Μια από τις γειτονιές που έζησα ήταν και τα Πατήσια στο τέρμα στην αλυσίδα ....πολλές μονοκατοικίες
τότε και με το ρέμα ατραξιόν ειδικά όταν έβρεχε και γινότανε ποτάμι με το μικρό
γεφυράκι να συμπληρώνει το ειδυλλιακό τοπίο δίπλα στο Εργοστάσιο της Εριουργίας που δούλευε αρκετός κόσμος.
Εκεί με τους εργάτες και ένα μικρό ταβερνάκι με τα τραπέζια δίπλα στα βαρέλια και την πινακίδα από χασαπόχαρτο στην τζαμαρία να γράφει
ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΡΕΤΣΙΝΑ ΔΙΑ ΟΙΚΙΑΣ....
Το βράδυ ο εργατόκοσμος έπινε ένα κρασί με δύο μερίδες φαϊ στην μέση
ρεφενέ...
Κοντά στο γήπεδο του Απόλλωνα και το άλσος του ΠΡΟΜΠΟΝΑ με παιδική
χαρά....λουλούδια...δέντρα....αγαπημένο σημείο για τους μαθητές του γυμνασίου
στις κοπάνες....συχνές και οι έφοδοι του γυμναστή που μάζευε τις τσάντες
και τις πήγαινε στον Θεό (παρατσούκλι του Γυμνασιάρχη) για να τις δώσει
στους κατόχους τους την επομένη μαζί με την αποβολή.
Πήρε το όνομα από τον γιατρό από την Νάξο Δημήτρη Προμπονά ο οποίος κληροδότησε στο δήμο της Αθήνας έκταση 40 περίπου στρεμμάτων.
Η περιοχή αυτή κατά τη βυζαντινή περίοδο ήταν νεκροταφείο.
Κατά σύμπτωση κοντά υπάρχει σήμερα το Β΄Νεκροταφείο.....
Με την ανάπλαση της Πανεπιστημίου που ετοιμάζει το Ίδρυμα Ωνάση ανακοινώθηκε και η επέκταση του τράμ που θα φτάνει μέχρι του Προμπονά.Όχι τότε δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τότε αυτή την ανάπλαση του Κέντρου.....τουλάχιστον να προλάβουμε
να την δούμε όσο είμαστε επι της γης.
Πίσω στα παλιά