Γράφει ο Eλευθέριος Γ. ΣκιαδάςΜια από τις γειτονιές που προσέλκυαν τον «καλό» κόσμο των Αθηνών, λίγο πριν τον πόλεμο, ήταν και αυτή της Αχαρνών, η οποία είχε επεκταθεί και αναπτυχθεί, με αποτέλεσμα τα κέντρα και οι πολυκατοικίες της να συγκεντρώνουν τη νέα γενιά των αστών της πρωτεύουσας.
Επίκεντρο ψυχαγωγίας μικρών και μεγάλων ήταν η πλατεία του Αγίου Παντελεήμονος. Σε αυτή κατέφευγαν τους καλοκαιρινούς μήνες, αναζητώντας δροσιά, οι παραμάνες με τα «κουτσούβελα», ενώ οι γηραιότεροι Αχαρνιώτες, αργότερα προς το βραδάκι, κατέκλυζαν τα πάμπολλα κέντρα για να κουβεντιάσουν με τους ιερείς και τους επιτρόπους της ενορίας. Η απλόχωρη πλατεία φιλοξενούσε επίσης την παιδική χαρά του Δήμου Αθηναίων, στην οποία συχνοί ήταν οι καυγάδες για την εξασφάλιση μιας κούνιας μεταξύ των νεαρών επισκεπτών που έδιναν την εικόνα περιβολιού με «…ζωντανά λουλούδια ντυμένα τις πολύχρωμες ποδίτσες τους…», τα παιδικά λουτρά και οκτώ καταστήματα στα οποία συμπεριλαμβάνονταν καφενεία, ζαχαροπλαστείο και μία ταβέρνα.
Στο καφενείο του Γαραντζιώτη, στον «Ερμή» του Βαζούρη, στο μικρό καφενείο του Καλογερά, στο ζαχαροπλαστείο του Τζιώτη ή στην ταβέρνα «Νέο Κλωνάρι» του Ν. Μπραίλα, που είχαν κατακτήσει με τα τραπεζάκια τους μεγάλο μέρος της πλατείας γύρω από τον ναό του Αγίου Παντελεήμονος, κατέπλεαν συν γυναιξί και τέκνοις «…μετά την κλασικήν δεκάτην οι περίοικοι διά το παγωτόν τους».
Δεν έλειπαν όμως τα θεάματα, αφού στο υπαίθριο θέατρο «Δελφοί», ο Αττίκ και τα «κλωσσόπουλά» του στην περίφημη «Μάντρα» πρόσφεραν απλόχερα μελωδίες και άσματα. Και όταν τέλειωνε η παράσταση στους Δελφούς οι θεατές δροσίζονταν με το «…περίφημο αμερικάνικο παγωτό…» που κατασκευαζόταν στο γαλακτοπωλείο «Βραζιλία», απολάμβαναν το φημισμένο κοκορέτσι του Κανδρή στην ταβέρνα «Κληματαριά» ή τα εδέσματα που προσέφεραν «…η ουζερί της πρώην αρτίστας Λέλας…» και ο πασίγνωστος Τζίμης, ο αριστοκράτης ταβερνιάρης της γειτονιάς.
Επίκεντρο ψυχαγωγίας μικρών και μεγάλων ήταν η πλατεία του Αγίου Παντελεήμονος. Σε αυτή κατέφευγαν τους καλοκαιρινούς μήνες, αναζητώντας δροσιά, οι παραμάνες με τα «κουτσούβελα», ενώ οι γηραιότεροι Αχαρνιώτες, αργότερα προς το βραδάκι, κατέκλυζαν τα πάμπολλα κέντρα για να κουβεντιάσουν με τους ιερείς και τους επιτρόπους της ενορίας. Η απλόχωρη πλατεία φιλοξενούσε επίσης την παιδική χαρά του Δήμου Αθηναίων, στην οποία συχνοί ήταν οι καυγάδες για την εξασφάλιση μιας κούνιας μεταξύ των νεαρών επισκεπτών που έδιναν την εικόνα περιβολιού με «…ζωντανά λουλούδια ντυμένα τις πολύχρωμες ποδίτσες τους…», τα παιδικά λουτρά και οκτώ καταστήματα στα οποία συμπεριλαμβάνονταν καφενεία, ζαχαροπλαστείο και μία ταβέρνα.
Στο καφενείο του Γαραντζιώτη, στον «Ερμή» του Βαζούρη, στο μικρό καφενείο του Καλογερά, στο ζαχαροπλαστείο του Τζιώτη ή στην ταβέρνα «Νέο Κλωνάρι» του Ν. Μπραίλα, που είχαν κατακτήσει με τα τραπεζάκια τους μεγάλο μέρος της πλατείας γύρω από τον ναό του Αγίου Παντελεήμονος, κατέπλεαν συν γυναιξί και τέκνοις «…μετά την κλασικήν δεκάτην οι περίοικοι διά το παγωτόν τους».
Δεν έλειπαν όμως τα θεάματα, αφού στο υπαίθριο θέατρο «Δελφοί», ο Αττίκ και τα «κλωσσόπουλά» του στην περίφημη «Μάντρα» πρόσφεραν απλόχερα μελωδίες και άσματα. Και όταν τέλειωνε η παράσταση στους Δελφούς οι θεατές δροσίζονταν με το «…περίφημο αμερικάνικο παγωτό…» που κατασκευαζόταν στο γαλακτοπωλείο «Βραζιλία», απολάμβαναν το φημισμένο κοκορέτσι του Κανδρή στην ταβέρνα «Κληματαριά» ή τα εδέσματα που προσέφεραν «…η ουζερί της πρώην αρτίστας Λέλας…» και ο πασίγνωστος Τζίμης, ο αριστοκράτης ταβερνιάρης της γειτονιάς.