι να μαθαίνουν
να μαγειρεύουν .....απαραίτητο εφόδιο.
Το Κατινάκι γλυκοκοίταζε ένας θείος...λίγα χρόνια με περνούσε
ο συγγενής...παντρευόντουσαν μικροί....γεννούσαν και σε μεγάλη ηλικία....μαραγκός ....κάλφας στην αρχή
μετά σε εργοστάσιο καλό της εποχής μάστορας....αλλά μεροδούλι...μεροφάϊ...
Έγινε ο γάμος...τρείς και ο παππάς....αγοράσανε ένα εξαδιαιρέτου οικοπεδάκι στο Γαλάτσι με δόσεις...
Χωριό τότε...κατσάβραχα....τους έλεγε ο πατέρας μου "ερημιά θα σας φάνε οι λύκοι"....
Η παράγκα εύκολη υπόθεση για τον μαραγκό....εκεί γεννήθηκε το πρώτο παιδί...
έγινε και τραπέζι στην βάφτιση...και οι γείτονες παρόντες με τις καρέκλες τους
και τις κατσαρόλες τους.
Το δεύτερο παιδί γεννήθηκε στο τούβλινο....ευτυχώς είχε πέσει το μπετόν και μετά τους πήγαν στο αυτόφωρο....τι να πάρεις από τον μη έχοντα....τους άφηναν... φτώχεια και των γονέων....
Άλλοι από αυτούς έζησαν περισσότερο άλλοι λιγότερο....
Περισσότερο τους θυμάμαι ευτυχισμένους και λιγότερο δυστυχισμένους....
Πίσω στα παλιά